ကရင္ရုိးရာသီးခ်င္း

တေန႔တာမွတ္တမ္း

ဒီေန ေက်ာင္သားေက်ာင္းသူမ်ားအားလုံးေဂဇာတ္ထြက္သည္။ ေက်ာင္းခ်ိန္ေျပးဖုိ႔က်ံရြယ္သည္
သို႔ေသာအထမေျမာက္ပါ။ေနခင္းေဂဇာတ္ကုိ ကုိတုိင္းသြားၾကည္႔သည္။သိပ္မက်ပါ၄ဘာသာျဖစ္သည္
ကြ်န္ေတာ္။ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနမယ္ထင္းလား။မညစ္ပါ။အတန္းပုိင္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ႏွင္႔
စကားအနည္းအငယ္ေျပာကာေက်ာင္ေျပရန္တဖန္က်ဳိးစားျပန္သည္။ဆရာမေခါေလးကုိယ္တုိင္းတားသည္
ဒီလုိ႔ႏွင္.ေက်ာင္းမတက္ခ်င္တက္ခ်င္ႏွင္႔တက္ခဲ.ရျပန္သည္။၅နာရီခ်ိန္တြင္ေက်ာင္းဆင္သည္။ ကြ်န္ေတာ္
မေပ်ာ္ပါဘာျဖစ္ေနမွန္လဲးမသပါ။ဒီလုိ႔ႏွင္႔အခ်ိန္ေတြကုန္းသြားသည္.။ အြန္လုိင္းခ်စ္သူ (သူမကုိ)ေစာင္႔ေမ်ွာ္
ေနမိသည္။မဆုိင္းဆုိသလုိ႔ေတြ႔ရပါသည္။သုိ႔ေသာ္အဆင္မေျပပါ။ကြ်န္ေတာ္စကားေျပာဖုိ႔က်ဳိးစားသည္သူက
ျပန္ေျပာပါသည္.။သူမသူငယ္ခ်င္းႏွင္႔ေျပာေနပါသည္တဲ႔။ဒါကုိကြ်န္ေတာ္မၾကိဳတ္ပါ။ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ေျပာဖုိ႔ၾကိဳး
စားသည္။သူမကေျပာသည္။သူျပန္ေတာ.မွာမုိ႔မေျပာဖုိ႔ေျပာသည္။ကြ်န္ေတာ္ခြင္႔လြတ္ပါသည္။ ေနာက္တခါ
ကြ်န္ေတာ္ထက္ေခၚသည္။သူမကေျပာျပန္သည္။ျပန္မည္ဆုိကာအေကာင္႔မွထြက္လုိက္သည္။ကြ်န္ေတာ္
အေကာင္႔ကုိျပန္ၾကည္လုိက္သည္။သူမမွာအေကာင္႔၂ခုရွိသည္။ကြ်န္ေတာ္နွင္႔ေျပာေသာအေကာင္႔မွာထြက္
တျခားအေကာင္႔ႏွင္႔ကြ်န္ေတာ္၏ အြန္လုိင္းခ်စ္သူမွာ ဘာလုပ္ေနေလမသိ ကြ်န္ေတာ္ေဒါသထြက္သြားသည္။
သို႔ေသာ္ကြ်န္ေတာ္မျပခဲ႔ပါစိတ္ကုိထိန္းကာ ျပန္မယ္ဆုိလဲးျပန္ေတာ႔ေလးလို႔ေအးေဆးတည္ျငိမ္စြာေျပာခဲ႔
ပါသည္။ သူမဘာျဖစ္လုိ႔၇ယ္မသိ ဒီေလာကမွာ သူအခ်စ္ဆုံးနဲ႔အမုန္းဆုံးလူသားဆုကုိ(ဒီကေန)၂၄ရက္ေနေအာက္တုိဘာေနမွာ ခ်ီးျမွင္ခ်င္းခံလုိက္ရသည္
ခုစာေရးခ်ိန္ဟာလဲး ည၁နာရီးရွိခဲ႔ေလသည္။ဘာျဖစ္လုိ႔ရယ္မသိ သုူမကုိအေၾကာင္းျပဳကာ ငယ္ငယ္ကတည္း
ကမရွိေသာေဖေဖကုိသတိရမိေလသည္။

ေပါက္တူး ေက်ာင္းေပ်ာ္

ေပါက္တူးလဲး ဘာလုပ္ရမွန္မသ္ိျဖစ္ရေလသည္။ေမေမဆီးသုိ႔ျပန္ခဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းကုိေျပာျပခဲ႔သည္ေမေမ
လြန္စာသေဘာက်သည္ သူသားေပါက္တူးကုိေမေမကုိယ္တုိင္လိမ္းေပးခဲ႔သည္။ ေပါက္တူးကုိအားလုံးက၀ုိင္းဟား
ၾကသည္။ေပါက္တူးတခါမွသနပ္ခါးမလိမ္းဘူးပါ။ကပ္ပိယေပါက္တူးသနားခါးနဲ.ၾကေတာ႔လွပါ႔ကြာ။လူၾကီးသူမမ်ားက
လဲးခ်စ္စနိုးျဖင္႔စၾကသည္႔ ေပါက္တူးလဲးရည္က်ဲးက်ဲးနဲ.ေနခဲ႔ရသည္။သနပ္ခါးျပီးျပန္ေတာ႔လာျပန္ျပီလက္သည္း။
ေပါက္တူးလက္သည္းတခါမွမညွပ္ဘူးပါ။လက္သည္းညွက္ကလဲးေကာင္းသည္။ေမေမေပးထားေသာ တသတ္တာ
လပ္သည္းညွပ္ရွိသည္။ ဆရာမကလက္ျပခုိင္းသည္။ေပါက္တူးလက္သည္းေတြအရန္းရွည္ေနသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔
ဆရာမက လက္ဆစ္ကုိေပတန္ေဆာင္းနွင္.ေခါက္သည္။ေပါက္တူးမနာပါအလြန္ေပေတေနေသာေပါက္တူးအဖုိ႔
ဒီေလာက္ကေတာ႔ရြားဦးဇင္းလက္သံကုိဘယ္လုိ.မွမတုနုိင္။ေပါက္တူးလက္သည္ညွပ္ျပီးေလျပီ ဘယ္ညွပ္သလဲး
ေတာ.မေမးပါႏွင္႔ ပါးစပ္နွင္.ကုိတ္လုိက္တယ္ေလ။ေတာသားေပါက္တူးေလ ဒီဟာေလးကေတားလြယပါတယ္။
၃နာရီတခါမုန္႔စား မဟုတ္ ကစားမဟုတ္ေသာေၾကာင္းဆင္ျပန္သည္။ အားလုံးေပ်ာ္ရႊင္စြားကစားၾကသည္။
ေယာက်ားေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေဘာ.လုံးကန္ၾကသည္။မိန္ကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔( ဖန္ခုန္)
က်ဳိးခုန္ၾကသည္။ ေပါက္တူးဆုိသည္အတုိင္း ေပေပတုိးတုိးႏွငိ၀ါသနာအားလုံးပါသည္။ တခုမွလဲးျဖစ္ျဖစ္
ေျမာက္ေျမာက္မတက္ပါ။ဒီလုိႏွင္႔၄နာရီအျပီးေက်ာင္းျပန္ေခါက္ခဲ႔သည္။အာလုံးစာမ်ားသင္က် က်တ္က်
၅နာရီး၁၅အလုိတြင္အျပီးေက်ာင္းဆင္းသံေခ်ာင္းေခါက္သည္။ ျပီးတာႏွင္႔အားလုံးအိမ္ကုိမျပန္က်ရပါ .။ဘုန္း
ၾကီးေက်ာင္းသုိ႔သြားကာ ဘုရားရွိခုိးရေသးသည။ ျပီး္ရင္အိမ္ျပန္လမ္းမွ အမွဳိတ္မ်ားကုိ လက္တဆုတ္စီေကာက္
ၾကရသည္။ အိမ္သုိ႔ေရာက္လွ်င္အရင္ဦးစြာလြယ္အ္ိပ္ကုိ ထားေနက်ေနရာမွာထားကာ ေမေမကုိဦးခ် ကန္ေတာ.
ၾကရသည္႔ တန္းေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားသည္။ဒီစည္းကမး္ေလးကုိခ်မွတ္ခဲ႔က်သည္။

ေပါက္တူး ေက်ာင္းေပ်ာ္

ေပါက္တူး ၅နစ္သားေက်ာ္ခံဲ.ေလသည္ ။ ေမေမကလဲး ေပါက္တူးကုိေက်ာင္းထားရန္ၾကိဳးစားရွာေဖြထားသည္႔ရွိစုမဲ.စုပုိတ္ဆံေလးႏွင္.သားအမိနစ္ေယာက ္ေက်ာင္းသုိ.ထြက္လာခဲ.သည္ေမေမမွာလဲးသားေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ေစခ်င္လို. ပါးစပ္ကတတြတ္တြတ္မွာရွာသည္
ငါသားဘာမွမေၾကာက္နဲ.ေနာ္ သားစာတတ္ေအာင္သင္ရမယ္ေနာ္ငါ႔သားစာတက္မွေလ ေမေမတုိ႔ေလျမိဳ.မွာေနျပီ
ငါ႔သားကဆရာ၀န္ၾကီးူလုပ္ေမေမကသားၾကီးဆီကုိလာတဲ.ဧည္သည္ေတြကုိ ေရေႏြးၾကိဳျပီးဧည္ခံေၾကြးေမြးမယ္ဆုိတဲ.
စကားကုိခုထိနားထည္းမွမထြက္ေသးပါ ေမေမေျပာသလုိ.ကြ်န္ေတာ္ေပါက္တူးၾကိဳးစားခဲ.ပါတယ္။ဒါ္ေၾကာင္.အတန္း
ထဲးတြင္ ပထမ ဒုတ္ိယ ေအာက္မွမဆင္းပါ ဆရာဆရာမမ်ားကလဲးခ်စ္ၾကသည္။သနားၾကသည္။ ေပါတ္တူတက္ခဲ႔
တန္းေက်ာင္းေလးမွာ အမ်ိဳးဘာသာသာသနာကုိပါ သင္ၾကာ းျပသခဲ.ၾကသည္.ဆရာေကာင္းမ်ားျဖစ္ခဲ.သည္ထုိ.
ေၾကာင္.ေပါက္တူးကံေကာင္းေထာက္မစြာ ေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင္.တန္းစာမ်ားကုိသင္ၾကားခဲ.ရသည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားလဲးျဖစ္တန္ေက်ာင္းသားလဲးျဖစ္
ေလေတာ. ေပါက္တူးနားခ်ိန္သိပ္မရပါ။တန္းေက်ာင္းက၁၀နာရီတြင္.အတန္းျပီးသည္ ျပီးျပီးခ်င္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ.ကေမာကေသာေျပးကာ လြယ္အိပ္ကုိတုိင္းမွာခ်ိပ္ကာ ဆြမ္းခံထြက္ခဲ.ရသည္။ျပီ
လွ်င္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားကုိဆြမ္းကပ္ေသာက္ေတာ္ေရကပ္ပန္ကံေဆး တံမ်က္ဆည္းလွည္းလုိက္နဲ.(၁)နာရီအတန္းခ်ိန္ ျပန္ေျပးခဲ႔ရျပန္သည္။ ၂နာရီထုိးလွ်င္ကစားေက်ာင္းဆင္သည္။တန္းေက်ာင္းသား၊ တန္ေက်ာင္းသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မိမ္ိ မိဘမ်ားထံသို႔ မုန္းဖုိးပုိတ္ဆံျပန္ေတာင္းၾကသည္။ တခ်ဳိက မုန္းစားေက်ာင္းလုိ.လဲေခၚၾကသည္။ ေပါက္တူးအဖုိ႔ေတာ႔ကစားေက်ာင္းဆုိလွ်င္ပုိမွန္မည္။အတန္းပုိင္ဆရာမေယာက္သည္ စည္းကမ္းအလြန္ၾကီးသည္။ လက္သည္ညွပ္ ေခါင္းျဖီးသနပ္ခါးလိမ္းခုိင္းသည္။ေပါက္တူးတုိ႔လုိဆင္းရးသားမ်ားအ
ဖုိ႔သနပ္ခါးမေျပာနဲရႊံေတာင္မလိမ္ဘူးပါ။ဒါေပမဲ႔မရပါဆရာမေခၚကာသြားျပန္လိမ္းေခ်မလိမ္းလွ်င ္ေက်ာင္းအခန္းထဲး
အ၀င္မခံပါ

Nightly Nightmare

Nightly Nightmare

by A'karikz Yannaing


Like pouring rain from entire sky
Touring my pain along the entire time
In the game of history chain and political lines
In the mind of freedom fighters

Fountain of sacrificed youth
On the mountain of truth-land
Battle for peace and adore the gun
Self-learning from own inside thoughts
High-speed maturities of ...ISM without a brand

ေပါက္တူးမဟုတ္ေသာ တေန.

ေပါက္တူးလုိ႔ ဘယ္သူမွမသိက်ေတာ.ေပ ေပါက္တူးဆုိတဲ႔နာမည္ကုိေျဖာက္ကာ ကုိဦးဆုိတဲ႔နာမည္နဲ႔ ထုိင္းနုိင္ငံ
မဟာခ်ဳိင္တြင္ ေပါက္တူးဘ၀ကုိျမဳတ္းကာ ကုိကုိဦးအျဖစ္ျမဳိးၾကီးသား ပုံကုိယူဘ၀ကုိေမ.ကာ ယခုဆုိလွ်င္
ဘန္ေကာက္သုိ႔ပင္ခ်ည္တက္ခဲ႔ကာ လုံး၀ကုိေမ႔ေနေလေတာ႔သည္။ သာေကတမွ ခ်စ္သူ နွင္႔လည္ အျမဲးတန္း
လုိလုိအြန္လုိင္းတြင္ေတြကာ ေတာသားေပါက္တူးဘ၀ကုိ အျပီးအပုိင္း စြန္းလြတ္ခဲ႔သည္ကာ ၂၀၀၉ တြင္ေပါက္တူး
လုိ႔ေခၚေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ညူဆူတတ္ခဲ႔ေလသည္။ ျမန္မာဓေလ႔မ်ားေျပာက္ကာ မစြန္ေသာ ထုိင္းဓေလ႔ေတြ
ကုိအထင္ၾကီးကာ ျမန္မာလူမ်ဳိးကုိေတြ႔လွ်င္မတူသလုိမတန္သလုိေနတက္လာခဲ႔ျပီ။ လူမုန္းမ်ားကာ ေပါက္တူးေခၚ
ကုိကုိဦး ယေန႔ဘာေတြလုပ္ေနသလဲးဆုိတာ အျမဲးတန္းလုိလုိစင္းစားတက္ေသာ ကုိကုိဦး ငယ္ဘ၀က အေပါင္း
အသင္းမ်ားျဖစ္ေသာ ဖုိးလုံး မဲးတူး ကုိရင္တုတ္ၾကီး တုိ.ဆုိတာအသာထား ရန္ကုန္မွာ အတူေန အတူစားအတူလာ ေနခဲ႔ၾကေသာ ခုိင္သူ၀င္း စႏၵီ ေခ်ာ.ေခ်ာ အစရွိတဲ႔ျမဳိ႔ၾကီးသူမ်ားကုိပင္ေမေနေလျပီ

ေပါက္တူး ႏွင္. ဦးတိကၡ

ေပါက္တူးတုိ႔ေက်ာင္းသားတစု ဆြမ္းအုိးယူရန္ တာ၀န္က်ခဲ႔သည္ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ေပါက္တူးႏွင္႔အတူ ဖုိးလုံး မဲးတူး
ငနီတုိ႔ မေနာစက္စက္ အိမ္ယာမွထကာ ဆြမ္းအုိးယူရန္ရြာတြင္းသုိ႔၀င္ခဲ႔ၾကေလသည္။ ထုိ႔အတူ ေပါက္တူးႏွင္႔
အတူ ရြာဦးေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ ေရေႏြးကုိေနစင္တာ၀န္ယူ က်ဳိခ်က္ေပးေသာ ဦးဇင္းဦးတိကၡ ညေနခ်မ္း
က ခြဲးျပီးေသာ ေလာင္စာမ်ားႏွင္႔အတူ ထင္းမ်ားကုိဆြဲးကာ (ကုလားပုတ္တည္း ) မီးဖုိထည္းသုိ႔ ၀င္ကာ မီးေမြး
ရေလျပီ။ ျပီးလႊ်င္ ေပါက္တူးတုိ႔ ျပန္အလာကုိလဲး ဦးဇင္းတိကၡ ၾကိဳေတာ္ေထာက္ရေသးသည္။ ေပါက္တူးတုိ႔
ဆြမ္းအုပ္ယူတာေစာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ကုလားပုတ္တည္းသုိ႔၀င္ကာ ဦးဇင္းတိကၡႏွင္႔ စကားလက္စုံျဖစ္ၾက
သည္.၏။ အာရုဏ္ကလဲးမတက္ေသး ေပါက္တူးတုိ႔လဲးဗုိတ္စာေန ဒါနဲ႔ ဦးဇင္းတိက္ ဘာစားစရာရွိလဲးဘုရား
ဟာ မင္းတုိ႔ကလဲးကြာ ေတာ္ၾကာေနရင္ထမင္းစားရေတာ႔မယ္ေလကြာ တင္ပါသိတယ္ ခုဗုိတ္စာတာဘယ္
လုိလုပ္မလဲးဘုရား အင္းမင္းတုိ႔မွမဟုတ္ဘူး ငါလဲးစာတာပဲးဟ ဒါဆုိဘာစားစရာရွိလဲေျပာပါဘုရား ေအးညေန
က မေသးပုိ႔ထားတဲ႔ ငါးေၾကာ္ရွိတယ္ကြ။ အဲ႔ဘုန္းၾကီးသိရင္ေတာ႔ မလြယ္ဘူးေနာ္ ရပါတယ္ဘုရား ဆုိကာ ေပါက္
တူးတု္ိ႔ ႏွင္႔ ဦးတ္ိကၡပါ တြမ္လုိက္ၾကသည္။

ေပါက္တူးနဲ ရြာဦး

ေအး ဘာျဖစ္လုိ.မင္းေမေမ မင္းကုိဆူတာလဲးေပါက္တူးရဲ. တင္ပါဦးဇင္းဘုရား တပည္႔ေတာ္ ထမင္းစားရင္း
ေမေမကုိ ေမေမတကယ္လို. ေမေမစိတ္းမဆုိးဘူးဆုိရင္ သားေျပာျပမယ္ေနာ္သိလားေမေမ ေဆးေပးမီးယူေလး
ရေအာင္လို႔ေမေမအတြက္ ေပါက္တူးစကားမဆုံးေသး ေမေမသေဘာေပါက္သြားပုံရသည္။ ေမေမမ်က္ႏွာနီျမန္း
လာ သည္ထုိ႔ေၾကာင္႔ေပါက္တူးသေဘာေပါက္ကား ေလးသတည္း ။ ဦးဇင္းကုိေျပာျပေတာ႔ ဦးဇင္းသေဘာက်ကာ
ရယ္ေလသည္။ မင္းနယ္ကြာ ျဖစ္ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္။ လာကြာ ငါလည္းျပင္ေနတာနဲ႔
အေတာ္ပဲး ငါကုိႏိွပ္ေပးကြာ တင္ပါ ဦးဇင္း တပည္ေတာ္ကုိ ပုံေျပာျပပါလား ဘုရား ေအးေလ ေျပာျပပါမယ္ မင္းသာေကာင္းေကာင္းႏွိပ္ေပး တင္ပါ ေျပာပါဘုရား ဘယ္လုိ.ပုံမ်ဳိးကုိၾကိဳတ္လဲး ေျပာေလကြာ တင္ပါ ဦးဇင္းေျပာ
မယ္ပုံျပင္းဆုိအားလုံးသေဘာက်ပါတယ္ဘုရား.။ ေအး ေျပာမယ္ေနာ္မွတ္ထား ။တင္ပါဘုရား ဒီလုိနဲ.ေပါက္တူး
လဲးနားေထာင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔နားေထာင္လုိက္တာ ၂ နာရီးနီးနီး ႏိွပ္ေပးလုိက္ရတယ္။ ျပီးမွေတာ္ျပီးကြား မင္း
ကလဲး အိမ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနျပီးလား လုိ. ရြားဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ က ေပါက္တူးကုိနိဳးလုိက္မွ ေပါက္တူးလဲး တင္းပါေကာင္းပါတယ္ဘုရား ။ ေရာင္းရမ္းျပီး ေအာ္လုိက္ေလသည္။. သည္ေတာ.မွ ေပါက္တူးအနီးတြင္
ကုိရင္တုတ္းၾကီးတုိ႔အဖြဲ႔ေ၇ာက္ေနသည္ကုိသတိထားမိေတာ႔ အားလုံးလဲး ပြဲးက်သြားၾကသည္။

Polite Manners

(1)When one visits a certain pagoda or a certain monastery, one should wear proper dress.Onemust take off one!s hat,umbrella and any foot wear before one enters the precinct of a pagoda or a monastery.

အခ်စ္ဆုိတာဘာလဲ

ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ
ရယူၿခင္းမဟုတ္သလို ….
ေပးဆပ္ၿခင္းလဲ ..
မဟုတ္ၿပန္ဘူး ..
သူ႔ကို ခ်စ္ေနဖို႔ပါပဲဗ်ာ ….။
သူဟာ ကို႔ အနားမွာ ရွိေနသည္ ၿဖစ္ေစ ..
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ေ၀းေနသည္ၿဖစ္ေစ …
သူ႔ကို ခ်စ္ေနမွာပါ ….
ေနာက္ၿပီး ……..
လူတိုင္းက …
အခ်စ္ဦးကို လိုခ်င္ၾကပါတယ္ ….
ကြ်န္ေတာ္႔ အတြက္ေတာ႔ ..
အခ်စ္ဦးထက္ကို ..
ေနာက္ဆံုးအခ်စ္နဲ႔ …
အခ်စ္ဆံုးက ..
ပိုၿပီး အေရးၾကီးပါတယ္ …..ခင္ဗ်ာ .. ။

ဓာတ္ပုံ

[url=http://es.picjoke.com][img]http://n4.picjoke.com/useroutputs/245/2010-01-22/4-es-69c9097ee0618c8bcd4717bd6f35d3be.jpg[/img][/url]

ခ်စ္သူ

Moral Culture

Every country or every race has its own morel culture which is the characteristic of that country
or that race. As for myanmar,it has its own culture which is based on Buddhism.this chapter concerned with Buddhist moral manners,namely: courtesy(Polite manners) . gentleness

ကဗ်ာ

ဒုကၡိတေက်း႐ြာနိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ……….သူ႔သမိုင္းေနာက္ခံက ေ႐ႊစင္လို ခန္႔ညားထည္၀ါတယ္။သူ႔ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာက ေတာင္ေတြလို ႀကီးမားခိုင္ခံ့တယ္။သူ႔ရင္ဘတ္ထဲက သယံဇာတေတြ မိႈေတြလို လိႈင္ေအာင္ထြက္တယ္။သူ႔ေက်ာကုန္းေပၚက ေရခံေၿမခံေတြ ကမာၻဦးေၿမဆီလို ရနံ႔သင္းပ်ံ႕တယ္။သူ႔မီးဖိုေခ်ာင္က စားနပ္ရိကၡာေတြ နတ္ဂိုေထာင္တစ္လံုးလို ၿပည့္၀ကံုလံုတယ္။သူ႔ဆံဖ်ားက ေၿခမအဆံုး ဗုဒၶရဲ႕သာသနာေတာ္ေတြ ေလေၿပေလညွင္းလို သက္ေရာက္ၿပန္႔ပြါးတယ္။သူ႔ရင္ၿဖစ္သားေတြက.........စစ္တုရင္ အထိုးေတာ္တယ္။ေဘာလံုးအကန္ေကာင္းတယ္။ဓါးခုတ္၊ လံွထိုးပညာကို ထမင္းစားေရေသာက္လို ကၽြမ္းက်င္တယ္။အေၿပာအဆို၊ အေနအထိုင္က ဥေဒါင္းငွက္ေတြလို သိမ္ေမြ႔တယ္။ေစတနာ သဒၶါတရားက ထန္းလွီးဓါးေတြလို ထက္သန္တယ္။စာေပနဲ႔ အႏုပညာကို ေတာ္၀င္ပန္းေတြလို ယုယၿမတ္နိုးတယ္။အလုပ္ကို ႏြားလားဥႆဖေတြလို မခိုမကပ္ပဲ လုပ္တတ္တယ္။ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕အဆံုးအမေတြေအာက္ အႄကြင္းမဲ့ သက္၀င္ခိုလံႈတယ္။
အဲ့ဒီနိုင္ငံေပါ့.........ပေလတိုး စိတ္ကူးယဥ္တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ယူတိုးပီးယား*ေတြ ထက္ေတာင္အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုမိုပြင့္အာေနခဲ့တဲ့ နိုင္ငံ။အဲ့ဒီလို အဆက္အေပါက္က်က်နဲ႔ အစြမ္းကုန္သေႏၶလွေနတဲ့ နိုင္ငံႀကီးေန႔ၿခင္းညၿခင္းႀကီးဆိုသလို ခၽြတ္ၿခံဳက် ပိန္လိန္သြားလိမ့္မယ္လို႔တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမ်ား ေဟာကိန္းထုတ္ခဲ့ရင္အဲဒီလူကို လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး သူတို႔ေတြ ေအာ္ေတာင္ေအာ္ရီမိမလားပဲ။ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုေဟာကိန္းေတြ အတိအက် ထုတ္ဖို႔မေၿပာနဲ႔သူတို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ဆိုးေတြထဲေတာင္ မပါခဲ့ဘူးတဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြဟာသူတို႔ေတြ ေတြေ၀မွင္သက္ေနတုန္း အဲ့ဒီနိုင္ငံထဲကို အတင္းဒုန္းစိုင္းၿပီး၀င္ေရာက္လို႔လာခဲ့တယ္။ေအာက္လမ္းမ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္ယုန္ၿဖဴေလးတစ္ေကာင္ကို ဦးထုပ္အမဲႀကီးနဲ႔အုပ္ၿပန္လည္းဖြင့္ၿပလိုက္ေရာႄကြက္ေသႀကီးတစ္ေကာင္ ဘြားကနည္းေပၚလာသလို........အာဏာ႐ွင္အကူးအေၿပာင္းကေမွာ္ဆန္ဆန္ၿပကြက္ဆန္းေတြေအာက္လူ႔အခြင့္အေရး အေရခြံေတြအစိမ္းလိုက္ခြါ က်ပ္တင္တဲ့နည္းနဲ႔ေအာက္လမ္းအတိုက္ခံလိုက္ရတဲ့ အဲ့ဒီနိုင္ငံဟာမ်က္စိတမွိတ္ လွ်ပ္တၿပက္အတြင္းလူသူပရိတ္သတ္ေတြေ႐ွ႕ေမွာက္ကိုဒုကၡသယ္ေတြ မွီတင္းေနထိုင္ရာဒုကၡိတရြာႀကီးတစ္႐ြာအၿဖစ္ ၿပန္လည္ေရာက္႐ွိလို႔လာပါေတာ့တယ္။အဲဒီ႐ြာပ်က္ႀကီးထဲမွာ......စာေရးဆရာဆိုသူေတြက လက္ၿပတ္လို႔စာဖတ္ေနသူေတြက မ်က္လံုးကြယ္လို႔ေဒသနာေဟာေၿပာသူေတြက ဆြံ႔အလို႔နာၾကားသူပရိတ္သတ္ေတြက နားကန္းလို႔တရားသူႀကီးေတြက လွ်ာအပိုင္းပိုင္းၿပတ္လို႔ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြလည္း ဆြမ္းထြက္မခံရပဲ ငွက္သင့္လို႔လယ္သမား၊ ယာသမားေတြကေတာ့ ေရတိမ္နစ္လို႔အလုပ္သမားေတြခၿမာလည္း ကိုယ္ေတြတစ္ၿခမ္းေသလို႔ေညာင္ေစ႔ေလာက္လွဴသူေတြက ေညာင္ပင္ႀကီးေတြပိလို႔ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္လွဴသူေတြလည္း ေညာင္ေစ့ေတြနင္လို႔အတိုက္အခံအာဇာနည္မွန္သမွ်ကေတာ့ သြားဖံုးအတုေတြတပ္လို႔ပညာတတ္သူေတြက ဦးေႏွာက္ေတြယိုစီးလွ်ံက်လို႔ပညာမတတ္သူေတြက သြက္ခ်ာပါဒလိုက္လို႔သူေ႒းသူႄကြယ္ေတြက ႏွလံုးသားေတြေအးစက္မာေက်ာလို႔သူဆင္းသူရဲေတြက အစာအိမ္ေတြ ပဲ့႐ြဲ႕မဲ့ေၿခာက္လို႔အေၿပးအလႊား စီးပြါး႐ွာသူေတြ... ေၿခလွမ္းေတြ အံေသလို႔မတ္တပ္ရပ္ စာအံသူေတြက ေက်ာ႐ုိးေတြမဲ့လို႔အနားယူ အိပ္စက္သူေတြေတာင္ မ်က္ခြံေတြေပ်ာက္ဆံုးလို႔ပ်ံတတ္တဲ့ငွက္မွန္ရင္ ေတာင္ပံေတြသြင္သြင္က်ိဳးလို႔ေတာေၾကာင္ေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ခံတြင္းပ်က္ၿပီးရင္းပ်က္လို႔ေခြးၿမီွးေကာက္ေတြကလည္း က်ည္ေတာက္စြပ္ၿမဲစြပ္လို႔ယုတ္စြအဆံုး……ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုႀကီးထဲမွာပေဒသရာဇ္၀တ္စံု ဖားဖားႀကီးကိုဖက္႐ွင္လို က်က်နန ၀တ္္ေနခ်င္ေသးတဲ့၊ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္ပါမွရြာ႐ုိးကိုးေပါက္ ေလွ်ာက္ရဲတဲ့အဲ့ဒီ႐ြာက အုပ္ခ်ဳပ္သူ ရြာသဂ်ီး ကိုယ္တိုင္ေတာင္ေခြးက်၀က္က်ေၾကာက္ေရာဂါ* စြဲကပ္လို႔။အိုဗ်ာ….ကုန္ကုန္ေၿပာရရင္အဲ့ဒီ႐ြာပ်က္ႀကီးထဲမွာကေလးကအစ ေခြးအဆံုးတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုေတာ့ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနၾကတဲ့၀ဋ္နာကံနာသည္ေတြခ်ည္းပါပဲ။<မင္းတေစ>ယူတိုးပီးယား* (Utopia)

ကဗ်ာ

ဒုကၡိတေက်း႐ြာနိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ……….သူ႔သမိုင္းေနာက္ခံက ေ႐ႊစင္လို ခန္႔ညားထည္၀ါတယ္။သူ႔ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာက ေတာင္ေတြလို ႀကီးမားခိုင္ခံ့တယ္။သူ႔ရင္ဘတ္ထဲက သယံဇာတေတြ မိႈေတြလို လိႈင္ေအာင္ထြက္တယ္။သူ႔ေက်ာကုန္းေပၚက ေရခံေၿမခံေတြ ကမာၻဦးေၿမဆီလို ရနံ႔သင္းပ်ံ႕တယ္။သူ႔မီးဖိုေခ်ာင္က စားနပ္ရိကၡာေတြ နတ္ဂိုေထာင္တစ္လံုးလို ၿပည့္၀ကံုလံုတယ္။သူ႔ဆံဖ်ားက ေၿခမအဆံုး ဗုဒၶရဲ႕သာသနာေတာ္ေတြ ေလေၿပေလညွင္းလို သက္ေရာက္ၿပန္႔ပြါးတယ္။သူ႔ရင္ၿဖစ္သားေတြက.........စစ္တုရင္ အထိုးေတာ္တယ္။ေဘာလံုးအကန္ေကာင္းတယ္။ဓါးခုတ္၊ လံွထိုးပညာကို ထမင္းစားေရေသာက္လို ကၽြမ္းက်င္တယ္။အေၿပာအဆို၊ အေနအထိုင္က ဥေဒါင္းငွက္ေတြလို သိမ္ေမြ႔တယ္။ေစတနာ သဒၶါတရားက ထန္းလွီးဓါးေတြလို ထက္သန္တယ္။စာေပနဲ႔ အႏုပညာကို ေတာ္၀င္ပန္းေတြလို ယုယၿမတ္နိုးတယ္။အလုပ္ကို ႏြားလားဥႆဖေတြလို မခိုမကပ္ပဲ လုပ္တတ္တယ္။ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕အဆံုးအမေတြေအာက္ အႄကြင္းမဲ့ သက္၀င္ခိုလံႈတယ္။
အဲ့ဒီနိုင္ငံေပါ့.........ပေလတိုး စိတ္ကူးယဥ္တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ယူတိုးပီးယား*ေတြ ထက္ေတာင္အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုမိုပြင့္အာေနခဲ့တဲ့ နိုင္ငံ။အဲ့ဒီလို အဆက္အေပါက္က်က်နဲ႔ အစြမ္းကုန္သေႏၶလွေနတဲ့ နိုင္ငံႀကီးေန႔ၿခင္းညၿခင္းႀကီးဆိုသလို ခၽြတ္ၿခံဳက် ပိန္လိန္သြားလိမ့္မယ္လို႔တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမ်ား ေဟာကိန္းထုတ္ခဲ့ရင္အဲဒီလူကို လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး သူတို႔ေတြ ေအာ္ေတာင္ေအာ္ရီမိမလားပဲ။ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုေဟာကိန္းေတြ အတိအက် ထုတ္ဖို႔မေၿပာနဲ႔သူတို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ဆိုးေတြထဲေတာင္ မပါခဲ့ဘူးတဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြဟာသူတို႔ေတြ ေတြေ၀မွင္သက္ေနတုန္း အဲ့ဒီနိုင္ငံထဲကို အတင္းဒုန္းစိုင္းၿပီး၀င္ေရာက္လို႔လာခဲ့တယ္။ေအာက္လမ္းမ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္ယုန္ၿဖဴေလးတစ္ေကာင္ကို ဦးထုပ္အမဲႀကီးနဲ႔အုပ္ၿပန္လည္းဖြင့္ၿပလိုက္ေရာႄကြက္ေသႀကီးတစ္ေကာင္ ဘြားကနည္းေပၚလာသလို........အာဏာ႐ွင္အကူးအေၿပာင္းကေမွာ္ဆန္ဆန္ၿပကြက္ဆန္းေတြေအာက္လူ႔အခြင့္အေရး အေရခြံေတြအစိမ္းလိုက္ခြါ က်ပ္တင္တဲ့နည္းနဲ႔ေအာက္လမ္းအတိုက္ခံလိုက္ရတဲ့ အဲ့ဒီနိုင္ငံဟာမ်က္စိတမွိတ္ လွ်ပ္တၿပက္အတြင္းလူသူပရိတ္သတ္ေတြေ႐ွ႕ေမွာက္ကိုဒုကၡသယ္ေတြ မွီတင္းေနထိုင္ရာဒုကၡိတရြာႀကီးတစ္႐ြာအၿဖစ္ ၿပန္လည္ေရာက္႐ွိလို႔လာပါေတာ့တယ္။အဲဒီ႐ြာပ်က္ႀကီးထဲမွာ......စာေရးဆရာဆိုသူေတြက လက္ၿပတ္လို႔စာဖတ္ေနသူေတြက မ်က္လံုးကြယ္လို႔ေဒသနာေဟာေၿပာသူေတြက ဆြံ႔အလို႔နာၾကားသူပရိတ္သတ္ေတြက နားကန္းလို႔တရားသူႀကီးေတြက လွ်ာအပိုင္းပိုင္းၿပတ္လို႔ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြလည္း ဆြမ္းထြက္မခံရပဲ ငွက္သင့္လို႔လယ္သမား၊ ယာသမားေတြကေတာ့ ေရတိမ္နစ္လို႔အလုပ္သမားေတြခၿမာလည္း ကိုယ္ေတြတစ္ၿခမ္းေသလို႔ေညာင္ေစ႔ေလာက္လွဴသူေတြက ေညာင္ပင္ႀကီးေတြပိလို႔ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္လွဴသူေတြလည္း ေညာင္ေစ့ေတြနင္လို႔အတိုက္အခံအာဇာနည္မွန္သမွ်ကေတာ့ သြားဖံုးအတုေတြတပ္လို႔ပညာတတ္သူေတြက ဦးေႏွာက္ေတြယိုစီးလွ်ံက်လို႔ပညာမတတ္သူေတြက သြက္ခ်ာပါဒလိုက္လို႔သူေ႒းသူႄကြယ္ေတြက ႏွလံုးသားေတြေအးစက္မာေက်ာလို႔သူဆင္းသူရဲေတြက အစာအိမ္ေတြ ပဲ့႐ြဲ႕မဲ့ေၿခာက္လို႔အေၿပးအလႊား စီးပြါး႐ွာသူေတြ... ေၿခလွမ္းေတြ အံေသလို႔မတ္တပ္ရပ္ စာအံသူေတြက ေက်ာ႐ုိးေတြမဲ့လို႔အနားယူ အိပ္စက္သူေတြေတာင္ မ်က္ခြံေတြေပ်ာက္ဆံုးလို႔ပ်ံတတ္တဲ့ငွက္မွန္ရင္ ေတာင္ပံေတြသြင္သြင္က်ိဳးလို႔ေတာေၾကာင္ေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ခံတြင္းပ်က္ၿပီးရင္းပ်က္လို႔ေခြးၿမီွးေကာက္ေတြကလည္း က်ည္ေတာက္စြပ္ၿမဲစြပ္လို႔ယုတ္စြအဆံုး……ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုႀကီးထဲမွာပေဒသရာဇ္၀တ္စံု ဖားဖားႀကီးကိုဖက္႐ွင္လို က်က်နန ၀တ္္ေနခ်င္ေသးတဲ့၊ႏွစ္လံုးၿပဴးေသနတ္ပါမွရြာ႐ုိးကိုးေပါက္ ေလွ်ာက္ရဲတဲ့အဲ့ဒီ႐ြာက အုပ္ခ်ဳပ္သူ ရြာသဂ်ီး ကိုယ္တိုင္ေတာင္ေခြးက်၀က္က်ေၾကာက္ေရာဂါ* စြဲကပ္လို႔။အိုဗ်ာ….ကုန္ကုန္ေၿပာရရင္အဲ့ဒီ႐ြာပ်က္ႀကီးထဲမွာကေလးကအစ ေခြးအဆံုးတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုေတာ့ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနၾကတဲ့၀ဋ္နာကံနာသည္ေတြခ်ည္းပါပဲ။<မင္းတေစ>ယူတိုးပီးယား* (Utopia)

ကဗ်ာ

မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ က ႀကိဳဆိုပါတယ္
ခုလို...အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့
ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေရာက္ေနၾကရေပမယ့္
အမိေျမကိုလြမ္းဆြတ္ရင္း ျမန္မာေတြကိုခ်စ္တဲ့...
ျမန္မာေတြရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ ရင္းနစ္မြန္းေနဆဲ ဘဝေတြက
လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔
စာနာ နားလည္ေပးတတ္သူတိုင္း အတြက္
ရည္ရြယ္ ပါတယ္္။
လူအခြင့္ေရးအတြက္တိုတ္ပြဲဝင္ေနတဲ့
ျမန္မာ့ သူရဲေကာင္းမ်ား ကိုလဲ
ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ရွိေနေသးသ၍
ေထာက္ခံအားေပး ပါတယ္။
အျပဳသေဘာ နဲ႔ ေဝဖန္အၾကံေပးမႈမ်ား ကုိလည္း
အၿမဲတမ္းႀကိဳဆုိပါ တယ္။
အရပ္ပုပုမ်က္ေမွာင္ကုတ္ကုတ္ပိုသီပတ္သီ အညာသား။ဘီေအေက်ာင္းသားစကားမေျပာေျပာရင္မရပ္ညႇင္းသိုးသိုး အ႐ိုးခံေခါင္းအမာဆံုးဇြဲအရွိဆံုးစိတ္ဓာတ္အျပင္းထန္ဆံုး လူသား။သူမသိ နားမလည္တာေတြကအမ်ားသားေရမကူးတတ္ဘူးစက္ဘီးမစီးတတ္ဘူးစႏၵရားမတီးတတ္ဘူးသီခ်င္းေကာင္းေကာင္း နားမေထာင္ခဲ့ရဘူးမိန္းမ မပိုးတတ္ဘူး။ဘိလပ္ျပန္သန္းကို ေမရွင့္သီခ်င္း ဆိုခိုင္းခဲ့သူခ်စ္ရတဲ့နာစ့္မေလးၾကည္ကို လူငွားနဲ႔ ပိုးခဲ့ရသူဗြီအိုင္ပီဆိုတဲ့ စာတန္းကို အလြန္စက္ဆုပ္ရြံရွာသူလမ္းေဘးမွာ ေက်ာက္ေက်ာေရေသာက္တဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္မဂၤလာေဆာင္မွာ ခဲဖိုးေတာင္းတာ နားမလည္တဲ့သူ။လြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း စစ္ဖိနပ္ေျပာင္းျပန္စီးတဲ့သူလြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း ဆံပင္ညႇပ္မၿပီးခင္ ထထြက္သြားတဲ့သူေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႔ လမ္းမွာတားတဲ့ ရြာသားေတြနဲ႔အတူလမ္းေဘးမွာအေၾကာ္စားတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္သူ႕ ကုိယ္သူ ျပည္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ခံယူတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္- ၾကည္... ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္ - ဆိုတဲ့မိန္းမကို မနက္စာျပင္ခိုင္းတဲ့ သူ႕ ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္စာ။ေျမနမ္းအားမာန္ ေျမနမ္းအားမာန္*ေၾကြသရုပ္ေပမယ့္ေႏြမဟုတ္ေပ။*ေၾကြသ႑ာန္ေျမထံသက္လာတဲ့စိမ္းရြက္မ်ားေလ။*မိုးရာသီ ၀ႆာန္ဦးကာလ၀ယ္ရူးမိုက္စြ ေလနီၾကမ္းတို ့ရယ္ေၾကာင့္ပင္အိုေပၚဘယ္ညာရမ္းပါတဲ့စိမ္းလန္းစ သစ္ရြက္တို ့မွာျဖင့္သူေျခြရာေျမမွာသက္ပါလို ့ခႏၶာပ်က္၀ိညာဥ္ေၾကြညွာတံအေျခရဲ။

ကဗ်ာ

အမိေျမဒီခ်ိန္ဆို တို႔ေျမမွာ ခ်ယ္ရီေတြလဲ လွိဳင္ေနေရာ့မယ္....ခ်ယ္ရီ...ရိုးတံေတြမွာ နီတ်ာရဲအဖူးေလးေတြ စီျပီး ကိုင္းေနတဲ့ လမ္းေလးက ေလွ်ာက္ျပီး....ဆပ္ဖလူးပန္းေတြကိုေကာက္ လက္ခုပ္ခုပ္ျပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ေပးခဲ့ႀကဖူးတယ္.....ဗိန္ေဗာင္းတီးတဲ့ တီးလုံးေတြ ႀကားမွာနစ္မြန္းခဲ့ဖူးတယ္......ညည့္သန္းေခါင္ ေရတံခြန္စီးက်သံေတြကို နားေထာင္ျပီး စိတ္ကူေတြယဥ္ခဲ့တယ္..........အေ၀းက မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းကို ႀကည့္ျပီး အနာဂတ္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ႀကည့္တတ္ခဲ့တယ္...............မိုးေတြရြာျပီးလို႔ ျမဴေတြဆိုင္းေနမယ့္ ေတာင္ျပာတန္းႀကီးကို လြမ္းတယ္........အသံလဲမတူ အေႀကာင္းကြဲတဲ့ ေနရာမွာ မေပ်ာ္ဘူး....ဒါေပမယ့္ တုနိုင္းမဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ကို အိပ္မက္ေတြေပးျပီး ခဏခဏ ခြဲခဲ့ရလို႔ မ်က္ရည္သမ္းေနမယ့္ ရုပ္ပံုကို မျမင္ရက္တာေႀကာင့္ မေပ်ာ္ေပမယ့္ ေတာ္ရာမွာဘဲ ႀကိဳးစားေနေနရပါတယ္...........ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ အမိေျမနဲ႔ အေမ့ကိုေတာ့ လြမ္းတယ္။။။။။။။။။။။

ေပါက္တူးဘ၀

ေပါက္တူး ရြာဦးေက်ာင္းေရာက္ေတာ. နည္နည္ေစာေနေသတယ္ ဒါနဲ. ေပါက္တူးလဲ ျပင္းျပင္းတာနဲ ေရေရာလုိက္တယ္ အဲဟုတ္ပါဘူး ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြေတာင္. ေဆာ္ရီေနာ္ ဟဲဟဲ ေပါက္တူးေလ
ေက်ာင္းေအာက္က ေခြးကတစ္ ေပၚမွာငူငူေလးထုိင္ေနလုိက္တယ္ေလ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရြားေက်ာင္း
ဆရာေတာ္က ဟဲ ေကာင္းေပါက္တူး လာခ႔ဲအုန္း လုိ.ေခၚတယ္ ေပါက္တူးလဲးေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင္.
လုိက္သြားလုိက္တယ္ ေပါက္တူးတုိ. ငယ္ငယ္က ဆရာေတာ္ကုိ ဆရာေတာ္လို႔မေခၚၾကဘူး ဦးဇင္း
လုိ႔ေခၚၾကတယ္သိလား ဦးဇင္းေနာက္လုိက္သြားတယ္ ဦးဇင္းက ဒီေနဘာျဖစ္႔လုိ႔ ေစာေစာျပန္လာ
တာလဲ တင္ပါတပည္႔ေတာ္ေမေမက ဆူလုိ႔ပါဘုရား

ေပါက္တူးဘ၀

ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာကုိ ခံစားခြင္.ရွိေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ ေမေမ ရြာသူရြားသား အားလုံးကေတာ. အမၾကီးလုိ.ေခၚၾကတယ္ေလ တကယ္ေတာ. ေမေမနာမည္ကေတာ. ေခၚခင္ျမင္.ရီလုိ.ေခၚတယ္
(မွတ္းထားၾကေနာ္) ဇာတ္းလုိက္မင္းသမီး ဟဲဟဲ ဟ ဲ ဘယ္သူနဲ.တူလဲးဆုိရင္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ေမဆြိ
ငယ္ငယ္က နဲ.တူတယ္ေလ ဒါေပမယ္ ေမေမကေတာ. ႏြဲ.မေနဘဲး သားသမီးနစ္ေယာက္ေရွးေရးကုိ
ထည္.တြက္တာ ခပ္တည္တည္ ခပ္တန္းတန္းနဲ. ရြားသူရြားသား အားလုံးကလဲး ေလးစားၾကလုိ. အား
လုံးက အမၾကီးလုိ.ေခၚၾကတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္. ေမေမက အရန္းလန္းတယ္ေနာ္သိလား ။ ေမေမကုိ
တဘက္သတ္းၾကိဳတ္တဲ. လူပ်ဳိၾကီးေတြလဲး ၀ုိင္းေနတာပဲး ဟဲဟဲ ဒါေပမယ္. ကပ္ပိယ ေပါက္တူးသိပါတယ္
ေပါက္တူးကုိလဲး သနားၾကလုိ.လဲျဖစ္မယ္ ဒါမွမဟုတ္ေမေမကလွလုိ.လဲးျဖစ္မယ္ေနာ္။ ဘယ္လုိပဲးျဖစ္ျဖစ္
ေမေမကုိ လုိခ်င္ၾကတာပါပဲး ဒါေတြကုိေပါက္တူးကနားလည္တယ္ေလ ေမေမကုိလဲး သနားတယ္
ဒါေၾကာင္. တခုေသာညခ်မ္းမွာ ေမေမနွင္.အတူ ထမင္းစားဖုိ႔ ၾကဳံၾကိဳတ္ခဲ.တယ္ေလး ကပ္ပ္ိယ ေပါက္
တူးေစာ႔ေနတာ က်န္းတဲ႔ကပ္ပ္ိယေတြက အားလုံးကုိ စားျပစ္ၾကတယ္ ဒါနဲ ကပ္ပိယ ေပါက္တူးလဲး
ေမေမအိမ္ကုိ ျပန္လာျပီး (ေမေမ ဘာဟင္းေတြခ်က္ထားလဲး) ေမးမိတယ္ ၀က္သား ဆုိတာနဲ.လက္ေဆး
ကာ လက္ေရတျပင္တီး စားကား ေမေမ တကယ္လုိ. ေမေမကုိ ခ်စ္တဲ.သူရွိတယ္ဆုိရင္ ေမေမအေနနဲ.
သားကုိမငဲ႔ပါနဲ႔ေနာ္ေမေမ (မရဲးတရဲးနဲ႔ေပါ႔) ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပဲး ေမေမ မ်က္ႏွာ နီးျမန္းသြားတယ္ သိလား
ေပါက္တူးေလးလဲး ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ. ထမင္းကုိဗ်ာကာ ( ကုတ္ေလြးျပီး) ေပါက္တူးတုိ႔ငယ္စဥ္အခါက လက္
ႏွင္႔စားေလ႔ရွိၾကတယ္ေလ ဒါေၾကာင္. ျမန္ျမန္စားျပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသုိ႔ လစ္ခဲ႔ရတယ္

on the road to manday

ပုဂံဘုရားမ်ား

ျမတ္ဘုရားေရႊတိဂုံ

The life of the Buddha

ေပါက္တူးဘ၀

ခ်စ္ေသာ အမိေျမ တခါက အမိေျမ
လူသားတုိင္းအမိေျမကုိ တမ္းတ အမွတ္စျမဲပါေနာ္ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းကေစာ.ကစားခဲ.ဖူတဲ. အမိေျမေလးကုိတငိျပပါရေစေနာ္ ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္က ကေလးေပါ.ေနာ္ဟဲဟဲ စတာေနာ္ ကြ်န္ေတာ္ကေလးငယ္စဥ္ကထဲးက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာၾကီးျပင္းခဲ.ရတာေလ။ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္မ်ားကလဲးေပါက္တူးဆုိတဲ.ကြ်န္္္ေတာ္ကုိ ခ်စ္ၾကတယ္ေလး ေပါက္တူဆုိသေလာက္လဲး
အျမဲးတန္း မဲးမဲးတူးတူးနဲ. ေျပာမနာဆုိမနာေနေလ.ရွိတယ္ သူငယ္တုိင္းကလဲ ေပါက္တူးကုိ ၀ုိင္းခ်စ္ၾက သနားၾက
တယ္။ ေမ.လုိ. ေပါက္တူးတုိ.မိသားစုေလးကုိ မိတ္းဆက္ေပးရအုန္းမယ္ေနာ္ ဟဲဟဲးးးးးးးးးးးးး ေဖေဖေသတာေစား
လြန္းေတာ. ေျပာဖုိ.မလိုေတာ.ဘူး ဇာတ္ေကာင္းတေယာက္ေလွ်ာ.သြားတယ္ေနာ္သိလား။ ကြ်န္ေတာ္ေပါက္တူး
ရယ္ ညီးမေလးစႏၵာရယ္ တစ္းဦးတည္းေသာ အားလုံးေပါင္းမွ ခ်စ္ေတြကုိ စုျပံဳၭ