ကမၻာၾကီးရဲ႕ ျပယုဂ္မ်ား

ေန႔စဥ္တိုင္း အသက္ရွင္ခြင္႕ေပးထားတဲ႕အတြက္ ပထမဦးဆံုး ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္ ။

ဒီမနက္ သံစဥ္ရရွိလိုက္တဲ႕ ေမးလ္ေလးတစ္ေစာင္ကေန အေတြးေတြေရာက္လာလို႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို ေရးမိသြားတာပါ ။

သူငယ္ခ်င္းအားလံုးလဲ အခု ဒီပို႕စ္ေလးကို ဖတ္မိလို႕ တစ္ခုခု ရင္ထဲကို အေတြးေလးေရာက္သြားမယ္ ဆိုရင္
ေက်နပ္မိမွာပါ ။

သံစဥ္တို႕ေတြဟာ သံစဥ္တို႕ ရရွိထားတဲ႕ အခြင္႕အေရးေတြနဲ႕ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႕ေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္မယ္ဆိုရင္
တကယ္႕ကို ဘာနဲ႕မွ လဲလို႕ မရနိုင္ပါဘူး ။

တခိ်ဳ႕လူေတြၾကေတာ႕လဲ အစားအစာကို ေပါမ်ားေနလိုက္တာ ။

စားလို႕မကုန္ရင္ အလြယ္တကူ လႊတ္ပစ္ၾကတယ္ ။

စားဖို႕အတြက္ကို ကိန္းခန္းၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ဖြဲ႔ျပီး တခမ္းတနားစားေသာက္ၾကတယ္ ။

သူမ်ားေတြ အမ်ားၾကီး စားနိုင္တာကို အားမက်ဘဲ ကိုယ္က လံုေလာက္ေအာင္စားေသာက္ေနထိုင္ေနရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ
ကမၻာၾကီးရဲ႕ တျခားတစ္ဖက္ မွာ စားစရာဆိုလို႕ နည္းနည္းေလးေတာင္မရွိဘဲ ေသေၾကေနရတဲ႕

သက္ရွိလူသားေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမလဲ ?????????????

ဒီဓါတ္ပံုေလးေတြကေန စကားေျပာသြားပါလိမ္႕မယ္ ။

ဒါေၾကာင္႕ မိမိ ရရွိထားေသာ ဘ၀ေလးကို တန္ဖိုးထားေစခ်င္မိပါတယ္ ။

ျပီးေတာ႕ အစားအစာကို မေလလြင္႕ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစခ်င္ပါတယ္ ။

မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ သီခ်င္းေလးလို ကမၻာၾကီးကို အစားေရစာ ေပါၾကြယ္၀ျပီး စစ္မရွိဘဲ ျငိမ္းေအးသာယာေစခ်င္ပါတယ္ ။

ခ်စ္တတ္ျခင္းေတြနဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ပါေစ ။
ႏွင္းဆီသံစဥ္

ဒီလိုလူေလးနည္းနည္းစားဖို႕အတြက္ အစားအစာေတြကို ဒီလို ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ျပင္ဆင္ရတယ္ ရွင္႕ ။







သူတို႕မွာေတာ႕ စားဖို႕မရွိလို႕ ဒီလိုေလးေတြ ေနေနရတယ္ ။















ကမၻာတစ္ဘက္ျခမ္းမွာ ဒီလို အလွ်ံအပယ္စားေသာက္ေနခ်ိန္မွာေတာ႕











ေနာက္ကမၻာ တစ္ဘက္ျခမ္းမွာ ဒီလိုစားေနရတယ္ရွင္ ။









စားေသာက္ျပီးတဲ႕ အစားအစာေတြကို ဒီလို ပစ္စလတ္ခတ္ လႊတ္ပစ္တဲ႕ေနရာေတြ ရွိသလို ။









အစားမစားရလို႕ ေသေၾကေနတဲ႕ သူေတြကလဲ မနည္းမေနာေလရွင္ ။







ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲေတြနဲ႕ အစားအစာကို ေပါမ်ားစြာ ျဖဳန္းတီးေနရခ်ိန္မွာ













အစားလံုး၀မစားရလို႕ လူစင္စစ္ကေန ဒီလိုမ်ိဳးလမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ႕ သူေတြလဲ ရွိေနပါေသးတယ္ ။









ဒါေၾကာင္႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို ေရးေနခ်ိန္မွာ ရင္မွာ ခံစားမွဳေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ပါရွင္ ။



ကမၻာၾကီးရယ္ ။ မညီမွ်ျခင္းေတြ မ်ားလိုက္တာေနာ္ ။



လူသားအားလံုးကို ျငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္မိတယ္ ။



ယခု သံစဥ္တို႕ ရင္ဆိုင္ရတဲ႕ အခက္အခဲေတြက ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးလို႕ ေတြးမိတယ္ ။



သံစဥ္တို႕ စားေနတဲ႕ အစားအစာေတြကို အေလအလြင္႕ မရွိ ထိန္းသိမ္းခ်င္လာတယ္ ။



ေလာကၾကီးက တရားတယ္တဲ႕ ။ လူေတြက မတရားတာတဲ႕ ။ ဘယ္အရာက မတရားတာလဲ ။ သံစဥ္႕ရင္ထဲမွာ တကယ္႕ကို ၀မ္းနည္းျခင္းေတြနဲ႕ ေနာင္တ တရားေတြနဲ႕ ေမးခြန္းေတြနဲ႕ အတူတူ ဒီပို႕စ္ေလးကို ေရးမိပါတယ္ ။







DON'T waste FOODS any more........ ......... ......
DON'T waste FOODS any more,
DONATE for needy












HEAL THE WORLD

There´s a place in your heart
And I know that it is love
And this place could
Be much brighter than tomorrow
And if you really try
You´ll find there´s no need to cry

In this place you´ll feel
There´s no hurt or sorrow
There are ways
To get there
If you care enough
For the living
Make a little space
Make a better place

Heal the world
Make it a better place

For you and for me
And the entire human race
There are people dying
If you care enough
For the living
Make a better place
For you and for me


သတိထားေပးပါေနာ္ ။ သံစဥ္တို႕ လႊတ္ပစ္ေနတဲ႕ အစားအစာေတြဟာ ဘာစားစရာမွ မရွိတဲ႕ သူတို႕အတြက္ေတာ႕ တကယ္႕ကို တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ႕ အစားအစာေတြ ျဖစ္လိမ္႕မယ္ ။



အစားအစာ လံုေလာက္တဲ႕ သံစဥ္တို႕လိုနိုင္ငံကလူေတြ သံစဥ္တို႕မျမင္ရတဲ႕ကမၻာတစ္ျခမ္းဘက္မွာ သံစဥ္တို႕ထက္ဆိုးတဲ႕ လူသားေတြ အသက္ရွင္ေနၾကတယ္ဆိုတဲ႕ အသိေလးတစ္ခုရဖို႕ ရည္ရြယ္ပါတယ္ရွင္ ။



သူတို႕ကိုစာနာေပးၾကပါ။ ကိုယ္ရရွိထားတဲ႕ဘ၀ကိုတန္ဖိုးထားၾကပါေနာ္ ။

အခ်စ္

အရင္ ခ်စ္ခဲ့ႀကတာ
ႏွစ္ေယာက္လံုးပဲ

ငါသိတယ္ နင္ခ်စ္ေနေသးတယ္...
ငါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းသိတယ္
နင့္ကို ခ်စ္ေနေသးတယ္...

ဘယ္လုိေႀကာင့္ ေ၀းဖုိ့ျဖစ္လာတာ
ငါမသိခဲ့ဘူး...

ဘယ္လုိေႀကာင့္ပဲ
ငါတုိ့ ေ၀းသြားေ၀းသြား
ငါ့အခ်စ္ကုိ ငါတန္ဖုိးထားတယ္...

နင္ဘယ္သူနဲ့ပဲ ခ်က္ခ်က္
ငါ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး...

ငါနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တဲ့ ငါ့အခ်စ္
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ခဲ့ျပီေလ...

ငါ့ အခ်စ္ကို နင္သိတဲ့ တစ္ေန့
နင္ ငါ့လုိ ခံစား မေနရပါေစနဲ့...

နင္ ဘယ္သူနဲ့ တြဲတြဲ
ငါမျမင္ေအာင္ ေနပါ့မယ္...

နင္လုပ္သလုိေတာ့ ငါမလုပ္တတ္
ငါ မတြဲ တတ္ ငါမခ်စ္တတ္ဘူးေလ...

ဒါေပမဲ့ငါ့အခ်စ္က ငါ့အတြက္
တန္းဖုိး အရွိဆံုးပဲ...

နင္မရွိပဲ ေနလုိ့မရေတာ့ဘူး
ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ဘ၀ ...

ငါရေအာင္ျပန္ရပ္တည္မယ္
နင့္ကို ခ်စ္တဲ့ငါ့အခ်စ္ နဲ့ ငါရပ္တည္ေနမယ္....

ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ေတြကို နင္နားလည္လာတဲ့ တစ္ေန ့ေန ့ကို...
ငါ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္....

အခ်ိန္ေတာ့ မေႏွာင္းေစနဲ့...
အခ်ိန္ႀကာလုိ့ ငါ့အခ်စ္ေတြ တည္ျငိမ္လာရင္
နင္ျပန္လာလည္း ငါမလြမ္းတတ္ေတာ့မွာ
ဆိုးရြံ ့ေလ ....

ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ့ လက္တြဲ ႏိုင္ႀကပါေစ...
မ်ဳိး

ညီညီညာညာ ဆုိလုိက္ႀကပါ

ညီညီညာညာ ဆုိလုိက္ႀကပါ ကြ်န္ေတာ္ တုိ ့ရဲ ့ကမၻာ မေႀက ပါ
ဒီစာ ကို ေရးခ်င္ေနတာေတာ့ႀကာပါၿပီ ။ ေဟာဒီ ပတ္စပို ့စာအုပ္ေလးကို ေတြ
့ကတည္းက စိတ္၀င္စားလုိ ့ႀကည့္မိရင္း ေရးခ်င္တဲ့ အေတြး တခ်ိဳ ့၀င္လာလုိ
့ပါ။ လူမွာ အမ်ိဳးႀကက္ မွာအရုိး ဆုိေတာ့လည္း . ကိုယ့္အမ်ိဳး ကိုယ့္ ဇာတိ
.ကိုယ့္ အမိေၿမကို ခ်စ္တတ္ေအာင္ပါ။ ဒါမ်ိဳးေတြကေတာ့ အစိုးရ
သတင္းစာေတြမွာလည္း ဖတ္ဖူးၿမင္ဖူးမွာပါ ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ ့လို ၀ါဒၿဖန္
့သေဘာမဟုတ္ ။ တကယ့္ကို ရင္ထဲက ခံစားလုိက္ရလို ့ေရးၿဖစ္သြားတာပါ ။
အထူးသၿဖင့္ ၿပည္ပ ေရာက္ၿပီး ကိုယ့္တုိင္းၿပည္နဲ ့ ေ၀းေနတဲ့သူေတြ အတြက္ ေတာ့
အမိေၿမရဲ ့တန္ဖုိးေလးကို သိတတ္။ တန္ဖိုးထားတတ္ႀကပါေစလုိ
့ဆႏၵၿပဳရင္းေပါ့။


အေလးၿပဳ .. ဂ်ပု



အလယ္တန္း ေက်ာင္းသားဘ၀ ကတည္းက စိန္ေပါလ္ ေက်ာင္း ေရွ ့အလံတုိင္ကို ေသာႀကာေန
့တုိင္း အမ်ိဳးသား၀တ္စံု (တုိင္ပံု) ၀တ္ကာ အေလးၿပဳႀကရသည္။ ၿပီးေနာက္
ႏုိင္ငံေတာ္ သီခ်င္း ကမၻာမေႀက ကို သံၿပိဳင္သီဆုိႀကရေလသည္။



အရင္တုန္းကေတာ့ ဒါမ်ိဳး အစီအစဥ္ မရွိ ။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး အသစ္ေၿပာင္းလာ ၿပီးမွ သူ က
ယခုလို စီစဥ္ သၿဖင့္ အပတ္စဥ္ ႏုိင္ငံေတာ္အလံကို အေလးၿပဳရသည္။ ထုိ
့ေႀကာင့္ ပထမဦးဆံုး အေလးၿပဳႀကသည္တြင္ အနည္းငယ္ ကေမာက္ကမ ၿဖစ္ေလသည္။
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ (ေမာ္နီတာ) မွ ႏုိင္ငံေတာ္အလံ အား အေလးၿပဳ ဟု အသံ၀ါ
ႀကီးႏွင့္ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လုိက္ေသာအခါ .ကြ်န္ေတာ္တို
့ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း တညီတညႊတ္တည္း .. ဂ်ပု .. ဟု ေနာက္ေၿပာင္ကာ
သံေယာင္လုိက္ႀကသည္။



အေလးၿပဳ .. . ဂ်ပု .. ကာရံေလးကေတာ့ မိေနသားပဲ ။

ဒါေပမယ့္ . ေက်င္းအုပ္ဆရာႀကီးက အေတာ့္ကို ေဒါသထြက္ေလသည္။ နုိင္ငံေတာ္
အလံအေလးၿပဳပဲြ ကို ေနာက္ေၿပာင္စရာမလုိ ။ ေလးစားတန္ဖုိးထားရမည္ဟုဆုိ၏။
အနားရွိ ဆရာမ မ်ားကလည္း အသံလာရာ ဘက္ဆီမွ ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ ့ကို
ေက်ာၿပင္ကို ေဗ်ာတင္ေလေတာ့သည္။



ရႊမး္. .. ရႊမ္း . အဲဒါ ဂ်ပု အံုး…. ဂ်ပု အံုး။





ထုိ ့ေႀကာင့္ ေမာ္နီတာ ၿဖစ္သူကို ေနာက္တစ္ေခါက္ အေလးၿပဳ ဖုိ ့ေစခုိင္းေလေတာ့သည္။

ဒီတခါတြင္ေတာ့ . ဆရာ ၊ မ မ်ားက အနီးကပ္ ေသခ်ာစြာလုိက္ႀကည့္ေလသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အလံ အား
အေလးၿပဳ ဟု ဒုတိယအႀကိမ္က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာပါသည္။ အသင့္ရြယ္ထားေသာ
ႀကိမ္လံုးမ်ား၏ ေအာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေက်ာင္းသားမ်ားက တုပ္တုပ္ပင္
မလွဳပ္ရဲေသာ္လည္း တခ်ိဳ ့ေနရာက ..တခြီးခြီး ဟု ရယ္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာေလသည္။

ထုိ ့ေနာက္ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်ငး္သီဆုိၿပီး စာသင္ခန္း သို ့ၿပန္၀င္ႀကရသည္။
အတန္း ထဲ ေရာက္ေသာ ယခုန က အၿဖစ္အပ်က္မ်ားကို စၿမံဳ ၿပန္ရင္း
ကမၻာမေႀကသီခ်င္းကို ေနာက္ေၿပာင္သီဆုိႀကၿပန္၏။



ကမၻာမေႀက...



ဒါတုိ ့ၿပည္ ဒါတုိ ့ေၿမ တုိ ့ပုိင္တဲ့ေၿမ

ၿပည္ေထာင္စုကို လက္ဖက္ ေကြ်းလုိ ့

တုိ ့တာ၀န္ေႀက... ဒါတုိ ့ၿပည္..ဒါ.တို ့..........





ၿဖန္း..ၿဖန္း ဟူေသာ အတန္းပိုင္ ဆရာမ ၏ ႀကိမ္စႀကၤာ က ဘယ္ကမွန္းမသိ ေရာက္လာၿပန္၏။



ဘာ..တဲ့..လက္ဖက္ ေကြ်းလို ့..ဟုတ္လား...ဆိုအံုးေလ...



ၿပည္ေထာင္စုကို လက္ဖက္ ေကြ်း.ႀကအံုးေလ ..ေနာက္တခါ ဒီထက္ နာမယ္ မွတ္ ထား .. ေဟာဒီ
ႀကိမ္လံုးကို နမ္းထားႀက.. ဟုဆုိကာ ႀကိမ္လံုး ႀကီးကို အနားသို
့ထုိးေပးေလသည္။



ထုိစဥ္ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေယာင္ယမ္းကာ ဆရာမ ၏ ႀကိမ္ လံုးကို အဟုတ္မွတ္ၿပီး သြား နမ္းလုိက္မိသည္။



ထုိ ့ေႀကာင့္ ဆရာမက ေဒါသပိုထြက္ကာ . အဲဒီ အူေႀကာင္ႀကား ေကာင္ ကလည္း ရြဲ
့ေၿပာ လုိ ့ေၿပာမွန္း မသိ ဟု ဆုိကာ ထပ္မံ အရုိက္ခံရၿပန္ေသးသည္။

(ေအာ္..သားက သိမွ မသိတာကို ..နမ္း ပါဆုိ လို ့.)





ေနာက္အပတ္ ေသာႀကာေန ့



ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီးက ေနာက္တခ်ိန္ Assembly ေတြ ့ဆံုပဲြ တင္ အမိ်ဳးသားအလံ ၊
အမ်ိဳးသားသီခ်င္း အေႀကာင္းကို အေသးစိတ္ရွင္းလင္းေၿပာႀကားေလေတာ့သည္။

လူဆုိတာ ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ ့အမ်ိဳးသား အလံ ၊ သီခ်င္း ၊ ၀တ္စံု စသည္တုိ ့ကို
တန္ဖိုးထားေလးစားရမည္။ ႏုိင္ငံတကာအလယ္တြင္ ထုိသို ့ကုိယ္ပုိင္ သေကၤတ
မ်ားၿဖင့္ ထည္ထည္၀ါ၀ါ ရပ္တည္ႏိုင္ဖုိ ့ရာ လြယ္ကူသည့္ ကိစ ေတာ့ မဟုတ္ေခ်။
လြတ္လပ္ေသာ ႏုိင္ငံ အၿဖစ္ရပ္တည္ ႏုိင္ရန္ ေပးဆပ္ခဲ့ရေသာ ကြ်န္ေတာ္ တုိ
့ဘုိုးဘြားမ်ား၏ အသက္ ေသြး ေခြ်းမ်ားက မနည္းလွေပ။ ထုိ ့ေႀကာင့္
တန္ဖုိးႀကီးမားလွေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ အလံ ကို ရုိေသရမည္။ ႏုိင္ငံေတာ္
သီခ်င္းကို ေလးၿမတ္ရမည္။ ကုိယ့္အမ်ိဳးသား၀တ္စံုကို တန္ဖိုးထားရမည္။



ကမၻာေပၚတြင္ ကိုယ္ပုိင္ ႏုိင္ငံ ရယ္လုိ ့မည္မည္ ရ ရ မရွိသည့္ ႏုိင္ငံ
ေပါင္းမ်ားစြာရွိေလသည္။ တုိင္းတပါးက ကြ်န္ၿပဳသိမ္းပိုက္ထားၿပီး
ယခုထက္တိုင္ လြတ္လပ္ေသာ ႏုိင္ငံအၿဖစ္ မေရာက္ရွိေသးပဲ ႏုိင္ငံတကာ အလယ္တြင္
ညွိဳးငယ္စြာ ေနရေသာ တုိင္းႏုိင္ငံ မ်ား အေႀကာင္းေၿပာၿပေလေသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို
့ၿမန္မာႏုိင္ငံ သည္ပင္ တခ်ိန္က ကိုလိုနီ ကြ်န္ ႏုိင္ငံ ၿဖစ္ခဲ့ေသးသည္။
အကယ္လုိ ့မ်ား ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆနး္ တုိ ့လုိ ပုဂၢိဳလ္ တုိ ့က
စြမ္းစြမ္းတမံ မႀကဳိးစားခဲ ့မိလွ်င္ လြတ္လပ္ေရး ဆုိတာလည္း
ေ၀း၀ါးေနအံုးမည္သာ။

အာဇာနည္ ႀကီးမ်ား၏ သက္စြန္ ့ႀကိဳးပမ္းမွူ ့ေႀကာင့္သာ ကြ်န္ေတာ္ တုိ ့ယခု ကဲ့သုိ ့ေနႏုိင္ၿခင္ၿဖစ္သည္။

တရုတ္ၿပည္ရွိ ေဟာင္ေကာင္ကြ်န္း ပင္လွ်င္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ေလာက္မွ သာ အဂၤလိပ္တုိ
့က ၿပည္မႀကီး ထံသို ့လဲႊေၿပာင္းေပးခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။

တုိင္းတပါးလက္ေအာက္ခံ ဘ၀ သည္ သိမ္ငယ္ေပစြ ။ ေအာက္က် ေပစြ ။



ထုိသုိ ့ေၿပာႀကားေနစဥ္ ေဘးနားမွ သူငယ္ခ်င္းတဦးက အရႊင္းေဖာက္ေလသည္။
ဆရာႀကီးကလည္း …ေဟာင္ေကာင္လို ေအးေအးေဆးေဆးမွ လြတ္လပ္ေရး ယူရင္ ၿပီးေရာ ။
ငါ တုိ ့ေတြ လည္း သူတုိ ့ထက္ေတာ့ တုိးတက္မွာပဲ . ခ်မ္းသာမွာပဲ..
အဂၤလိပ္ေခတ္တုန္းက Rangoo , Burma ဆုိတာ အာရွ မွာ တစ္ပဲကြ .. အခုကေတာ့
အဂၤလိပ္ ေခတ္ ထက္ေတာင္ ေအာက္က်ေနေသးတယ္။ မင္းစဥ္းစားႀကည့္ေလ…
အဂၤလိပ္ကြ်န္ဘ၀ ကလြတ္ ေတာ့လည္း ငါတုိ ့က ကမၻာပတ္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ခံေနႀကရတာပဲ
။ ငါ ့ဦးေလေတြ ဆုိရင္ မေလး ကိုသြားလုိက္။ ထုိင္းကို သြားလုိက္နဲ ့။
အဂၤလိပ္ေခတ္တုန္းက ဒီႏုိင္ငံေတြက ငါတုိ ့ကို ေမာ္
ေတာင္ႀကည့္၀ံ့တာမဟုတ္ဘူးကြ။ အခုေတာ့ ကြာ။ မင္းလည္း ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ
့ႏုိင္ငံၿခားကို သြားၿပီး အလုပ္ လုပ္ရလိမ့္မယ္ . မယံုရင္ ႀကည့္ေန ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ ့က..လြတ္လပ္ေရး ယူတာ နည္းနည္းေစာသြားတယ္။ အခု ေနမွ ယူရင္ ေအးေဆးပဲ .
တုိက္ခိုက္စရာေတာင္မလုိေတာ့ဘူး။ အခုလုိလည္း နိမ္ ့ ေနမွာမဟုတ္ဘူး.



အႏွီ သူငယ္ခ်င္း၏ စကားသည္ မည္သို ့မွ လက္ခံႏုိင္စရာမရွိေပ။ လူဆုိတာ
ကုိယ္ပုိင္ ႏုိင္ငံ ၿဖင့္ေနႏုိင္ရေပမည္ ။ သူတပါး လက္ေအာက္ခံ ၿဖင့္
မေနသင့္ေပ။ အသက္ေပး စြန္ ့လြတ္သြားေသာ သူရဲေကာင္းတုိ ့ကား အခ်ည္းအႏွီး
မၿဖစ္တန္ရာ။ သုိ ့ေသာ္ . အေႀကာင္းေႀကာင္း ေႀကာင့္ ဆင္းရဲေနေသာ ၿမန္မာ
ႏုိင္ငံကို ႀကည့္ကာ မခ်ိတင္ကဲ ၿဖင့္ ကေလး သဘာ၀ ေၿပာသည္ဟုသာ နားလည္မိပါသည္။



(၀န္ခံခ်က္ . .လြန္ခဲ့ေသာ 15 ႏွစ္ခန္ ့က သူ ေၿပာခဲ့သည့္ မင္းလည္း ႏုိင္ငံၿခားမွာ
ကြ်န္ခံ ရလိမ့္မည္ဟု စကားသည္ ေနာင္ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္ အဖုိ ့ေသြးထြက္ေအာင္ပင္
မွန္ေလေတာ့ သတည္း)


ဒုကၡပင္လယ္ ထဲက ပါလက္စတုိင္း
ုိ ့ေနာက္ ဆရာႀကီးက မ.လြတ္လပ္ေသးေသာ ႏုိင္ငံမ်ားအေႀကာင္း ႏွင့္ ၄င္း တုိ ့၏
ေန ့စဥ္ လူမွဳ ့ဘ၀ဒုကၡ မ်ားကို ေၿပာႀကားေလေတာ့သည္။ အဓိက ေထာက္ၿပ သြားသည္
ႏုိင္ငံကေတာ ့..အေရွ ့အလယ္ပိုင္းရွိ .. Palestine ပါလက္စတုိင္း ဟူေသာ
ႏုိင္ငံ အေႀကာင္းပင္ ။ ကမၻာေက်ာ္ ေဂ်ယုဆလင္ ၿမိဳ ့ ရွိသည္
့ႏုိင္ငံလည္းၿဖစ္သည္။ ထုိႏုိင္ငံသည္ 1947 ခုႏွစ္ ခန္ ့မွ စတင္ကာ
ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားက တုိက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး Israel အစၥေရး ဟူသည့္ ႏုိင္ငံ
တည္ေထာင္လုိက္ႀကသည္။ ထိုနယ္ေၿမကို သူပုုိင္သည္ ငါ ပုိင္သည္ ဟု ၿငင္းခုန္ကာ
နယ္ေၿမလု စစ္ပဲြ မ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ဆင္ႏြဲႀကသည္။ ဂ်ဴးတုိ ့ကလည္း သူတို ့၏
အဘုိး၊အေဘးမ်ား ၏ ဘုိးဘြားပုိင္ေၿမ ၿဖစ္သည္ဟုဆုိကာ အေလ်ာ့မေပး သၿဖင့္
ပါလက္စတုိင္းသား တုိ ့သည္ ႏုိင္ငံလက္မဲ့ ၿဖစ္ကုန္ႀကရသည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္
လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမ်ားၿဖင့္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္ၿငားလည္း ယေန ့ထက္တုိင္
မလြတ္လပ္ႏိုင္ေသးေပ။ မၿငိမ္းခ်မ္းေသးေသာ ႏုိင္ငံပင္ၿဖစ္သည္။



ေသြးစြန္းေသာေန ့ရက္မ်ား မည္ ဒုကၡ အတိ ၿပီးေလ၏။ မ်က္ရည္ တုိ ့ၿဖင့္ ၿပည့္လွ်မး္ေနေသာ
မ်က္လံုးမ်ား ၊ ဗံုးကဲြသံ ၊ ေသနတ္သံမ်ား ၊ ကယ္သူမဲ့သူတုိ ့၏ ေအာ္ဟစ္သံမ်ား
သည္ ပါလက္စတုိင္းသားတုိ ့၏ မထူးဆန္းေသာ အရာမ်ား ၿဖစ္ေလသည္။



အၿဖဴသည္ အနက္ ႏွင့္ ယွဥ္လုိက္မွ ပို ၿဖဴလာသည္။ အလင္းသည္ အေမွာင္ ႏွင့္
ႏွိဳင္းႀကည့္မွ ပို ၀င္းလာသည္။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း ၿပီး လြတ္လပ္ေသာႏုိင္ငံ ၏
တန္ဖုိးသည္ မလြတ္လပ္ပဲ ေန ့စဥ္လုိလုိ တုိက္ပဲြ မ်ား ၿဖစ္ေနေသာ ႏုိင္ငံ
မ်ားအေႀကာင္း သိရမွ ပိုၿပီး တန္ဖိုးတက္လာသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သည္
ကုိယ့္ႏုိင္ငံ ကို တန္ဖုိးထားသင့္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ကြ်န္ေတာ္ တုိ ့၏
ဘုိးေဘး မ်ားသည္ပင္ တခ်ိန္က ပါလက္စတုိင္းၿပည္သူမ်ားလုိ ခံစားခဲ့ႀကရဖူး၏ ။
ဒုကၡ ပင္လယ္ ေ၀ဖူး၏။



ဆရာႀကီးသည္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဇာတိေသြး၊ဇာတိမာန္ မ်ား ရွင္သန္ ေအာင္ပ်ိဳးေထာင္ေပး၏။
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ေမြးဖြားေပး၏။ အမ်ိဳးသား သီခ်င္း ၏ တန္ဖုိးကို
ဂုဏ္ၿမင့္ေပး၏။



ထို ေန ့ ထုိ အခ်ိန္မွ စတင္ ကာ ေနာက္ ေနာင္ ႏုိင္ငံေတာ္ အလံ အေလးၿပဳပဲြ တြင္ မည္သည့္ ေနာက္ေၿပာင္သံမွ မႀကားရေတာ့ ။
အားလံုးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားက အလံေတာ္ကို ရုိေသေလးၿမတ္စြာ ဦးညႊတ္
လုိက္ႀကသည္။


ကြ်န္ေတာ္သည္ ထုိစဥ္ကတည္းက ပါလက္စတုိင္း ဟူေသာ ႏုိင္ငံ ၏ အမည္ကို စတင္ ရင္းႏွီးခဲ့ပါသည္။ ကမၻာ ့ေၿမပံုတြင္
လုိက္ရွာႀကည့္ေသာ္ မေတြ ့ေခ်။ ေအာ္. ဘယ္ပါ ပါ့မလဲ။ လြတ္လပ္သည့္ အခ်ဳပ္အၿခာ
အာဏာ ႏုိင္ငံမွ မဟုတ္တာ။ သို ့ေသာ္ . ပါလက္စတုိင္း တုိ ့၏ သတင္းသည္
ကမၻာ ့သတင္း ေခါင္းစီး မ်ားတြင္ အၿမဲလုိလို္ပင္ ။ ႀကားလုိက္ရသည္က လည္း
စိတ္ခ်မ္းသာ စရာမရွိ ။ အနိဌာ ရံု ေတြ ခ်ည္းပင္ ။ သနား ဖြယ္ရာ ေကာင္းေလစြ ။



ယခု ကြ်န္ေတာ္သည္ အေရွ ့အလယ္ပိုင္းႏုိင္ငံတစ္ခုၿဖစ္ေသာ ့ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယား
ႏုိင္ငံ တြင္ ဟုိတယ္ ၀န္ထမ္း အၿဖစ္ လုပ္ကုိင္လ်က္ရွိပါသည္။ ဟိုတယ္သို
့လာေရာက္တည္းခုိသူမ်ားတြင္ ပါလက္စတုိင္း လူမ်ိဳးမ်ား လည္း မႀကာခဏ ေတြ
့ရတတ္သည္။ သို ့ေသာ္ ထူးဆန္း သည္ က သူတို ့၏ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ (Passport )
စာအုပ္ ၿဖစ္သည္။ သူတုိ ့တြင္ ကုိယ္ပုိင္ႏုိင္ငံ မရွိပါပဲ မည္သို ့ေသာ
ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ (Passport ) ကို ကိုင္ေဆာင္ႀကသနည္း ။ စိတ္၀င္စားစြာ
ႀကည့္လိုက္မိေသာအခါ .


ဘာသာစကား အခက္အခဲေႀကာင့္ ကာယကံရွင္အား ခြင့္မေတာင္းမိသည့္အတြက္ အႏူးအညႊတ္ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။





ကာယကံရွင္အား နစ္နာလုိေစေသာရည္ရြယ္ခ်က္ အလ်င္းမရွိ ။ ကုိယ့္လူမ်ိဳး မ်ား သင္ခန္းစာယူရန္သာ ရည္ရြယ္လ်က္






ဟုတ္ပါသည္။ ၄င္းတုိ ့၏ အိမ္နီးခ်င္းၿဖစ္ေသာ လက္ဘႏြန္ ႏုိင္ငံမွ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ (Passport ) မ်ားကိုထုတ္ေပးထားပါသည္။ သို ့ေသာ္ ေဒသခံ လက္ဘႏြန္
ႏုိင္ငံသားစစ္စစ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ေသာ စာအုပ္ ႏွင့္ ပါလက္စတုိင္းသားမ်ား ၏
စာအုပ္ကေတာ့ ကဲြၿပားၿခားနားပါသည္။

ပံုတြင္ ေတြ ့ရသည့္အတုိင္း ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ၏ ေအာက္နားတြင္ ပါလက္စတုိင္း ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ေႀကာင္း
တံဆိပ္တံုး ထုထားပါသည္။ စာအုပ္တြင္လည္း Refugee ဟုေခၚသည့္ ဒုက သည္မ်ား ဟု
ေရးသားေဖာ္ၿပထားေလသည္ ။ စာအုပ္၏ မ်က္ႏွာဖံုးကေတာ့ လက္ဘႏြန္ ႏုိင္ငံ ဟူ
ေဖာ္ၿပထားပါသည္။



ကြ်န္ေတာ္သည္ အဆုိပါ စာအုပ္ကို ႀကည့္ၿပီး ခဏ မွ် ေတြးႀကည့္ဖူးပါသည္။ ကုိယ္ပုိင္ႏုိင္ငံ ရွိလ်က္ အိမ္နီးခ်င္း သူတပါး
ႏုိင္ငံ မွာ အရာရာေအာက္က်ိဳ ့စြာ ေနရမည္သာ။

ကိုယ့္ အိမ္ ကုိယ့္ ယာ ကုိ တုိင္းတပါးသားတုိ ့က သိမ္းယူ ထားသၿဖင့္ ေနစရာ အိမ္မရွိေသာေႀကာင့္
သူတပါးအိမ္တြင္ ခုိကပ္ေနရေသာ ဘ၀ ကား လြန္စြာ အသည္းနာ စရာေကာင္းလွေပသည္။
ေအာ္..ငါတုိ ့ၿမန္မာ ႏုိင္ငံလည္း အဲဒီလို မလြတ္လပ္တဲ့ႏုိင္ငံၿဖစ္ရင္ ..
ငါတို ့ရဲ ့အလံေတာ္ ၊ ငါတို ့ရဲ ့ႏုိင္ငံေတာ္ သီခ်င္း . ငါတုိ ့ရဲ
့အမ်ိဳးသား၀တ္စံု ဒါေတြ လည္း ယခုကဲ့သို ့ဂုဏ္ယူ၀င့္ႀကြားစြာ ၀တ္ႏိုင္မည္
မဟုတ္ေခ်။

ထုိ ့ေႀကာင့္ ရွိရင္းစဲြ ကိုယ္ပိုင္အလံ ကို ေလးစားစြာ အေလးၿပဳ လုိက္ရင္း . . . ကုိယ့္ႏုိင္ငံေတာ္ သီခ်ငး္ကို ရင္ထဲမွ လွိဳက္လဲွ
စြာ သီဆုိလုိက္ခ်င္ပါေတာ့သည္။

ကမၻာမေႀက .. ကမၻာမေႀက

ဒါတုိ ့ၿပည္ ဒါတို ့ေၿမ တုိ ့ပုိင္တဲ့ေၿမ..
ၿပည္ေထာင္စုကို အသက္ေပးလုိ ့တုိ ့ကာကြယ္မေလ
ဒါတုိ ့ၿပည္. ဒါတုိ ့ေၿမ.......
...............

“ငါတို႔ညီအစ္ကိုေတြ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္”

ငါတို႔ အခု စိတ္႐ွိလက္႐ွိေရးေနၾကတာဘာလဲ
စိတၱဇလား ေဂၚလီလား
ငါ့တို႔မ်က္လံုးရဲ႕ ဟိုတစ္ဖက္ တိုက္အျမင့္ႀကီးေပၚမွာ
ေသေၾကာင္းႀကံခုန္ခ်ေတာ့မယ့္ ငါတို႔႐ွိတယ္
ဒီမွာ … အလန္းဇယားနဲ႔ အရင္ေခတ္ျပန္ေရာက္သြားသလို ဘဲလ္ေဘာင္းဘီနဲ႔
လက္ခ်င္းခ်ိတ္သြားတဲ့ ေနရာ
အဲဒီေနရာမွာပဲ ငါတို႔ပင့္ကူအိမ္ကို ငါတို႔ျပန္ယက္ေနခဲ့တာ
ငါတို႔အကုန္လံုးဟာ ေဆးေၾကာသုတ္သင္မႈမ႐ွိတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ တံျမက္စည္းေတြပဲ
ငါတုိ႔ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္ေတာ့မွျပန္ထည့္မစားတတ္တဲ့ ပန္းကန္ျပားေတြပဲ
ေျပာရရင္ ငါတုိ႔ဟာ ဘယ္လိုေနေန တည့္မတ္မလာေတာ့မယ့္ ေမွ်ာ္စင္ေတြပဲ
ငါတို႔ညီအစ္ကိုေတြ ဘယ္ေတာ့မွမတည့္ခဲ့ၾက၊ ဘယ္ေတာ့မွလည္း မမုန္းခဲ့ၾက
ငါတို႔ဟာ စိတၱဇလား ေဂၚလီလား ဂ်စ္ပစီလား လူႀကီးမင္းလား
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္တည္းကို ငါတို႔အကုန္လံုးဝိုင္းႀကိဳက္ခဲ့ဖူး
အဆံုးအျဖတ္ဖဲတစ္ခ်ပ္ကို မ်က္လံုးေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ပြတ္တိုက္ၾကည့္ခဲ့ဖူး
လမ္းေပၚမွာ ငါတို႔ရဲ႕ ဟီးဟီးဟားဟား တစ္လမ္းသြားအသံနဲ႔
ငါတုိ႔ရဲ႕ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ေျခလွမ္းမ်ား
ငါတို႔ .. ငါတုိ႔ဆိုလို႔ ငါတုိ႔ကို တရားမ႐ွိဘူး ထင္ၾကဦးမယ္
ဘာျဖစ္ပါသလဲ … ေခတ္ကိုက
ဟိုဆရာေတာ္မွ ဒီဆရာေတာ္မွဆိုၿပီး တရားမေ႐ြးပဲ ဆရာေတာ္ကိုေ႐ြးၾကတဲ့ေခတ္
ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္ပါသလဲ
ငါတုိ႔ညီအစ္ကိုေတြ နက္သထက္နက္လာတဲ့ မိုက္တြင္းထဲ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ခုန္ခ်
ဒီလိုနဲ႔ … လူလိမၼာ ပညာ႐ွိမ်ားရဲ႕ အေဝးကိုေရာက္
ဘီယာစေတ႐ွင္ကိုေရာက္၊ ကာရာအိုေကကိုေရာက္၊ Foot Massage ကိုေရာက္၊
အခုတစ္မ်ိဳးေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးေလးေတြရဲ႕အနားကိုေရာက္
ငါတို႔ ညီအစ္ကိုေတြ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ။

ကြ်န္ တစ္ျဖစ္လဲ ငါ၏ သခင္မ

နင္ ဟာ ငါ႔ ရဲ႔အက်ဥ္းသား

ျဖစ္တယ္


သြားဆိုသြား

လာဆိုလာ

ေသဆိုေသ

ရွင္ဆိုရွင္


ျပီးေနာက္


ငါ႔လက္ခုပ္ထဲက

ေရတစ္ေပါက္ဆိုလဲဟုတ္ရဲ႔


သြန္လိုသြန္

ေမွာက္လိုေမွာက္

ေသာက္လိုေသာက္


ထို႔ကလူ

နင္ ဟာ ငါ႔ ရဲ႔

ပန္းတိုင္တခုျဖစ္ေနခဲ႔


ရိုက်ိဳးေနတဲ႔

ငါ႔ႏွလံုးသား ကိုးကြယ္ရာ

အရွင္သခင္က

နင္ တစ္ေယာက္ထဲရယ္သာ


ျပယုဒ္ ဆန္ဆန္

ငါ႕ရဲ႔

အတိတ္

အနာဂတ္

ပစၥဳပန္ အိမ္မက္က

နင္႔အတြက္ ရည္စူးျခင္း ျဖစ္ေနရဲ႔.........................။

အၿပာေရာင္ေန႔တစ္ေန႔

ၿပာလင္းေနမယ့္...
ေန႔တစ္ေန႔...
နတ္ဘုရားတို႔ ဖန္ဆင္းမဲ့အခ်ိန္...
ငါ....ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမယ္...
အဲဒီတစ္ေန႔...
ေရာင္စံုပန္းပြင့္ေတြနဲ႔
ပ်ား ပိတုန္းေတြ ၀ဲပ်ံၾကမယ္...
ၾကယ္ေတြလည္းအစံု
ေကာင္းကင္ဘံုမွာ..
တိမ္ေတြထြန္းလင္းလို႔..
ငါ့ဗီးနပ္စ္ကို ၾကိဳေနမယ္...
ရင္ခြင္ဦးမွာ
ရူးရူးမူးမူး ခ်စ္ဖူးခဲ့တာပါ...
ငါ့ေသြးစက္တိုင္း...
ခ်စ္သူ...နာမည္ေတြနဲ႔ၿပည့္ႏွက္....
ငါဆိုတာ.....
အဲဒီလို....အရိုင္းဆန္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ပါ ....။
အၿပာေရာင္တစ္ေန႔..
ခ်စ္သူနဲ႔ ဆံုေတြ႔မယ္
ပကတိအရွိတရားနဲ႔
ေကာင္းကင္အၿပင္ဖက္
ငါတို႔ တက္ေတြဖြင့္..ရြက္ေတြလႊင့္
အိုး................
ခ်စ္ၿခင္းတရားေတြ...
ကူးလူးပ်ံသန္း
ဗီးနပ္စ္ရဲ႕ ေရႊအိုေရာင္ဆံပင္ေတြ
ေလေ၀ွ႔လိုက္တိုင္း
သံစဥ္ေတြၿဖာထြက္လို႔...
ငါ့ရင္ခြင္ၾကားက
ခ်စ္သူရဲ႕ ရွက္ၿပံဳးေလးေတြ
အနမ္းမိုးေတြနဲ႔
၀ွက္ကြယ္ေပးထားမယ္...
အိုကြယ္....ခ်စ္သူရယ္...
အဲဒီတစ္ေန႔.....ငါ...
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္....။

အဆုံးမသတ္ေသးတဲ႔ ကဗ်ာ

မိုးစက္ကေလးေတြ
တဖြဲဖြဲက်ဆင္း
ငါ႔ ရင္ထဲက လမင္း
သူမ်ားကမာၻမွာ လင္းခဲ႔ရဖူးတယ္။ ။


ငါကလည္းခက္တယ္
ခ်စ္သူလက္ကို ကိုင္ဖို႔ထက္
စာတစ္အုပ္ကိုပဲ လက္မွာကိုင္စြဲ
ဘ၀တိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲခ်င္မိတယ္ ။။

ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကို တစိမ္႔စိမ္႔ထုိင္ၾကည္႔
ခ်စ္သူမ်က္၀န္းေတြကို
ဘာသာျပန္ဖို႔ထက္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုပဲ
ဘာသာၿပန္ခ်င္ေနမိတယ္။ ။

ေလာကၾကီးလည္း ဘာထူးလဲ
မုန္႔တလွည္႔ တုတ္တလွည္႔လုိ႔ဆိုေပမယ္႔
အေမေမြးကတည္းက
အရုိက္ခံခဲ႔ရတာ
အခုထက္ထိ
ငါ
မုန္႔မစားရေသးဘူး .. ။ ။

ဒီလုိနဲ႔ .. ...
က်ီးအာသီးႏွလုံးသားနဲ႔
ဘီလူးေခါင္းေဆာင္းထားတဲ႔
လူေတြၾကားထဲမွာ တစစ
က်င္လည္ရင္း
ဖဲခိုးတတ္တဲ႔ အက်င္႔ေလး
ငါ
ၾကိဳးစားေမြးတတ္ခဲ႔ၿပီ ... ။ ။

ဒီလိုနဲ႔
ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ထူးကို
အခ်စ္ဦးနဲ႔ လဲခဲ႔ရဖူးၿပီ။ ။

ိစိတ္ဓါတ္ေတြ ၿဖဴစင္ဖို႔ အတြက္
ငါ႔စိတ္ ငါ
အၿဖဴေရာင္ေတြ အထပ္ထပ္သုတ္ရင္း
ငါ႔ ႏွလုံးသားလဲ
အလစ္မွာ
အိုးမဲသုတ္ခံလုိက္ရၿပီ .. ။ ။

ရယ္ေတာ႔ရယ္ရတယ္ေနာ္ .. ..မိဇင္မာ
အရိယာၿဖစ္ၿပီ ...
ေသာတပန္ၿဖစ္ၿပီလုိ႔
ေၾကြးေၾကာ္ေနတဲ႔သူေတြ
ၾကက္သတ္ေနတာကို
လမ္းေဘးက ဘုံဆုိင္တစ္ခုမွာ
ငါ ေတြ႔လိုက္ရတယ္ . . .။

ေနာက္.........
တခ်ိန္က လက္ဖက္ရည္ဖိုး ၿပတ္ခဲ႔သူေတြဟာ
အခု
လက္ဖက္ရည္ဖိုး မက္သူေတြ ၿဖစ္လာခဲ႔ၿပီ။ ။

ေတာ္ၿပီကြာ
ငါ ကိုယ္တုိင္ အဆုံးမသတ္တတ္တဲ႕
ကဗ်ာ
မင္း ဘာသာမင္းပဲ
ဆက္ စပ္လုိက္ေပါ႔
......................။ ။

မိုးစက္ေႏြ

ေနနွင္.လေ၇ြနွင္.ျမ

ေနႏွင္.လရဲ.ငိုခ်င္း

ဘ၀ႏွစ္ခုရဲ.လိုက္ဖက္မွဳကို.....

တင္စားၾကတယ္ ေနႏွင္.လေရြွႏွင္.ၿမတဲ. .......။

ေရြွႏွင္.ၿမရဲ.လိုက္ဖက္မွဳမ်ိဳးကို တမ္းတခဲ.ေပမဲ. .....

ငါတို.ႏွစ္ေယာက္ကေတာ. ေနႏွင္.လ လိုကမာၻၿခားတဲ. လိုက္ဖက္မွဳမ်ိဳးတဲ. ......။

ကမာၻရဲ.တဖက္တခ်က္မွာမွ ၿပည္.စံုတဲ.ဘ၀နဲ.ရပ္တည္ႏိုင္လို. ...

ၿဖစ္ခဲလွတဲ.နီးစပ္မွဳရွိခဲ.ရင္ေတာင္......

တစ္ေယာက္ဘ၀ကို တစ္ေယာက္က ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္ေစတယ္......

ကဲ ဘယ္ေလာက္ရင္နာဖို.ေကာင္းတဲ.လိုက္ဖက္မွဳလဲ ......

ခ်စ္သူ....

ကံၾကမၼာကေပးတဲ.ဘ၀အတိုင္းေပါ. .....

ကမာၻ၇ဲ.တဖက္တခ်က္မွာပဲ ......................။

အခ်စ္ရဲ့ ေနာက္ကြယ္

ငါေပ်ာ္ခဲ့တယ္
နင့္ရဲ့ အခ်စ္ေႀကာင့္ေလ...

ငါ၀မ္းနည္းခဲ့တယ္
နင္လွည့္စားလုိ့ေလ...

ငါမထင္ခဲ့ဘူး
နင္လွည့္စားမယ္လုိ့ေလ...

ငါ့ကို ခ်စ္ရင္ပြင့္လင္းေပးပါဟာ...

အခ်စ္အတုေတာ့ ငါမလုိလား
ငါ့ထက္ ခ်စ္ရမဲ့သူ
နင့္မွာရွိရင္ ေျပာပါ...

ငါနားလည္ေပးမယ္
မပြင့္လင္းတဲ့ အခ်စ္နဲ့ေတာ့
ငါ့ကို မလွည့္စားနဲ့...

အခ်စ္ေတြကို တန္ဖုိးထားပါ
အခ်စ္တုနဲ့ မလွည့္စားပါနဲ့
နင္လွည့္စား ရင္ငါရူးလိမ့္မယ္...

ငါအခုခ်ိန္ထိ
မသိခဲ့ဘူး အျဖစ္မွန္ကို...

ငါ့ကို တစ္ကယ္ခ်စ္တာလား
အခ်စ္တုနဲ့ လွည့္စားတာလား
နင္ ဟန္ေဆာင္ခ်စ္ေနတာလား
ငါသိခ်င္ေနျပီ...

အခ်စ္ကို တန္ဖုိ့ထားသူငါ
အခုေတာ့ အခ်စ္ တုလား အစစ္လား မသိပဲ
ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ့ လမ္းမွားေတြ ငါဆက္ေလွ်ာက္ေနတယ္...

နင့္အခ်စ္ရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ငါ့အတြက္
အစစ္လား အတုလား
ငါသိခ်င္တယ္ဟာ...

အခ်စ္စစ္န့ဲသာ စံုစည္း ႏုိင္ႀကပါေစ...
မ်ဳိး

လမင္းသို႔ တမ္းခ်င္း

(တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္)




အခန္း (၁)


သူမကုို စေတြ႔ေသာ ေန႔က မိုးမရြာပါ …… ေနမပူပါ ….. ေလမတိုက္ပါ…….
ပုံမွန္အတိုင္း စီးဆင္းေနေသာ ….. ပုံမွန္ေန႔ကေလး တစ္ေန႔သာ ၿဖစ္ပါသည္။
ထိုေန႔က VG ၏ Drama Show ရွိေသာ ေန႔ကေလး ၿဖစ္ပါသည္။ အရာရာတိုင္းသည္
ပုံမွန္အတိုင္းပင္ ၿဖစ္ပြားေနပါသည္။ မနက္လင္းလင္းခ်င္း ညီေတာ္ေမာင္လုပ္သူ
ေကာင္းထက္က Drama Show တြင္ မင္းသား လုပ္ရမွာ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔
အ၀တ္အစားမ်ားကို ၿပင္ဆင္ေပးရင္ အေဆာင္ေပၚသုိ႔ အန္တီက ေကာင္မေလး
ႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚလာသည္။ ထိုေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္အနက္ တစ္ေယာက္က
အန္တီအဖြားေလး တူမၿဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ေယာက္ကို အၾကည္႔………………………
.ကၽြန္ေတာ္႔ရင္တို႔ တဆတ္ဆတ္တုန္သြား…..
ေကာင္းကင္က ၾကယ္စင္ေတြ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ေၾကြဆင္း………
အားလုံးေသာ အလွတရားတို႔ ဒူးေထာက္လဲက်…….
ေအးၿမတဲ႔ ေလေၿပတစင္းနဲ႔ အတူ……
ကၽြန္ေတာ္႔ႏွလုံးသားက နာမည္တစင္းကို ေမြးဖြားေပးခဲ႔ပါသည္…။
“ လမင္းေလး” …….. ဟုတ္တယ္…
“ လမင္းေလး” ….ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ရဲ႔ လမင္းေလးပဲ………
လမင္းေလးဟု ကၽြန္ေတာ္ Nick Name ေပးခဲ႔ေသာ ထိုေကာင္မေလးကို
ခဏတၿဖဳတ္အတြင္းမွာ စြဲလမ္းသြားခဲ႔ေသာ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္လည္း အၿပစ္တင္မိသည္။
တကၠသိုလ္ တက္သည္႔ ေလးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္မိေအာင္
ထိန္းနိဳင္ခဲ႔ေသာ……. မိန္းမဆို ဘာညာ အာပလာဆိုၿပီး မိန္းမမုန္း၀ါဒကို
လက္ကိုင္ထားခဲ႔ေသာ …… ဘ၀ တက္လမ္းမွာ အခ်စ္ဆိုတာ အဆိပ္ပဲလို႔ Formula
ထုတ္ခဲ႔ေသာ …..ကၽြန္ေတာ္…. အခု …. ေသးေသးငယ္ငယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔
မ်က္၀န္းထဲမွာ ဒူးေထာက္လဲက်ခဲ႔ရသည္။
ကၽြန္ေတာ္႔မာနေတြ ခ၀ါခ်ခဲ႔ရသည္……
ထို႔ေန႔က လမင္းေလးကို ထပ္ေတြ႔ခ်င္ေနေသးေသာ္လည္း…… ညီေတာ္ေမာင္ေရွ႔
ဟန္ေဆာင္ကာ Drama Show သုိ႔ သြားခဲ႔သည္။ Drama Show တြင္လည္း……
အစီအစဥ္ေတြက တစ္ခုၿပီးတစ္ခုၿပီးသြားသည္..။
ဘာကိုမွ စိတ္မ၀င္စား….. အရာအားလုံးကို ေမ႔ေလ်ာ႔…..
မ်က္၀န္းထဲတြင္ ဆံပင္အရွည္ကေလးနဲ႔ လမင္းေလးသာ စိုးမိုးေနမိသည္။
ဒီေကာင္မေလး နာမည္က ဘယ္သူလဲ……….
ဘယ္ကလဲ……. ဘယ္ေမဂ်ာကလဲ……..
သူ႔မွာရည္းစားရွိေနၿပီလား…..
မသိစိတ္ထဲမွာ ေပၚလာေသာ လားေပါင္းမ်ားစြားေသာ ေမးခြန္းေတြကို တရစပ္ စဥ္းစားရင္း ေခါင္းရမ္းလိုက္မိသည္…။
ခဏတာအတြင္းမွာ ငါ႔စိတ္ကို စိုးမိုးထားတဲ႔ ေကာင္မေလးရယ္
ငါ႔စိတ္ေတြကို လြတ္ေၿမာက္ခြင္႔ ေပးပါေတာ႔……..
အၿပင္ဘက္မွာေတာ႔….Drama Show က သီခ်င္းသံစဥ္ေတြက လြင္႔ပ်ံစဲ…..။










အခန္း(၂)

“ ငါ႔ ရည္းစားသူမ်ားနဲ႔ ညားၿပီးကြယ္”
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေရခ်ဳိးဖို႔ အေဆာင္ေပၚမွ ဆင္းအလာ……
ညီတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ရတဲ႔ က်န္းမာေရး ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား ဗိုလ္ဟိန္းရဲ႔
အသံကို ၾကားရေတာ႔ ဘာသိဘာသာ ၿပဳံးမိသည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ ဒီေကာင္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ္႔လိုပဲ တခါတခါ ေဖာက္ခ်ည္ေလးေတြ ပါတတ္သည္။ ေၾသာ္…. ဘာလိုလိုနဲ႔…
ေက်ာင္းၿပီးတာေတာင္ တစ္ႏွစ္ၿပည္႔ေတာ႔မည္….
ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္ အေပၚထပ္မွ ဆင္းလာေသာ ကၽြန္ေတာ္….ေရခ်ဳိးရာ ေနရာနားမွာ
နဳတ္ခမ္းစူေအာင္႔၍ ေဒါသထြက္ေနေသာ လမင္းေလးကို ၿမင္ေသာအခါ….. အံံ႔ၾသသြားသည္။
“ ဘာေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ ေဒါသ ထြက္ေနရတာလဲ”
“ နဳတ္ခမ္းစူမထားပါနဲ႔ လမင္းေလးရယ္”
ဒါေတြက စိတ္ထဲမွာ ေၿပာၿဖစ္ေသာ စကားေတြပါ…… ေနာက္သိရသည္မွာ သူတို႔က
မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ဆင္းအလာ ဗုိလ္ဟိန္းက တံခါးပိတ္၍ ေရခ်ဳိးတာနဲ႔ ဆုံ၍
ေဒါသထြက္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္..။
ေအာ္….. ကေလးမရယ္…. ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ေဒါသထြက္ရသလား…..
လမင္းေလး စိတ္ဆိုးေနတာၿမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္မေနတတ္….ဒါေၾကာင္႔
“ ဗုိလ္ဟိန္းေရ.. ငါ႔ညီ ၿမန္ၿမန္ခ်ဳိးကြာ… ဒီမွာ မင္းအမေတြက စိတ္ေတာ္ညိဳေနၿပီ”
“ ဟုတ္က႔ဲအကို..”
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ေရခ်ဳိးမွာကို မခ်ဳိးဘဲ….. လမင္းေလးတို႔ မ်က္ႏွာသစ္
ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးသည္အထိ ေစာင္႔ေနမိသည္..။ ေအာ္….တယ္ခက္လွတဲ႔
ငါဘာလားေနာ္….
ဟိုက ကိုယ္႔ကို ဂရုေတာင္မစိုက္…. ကို္ယ္က သူ႔အတြက္ဆိုရင္…ဘ၀ဆိုတာကို
အရည္ေဖ်ာ္….ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကို မီးရွဳိ႔ဖို႔ ထင္းေတာင္စုထားမိေနသည္..
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လမင္းေလးရယ္…..
မင္းဟာ ငါ႔ဘ၀ရဲ႔ ထာ၀ရ လမင္းေလးပါပဲ…..
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔ ငါ႔ဘ၀ရဲ႔ အရွင္သခင္….
ေမာဟေတြ ဖုန္းလြမ္းေနတဲ႔ အေမွာင္ထုထဲက ငါ႔အတြက္ အလင္းတန္း….
ငါ႔ဘ၀ ေကာင္းကင္ကို ခ်ယ္လွယ္တဲ႔ ကာရန္မဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္……
ငါ႔ ဘ၀ပင္လယ္ၿပင္ရဲ႔ ေကာင္းကင္တစ္ခုပါ….
အင္း…. ငါ႔အတြက္ကေတာ႔
မင္းဘ၀ ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၿပင္မွာ လက္တဆုပ္စာေတာင္ ေနရာမရတဲ႔
တိမ္ညိဳတအုပ္မ်ားလား…………
ကိုယ္သိပ္သိခ်င္တာပဲ………. လမင္းေလးရယ္………













အခန္း(၃)

ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ သိရသည္မွာ လမင္းေလး၏ နာမည္ရင္းမွာ ဇင္မ်ဳိးသိမ္႔
ၿဖစ္၍ ပထမႏွစ္ ပထ၀ီမွ ၿဖစ္ကာ မေကြးၿမိဳ႔နယ္ မိေက်ာင္းရဲမွ
လာေရာက္ၿခင္းၿဖစ္သည္..။ ရန္ကုန္မွာ ပိုေကာင္းေသာ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရန္အတြက္
Save the Children မွ ထြက္စာတင္ထားေသာကၽြန္ေတာ္………
အေနနီးလွ်င္ မၿဖစ္သင္႔တာေတြ ၿဖစ္မသြားရဖို႔အတြက္….ႏွလုံးသားကို
အန္တု….အခ်စ္ဆိုတာကို ဥေပကၡာၿပဳ၍ ကၽြန္ေတာ္ လမင္းေလးကို ေရွာင္ေနမိသည္။
ရုံးကိုသြားတုိင္းလည္း လမင္းေလးက စိတ္ထဲမွာ ပါလာသည္။
ရုံးက ကားၾကီး စက္နဳိးမရေတာ႔လည္း လမင္းေလးကို သတိရသည္။
စာရင္းေတြ စစ္ေနရင္လည္း လမင္းေလးကို တမ္းတသည္။
ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ညစ္မခံဘူးေသာ ကၽြန္ေတာ္…… လမင္းေလးနဲ႔က်မွ စိတ္ေတြ ေလေနမိသည္။
ကိုယ္မင္းကို မခ်စ္ရဘူး လို႔ စိတ္ထဲမွာ ခဏခဏ သတိေပးေနေပမယ္႔..
ကိုယ္မင္းကို ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ လို႔ပဲ ရင္ထဲမွာ ပဲ႔တင္ထပ္ေနမိသည္။
သိပ္ခက္တာပဲ လမင္းေလးရယ္..။
မဆိုင္မွန္းသိ လြမ္းသနစ္ကၽြံ
လြန္ေလၿပီးေသာ ေၿဖခက္ ေ၀းခက္
ေၿပးထြက္မရ သမုဒယတိုး
ကိုယ္႔အဆိုးပါ ၿမတ္နဳိးၿခင္း၏
အၿပစ္ရွိက ခံပါရေစ။

စိတ္မွာ စြဲလမ္းဖူးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ရင္ထဲမွာ လာၿငိသည္။
ေအာ္….သိပ္ခက္ပါလား…… လမင္းေလးရယ္………
“ ကိုထြန္းေမာင္ … မသိမ္႔ဗိုက္ေအာင္႔လို႔ ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးပါအုံး…..”
ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္ အေတြးနယ္ခ်ဲ႔ေနမိေနတုန္း ၿဖဳန္းခနဲ႔ဆို ခ်ဳိခ်ဳိ႔ အသံကို
ၾကားရေတာ႔…….လန္႔သြားမိသည္…..ေနာက္ လမင္းေလး နာမည္ကို ၾကားရ၍ ရင္ထဲမွာ ပ်ာယာခတ္သြားသည္။
ဟာ... ဒီေကာင္မေလး ဘာၿဖစ္တာပါလိမ္႔....... အေၿဖမေပးပဲ လမင္းေလးကို
သြားၾကည္႔ေတာ႔ လမင္းေလးရဲ႔ မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔........လမင္းေလးရဲ႔
ပါးၿပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြကို ၿမင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ပ်ာေတာက္သြားခဲ႔သည္။
“ ေဟ႔ေကာင္….. မင္းမငုိနဲ႔ေလကြာ……. မင္းငိုေနလို႔ေရာ…. ေရာဂါက သက္သာမွာလား….”
စိတ္ထဲက စကားေတြက အလိုလိုထြက္သြားမိသည္…. သူ႔ကို ၾကည္႔ရင္း ရင္ထဲမွာ အေတာ္ထိခိုက္သြားမိသည္..။
မငိုပါနဲ႔ လမင္းေလးရယ္….. မင္းရဲ႔မ်က္ရည္ေတြဟာ ငါ႔ႏွလုံးသားေပၚ တစက္ခ်င္း
လာခ်တဲ႔ သံရည္ပူေတြလိုပါပဲ…………..။ ေလာကၾကီးမွာ ငါ
မၿမင္ခ်င္ဆုံးအရာတစ္ခုဟာ……မင္းပါးၿပင္ေပၚက
မ်က္ရည္စက္ေတြပါပဲ………….လမင္းေလးရယ္……မငိုပါနဲ႔ကြာ………..
ေဆးခန္းပို႔ရန္အတြက္ ဆိုင္ကယ္ကို ေနမ်ဳိးေအာင္ဆီမွ ငွားထားသည္။
ဆိုင္ကယ္ကို ကမန္းကတမ္းထုတ္ကာ ….. လမင္းေလးႏွင္႔ ခ်ဳိခ်ဳိကို တင္ကာ
ေဒါက္တာ ထြန္းေအာင္ၾကည္ေဆးခန္းသို႔ ေမာင္းထြက္လာမိသည္။
ဆိုင္ကယ္ေနာက္မွာ လမင္းေလးကို တင္လို႔ ကိုယ္တေယာက္ရင္မွာ လိွုက္ဖိုၾကည္ႏူးလို႔ေပါ႔…..
သိပ္ခ်စ္တာပဲ လမင္းေလးရယ္…………………….








အခန္း(၄)

“ အစ္ကို အလာေကာင္းေပမယ္႔ အခါေႏွာင္းသြားၿပီ”
“ အခုေတာ႔ ပါသြားၿပီ”
ညီေတာ္ေမာင္ ေကာင္းထက္ရဲ႔ အေၿပာင္မပ်က္စကား…..
ညေန ရုံးက ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လမင္းေလးကို ေတြ႔ခ်င္စိတ္က ေကာင္းထက္စကားေၾကာင္႔ အလိုလိုရပ္တန္႔……. တိုက္စားခံလိုက္ရသည္။
လမင္းေလးကို ေတြ႔လွ်င္ သီၾကဴးၿပဖို႔ သီကုံးထားေသာ စကားေတြလဲ မီးရွဴိ႔ခံလိုက္ရသည္.။။။
ေၾသာ္…… လမင္းေလးရယ္….. မင္းမွာက ဦးသူရွိေနၿပီေပါ႔…..
အင္းေပါ႔ေလ….. ဒီေလာက္လွေနမွေတာ႔ …..မင္းမွာက ဦးသူ
ရွိေနေရာေပါ႔…….သူ႔ၿခံတြင္းက ပန္းကိုမွ တမ္းတမိတာ
ကိုယ္႔အလြန္ပဲေလ………..ဟုတ္ပါတယ္…ကိုယ္႔ရဲ႔အလြန္ပါပဲကြယ္……..
ရင္တခုလုံး ေမာဟုိက္ေၾကမြ………ထမင္းလဲ စားခ်င္စိတ္မရွိ….. ေရခ်ဳိးေနရင္းက
ေရထဲမွာ လမင္းေလးရဲ႔ ပုံရိပ္က ေရးေတးေတးေပၚလာၿပီး ကိုယ္႔ကို
ေလွာင္ရယ္ေနသလို……….
ရယ္ပါ……….လမင္းေလးရယ္……ဟုတ္ပါတယ္…..ကိုယ္႔ကို
မင္းရယ္သင္႔ပါတယ္……ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ရည္းစာ ရွိ မရွိ မစဥ္းစားပဲ
တဖက္သတ္စြဲလမ္းရင္ခုန္ခဲ႔တဲ႔ ငါ႔ကိုက ည႔ံလြန္းပါတယ္….လမင္းရယ္
ေႏွာက္ေနေသာ ေခါင္းကို ေရေအးေတြ ေလာင္းခ်ေပမယ္႔ ဦးေႏွာက္က ၾကည္မလာ…….
ပူေနေသာ ရင္ဘတ္ၾကီးကလဲ ေရေလာင္းမွ ပိုပူလာသည္…။
ေရခ်ဳိးၿပီးလို႔ အ၀တ္အစားလဲ၍ ထြက္လာခဲ႔သည္။ ညီေတာ္ေမာင္ ေကာင္းထက္ရဲ႔
အစ္ကို ဘယ္လဲ……ဆိုတဲ႔ စကားကိုေတာင္ အေၿဖမေပးခဲ႔………….။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟန္ေဆာင္ထားေပမယ္႔ မ်က္ႏွာက ပ်က္ခ်င္ေနသည္…….. လမင္းၾကီးရဲ႔
ေအာက္ သစၥာလမ္းေပၚမွာ တကို္ယ္တည္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေတြးေနမိသည္။
ေအာ္ …..အေပၚမွာလဲ လမင္းၾကီးကသာလို႔……ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း လမင္းတစင္း…..
ရင္ထဲက လမင္းေလးကေတာ႔…..ခုဆို…….
အေတြးေတြနဲ႔တင္ ရင္ထဲမွာပူလာ၍ ေခါင္းကို အသာခါယမ္းပစ္လိုက္မိသည္။
“ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လက္ခ်င္တြဲၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပဲ လမ္းေလ်ွာက္ၿခင္းတစ္မ်ဳိးပဲ” တဲ႔
စာေရးဆရာ သစၥာနီရဲ႔ စကားလုံးေတြကို တိုးတိတ္စြာ ညည္းတြားေနမိသည္။
လမင္းေလးကို ခ်စ္သည္…..ထိုစကားလုံးမ်ားကို ရင္ထဲမွာပဲ အၾကိမ္တစ္ေထာင္ေလာက္ ေအာ္ေၾကြးေနမိသည္။


• ငါသည္ သူ႔ကိုခ်စ္
• သူ႔ကိုခ်စ္ေသာေၾကာင္႔ ခံစားခဲ႔ရေသာ
• ဒုကၡတို႔သည္ ၾကီးစြ။
• ဟိသစၥံ ဤစကားသည္ မွန္၏။ ။
• ဤမွန္ေသာစကားေၾကာင္႔
• ငါသည္
• ၿဖစ္ေလရာ ဘ၀တိုင္း
• အခ်စ္မဲ႔ေသာ ကိုယ္
• ၿဖစ္ရပါလို၏။ ။









ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ ရည္းစားရွိေနပါက ဇာတ္လမ္းထက္ရွိလာစရာ ရွိလာမည္ မဟုတ္။
သူမသည္ သူမအၿဖစ္ တည္ရွိေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ကၽြန္ေတာ္အၿဖစ္သာ
တည္ရွိေနပါက သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကား အခ်စ္ဆိုတာေတြ ၊ အလြမ္းဆိုတာေတြ ၊
နာၾကည္းစရာဆိုတာေတြ ၊ ေသာကဆိုတာေတြ ေပၚေပါက္လာစရာ အေၾကာင္းလည္း ရွိလာမည္
မဟုတ္။
ထိုအခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ ကၽြန္ေတာ႔္႔ကို ၿငင္းလိုက္မည္ ဆိုလွ်င္ အခုေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ေရာ သူပါ ခံစားရမည္ မထင္။
ဇာတ္လမ္းကို ဆက္ရမည္ဆိုလွ်င္ ……………….













အခန္း(၅)

ေတးသစ္
• အခ်စ္ဆိုတာေတာ႔ ငါမသိဘူး
• နင္႔မ်က္ႏွာကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လိုဖတ္ၿပီး
• ငါ႔ ရင္မွာ ၿပည္႔ေနလို႔
• ငါ စားမ၀င္ခဲ႔တာလည္း ၾကာပါၿပီ ။
• နင္႔စကားသံကို ေတးသံမွတ္ၿပီး
• သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာင္ ၾကားေယာင္လို္႔ အိပ္မရ
• ႏွိပ္စက္ညေတြလည္း မ်ားလွၿပီ။ ။
• နင္နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ အၾကိမ္ေပါင္း
• လက္ငါးေခ်ာင္းေတာင္ မၿပည္႔ေသးေပမယ္႔
• ငါ႔ ရင္ထဲမွာ . . .
• ေထာင္ေသာင္းမက ေရတြက္ခဲ႔ၿပီ။ ။
• နင္႔ရဲ႔ စိတ္ထားကိုလည္း
• ၿဖဴစင္တယ္လို႔ မသိစိတ္နဲ႔
• ၾကိတ္ၿပီးေတာ႔လည္း
• အမွတ္ေပါင္းမ်ားစြာ
• ေပးခဲ႔ၿပီးၿပီ ။ ။
• မသိေတာ႔ပါဘူး . .
• နင္ နဲ႔ေတြ႔မွ
• ငါ႔ . . . ေယာက်္ားမာနေတြ
• ေၿပာင္းၿပန္လွစ္
• ေတးသစ္တစ္ပုဒ္ကို
• ဆက္ဆိုခ်င္ေနမိတယ္ . .. ။ ။
•
ထိုကဗ်ာေလးကို သူမကို ေပးၿဖစ္မိခဲ႔သည္။ သူမအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္
ေရးစပ္ခဲ႔ေသာ ကဗ်ာေလးကို သူမထာ၀ရ သိမ္းဆည္းထားမည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္…… သူမသည္ ထိုကဗ်ာေလးကို
တလၿပည္႔ေအာင္ပင္ သိမ္းမထား…… အၿခားသူတစ္ေယာက္၏ ဖ်က္ဆီးၿခင္းကို
ခံလိုက္ရေၾကာင္း ေနာက္က်မွ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကကြဲစြာ သိလိုက္ရပါသည္။
ထိုကတည္းက သူမ ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚ ထားရွိခဲ႔ေသာ သံေယာဇဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္
သိခဲ႔ဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္…… သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အတိုင္းအတာ
တစ္ခုထိ ခ်စ္ခဲ႔မိလိမ္႔မည္ဟု ထိုအခ်ိန္က အရွက္မရွိစြာ ကၽြန္ေတာ္
ထင္ထားမိခဲ႔ပါသည္။ သူမသည္ လွပါသည္……. တခ်ိန္ကေတာ႔ သူမအလွကို
ကၽြန္ေတာ္သာယာယစ္မူးဖူးပါသည္…… သူမအလွေၾကာင္႔ပင္ သူမ ကၽြန္ေတာ္႔ကို
ထားခဲ႔သည္…… သို႔မဟုတ္ …. သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀းခဲ႔ရသည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္….။ ကၽြန္ေတာ္ မွားလွ်င္ မွားပါမည္….
ခရစ္ယာန္ တို႔သည္ အရာရာတိုင္းကို ဘုရားသခင္၏ အလိုက်ဟု အခါခါ သတ္မွတ္ၾကသည္။
ထိုအတိုင္းဆိုလွ်င္ သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ အလိုက်
ေတြ႔ခဲ႔ၾကသည္။
ဘုရားသခင္၏ အလိုက ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္ခဲ႔ၾကသည္…။
ဘုရားသခင္၏ အလိုက် ေ၀းခဲ႔ၾကရသည္…..။
ဒီလိုဆိုရင္…….. သူမ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အထင္လြဲခဲ႔တာေတြ……. ေၿဖရွင္းခြင္႔
မေပးခဲ႔တာေတြ……….ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္တြဲတာေတြ………ဘာအေၾကာင္းၿပခ်က္မွ မရွိပဲ
ကၽြန္ေတာ္႔ကို ထားရစ္ခဲ႔တာေတြကိုလည္း ဘုရားသခင္၏ အလိုက်ပဲ ၿဖစ္ခဲ႔တာလို႔ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ပါေတာ႔မည္။
သူမသည္ လူမွဳ႔ေရးလုပ္သူထက္ စီးပြားေရးလုပ္သူကိုသာ ထာ၀ရ လက္တြဲဖို႔ ရည္ရြယ္ထားဟန္ရွိပါသည္…။
ထို႔ေၾကာင္႔ သူမ ႏွစ္သက္သည္႔ လမ္းကို သူမကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္သြားခဲ႔သည္.။
ထို႔ေၾကာင္႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုက်……
ကၽြန္ေတာ္ အသဲကြဲရပါသည္…… အသဲကြဲသူတို႔ ထုံးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ အရက္မေသာက္ပါ။
မူးၿပီးေတာ႔လည္း မရမ္းပါ…… အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ သူမကို အရက္မေသာက္ပါဟု
ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးထားမိေသာေၾကာင္႔ ၿဖစ္သည္။ သူမ ကၽြန္ေတာ္႔အနားမွာ
မရွိေတာ႔ေသာ္လည္း သူမကို ေပးထားခဲ႔ေသာ ကတိကို ကၽြန္ေတာ္ တည္နိဳင္ေအာင္
ၾကိဳးစားရပါမည္။………….
စာေရးဆရာ တာရာမင္းေ၀ကေတာ႔ အသဲကြဲတယ္ဆိုတာ သီခ်င္းေလးေတြ တိုးတိုးညည္းရင္း
ထိရွခဲ႔တဲ႔ ေသြးမဲ႔ ဒဏ္ရာတစ္ခုပါလို႔ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ခဲ႔ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္
အသဲကြဲသည္႔အတြက္ အလုပ္ပိုလုပ္ၿဖစ္ပါသည္။
ႏွလုံးသားကို မနာက်င္ေအာင္ ကုစားသည္႔နည္းမွာ ခႏၵာကိုယ္ကို အလုပ္မ်ားၿဖင္႔ ခိုင္းေစၿခင္းၿဖင္႔ သက္သာေစပါသည္။
ႏွစ္ဆယ္တစ္ရာစုမွာ အသဲကြဲလို႔ ဘ၀ပ်က္ခံမယ္႔အစား လူငယ္တစ္ေယာက္အေနၿဖင္႔
လူ႔ေလာကအက်ဳိး… တိုင္းၿပည္ႏွင္႔ လူမ်ဳိးအက်ဳုိး…အတြက္ ေဆာင္ရြက္ရဦးမည္
ၿဖစ္သည္။ သူမကၽြန္ေတာ္႔ကို မခ်စ္ခဲ႔သင္႔ပါ… သို႔မဟုတ္ …. သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
မေတြ႔ခဲ႔သင္႔ပါ……….အင္း……..
သို႔ေသာ္လည္း………………………………





















အခန္း(၆)

အေဆာင္မွာ ေ၀းသင္တက္ရန္အတြက္ ေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း…. တစထက္ တစ
မ်ားၿပားလာသည္။ အမ်ားစုကား လမင္းေလးတို႔ နယ္မွ ၿဖစ္ကာ….တခ်ဳိ႔
ေယာက်္ားေလးမ်ားမွာ လမင္းေလးနဲ႔ သိသူ ခင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။ ေယာက်္ားေလး
မိတ္ေဆြ ထားတာကို နားလည္ေပးနိုင္ေသာ္လည္း အလုိလို ကၽြဲၿမီးတိုေနမိသည္
သူတို႔တေတြ ေဟးလား၀ါးလား လုပ္ေနတာၿမင္လွ်င္ စိတ္ထဲက မႊန္းၾကပ္လာၿပီး စိတ္က အလိုလို တိုလာသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ လုံး၀ ဟန္မေဆာင္တတ္….. ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ႔္ မ်က္ႏွာဆူပုပ္ေနတာကို အၿခားသူမ်ား ၿမင္ယုံႏွင္႔ပင္ သိနိဳင္ပါသည္။
ခက္ပါလား………….လမင္းရယ္
မင္းနဲ႔ေတြ႔မွ ငါလည္း အလိုလိုေနရင္ အဘိစာ မစၦရိယ ေတြ ၀င္ေနပါလား
သမုဒယေၾကာင္႔ ဒုကၡၿဖစ္တယ္ဆိုေပမယ္႔ …………
အဲဒီ သမုဒယေလးတစ္မွ်င္ကိုပဲ မက္ေမာစြာ တြယ္မက္မိေနတယ္ေလ………….
ရုံးက ေရာက္လာကတည္းက အခန္းထဲ၀င္ၿပီး အိပ္ေနေပမယ္႔ အိပ္လို႔မေပ်ာ္………..စားလို႔မ၀င္
မ်က္စိမွိတ္ထားေပမယ္႔……….ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလုံးသားကို လမင္းေလးကပဲ ကန္ထရိုက္ဆြဲထားသည္။
ဘာမွုလုပ္လို႔မရတဲ႔ အဆုံး ………စာအုပ္ဆိုင္သြားဖို႔အေဆာင္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ႔သည္…။
ေလွကား၀မွာ လမင္းေလးနဲ႔ေတြ႔စဥ္ လမင္းေလးရဲ႔ မ်က္ႏွာက သိပ္မေကာင္း……….
“ ဘယ္သြားမလို႔လဲ…….”
“ စာအုပ္ဆိုင္သြားမလို႔……….”
“ လိုက္ခဲ႔မယ္………….”
ဒီလိုနဲ႔ လမင္းေလးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ဗာဒံပင္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ႏွစ္ေယာက္အတူတဲြေလွ်ာက္ၿဖစ္ခဲ႔သည္။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ လမင္းေလးကို ခ်စ္ရသည္မွာ ၀လုံးေလးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္၀ုိင္းၿပီး ေတာ္လွၿပီဟု ထင္ေနေသာ ကေလးေလး တစ္ေယာက္လုိပင္ ၿဖစ္ေနသည္။
“ မေန႔က အၾကာၾကီး ေစာင္႔ေနတာ..သူက ေပၚမလာလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လုိက္သြားတာ…ၿပန္လာေတာ႔လဲ မေတြ႔ဘူး…. ဘယ္သြားေနတာလဲ “
“လမင္းေလး” ထံမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဒီစကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္…. ေသာကမုန္တိုင္းေတြ
လြင္႔စင္သြားသည္…..ကၽြန္ေတာ္နားထဲသို႔ ပ်ားရည္ၿမစ္တစင္း စီး၀င္သြားခဲ႔သည္…။
သိပ္ခက္ပါလား…လမင္းရယ္
မင္းဟာ ငါ႔ဘ၀ကို လိုသလို ပုံသြင္းနိဳင္တဲ႔
ဖန္ဆင္းရွင္မ်ားလား……မီးေလာင္ပ်ာက်သြားၿပီလုိ႔ ထင္ထားေပမယ္႔
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ တစုံကို မင္းစကားတခြန္းနဲ႔တင္ ၿပန္လည္ေမြးဖြားလာခဲ႔မိသည္။











အခန္း( ၇)

“ကိုယ္ မင္းကိုခ်စ္တယ္……..ကိုယ္႔ကို ၿပန္ခ်စ္ပါ..မင္းကို
ကိုယ္႔ဘ၀ရဲ႔ လက္တြဲေဖာ္အၿဖစ္ ကိုယ္သတ္မွတ္လိုက္ၿပီ”
ေနရာကား ကန္သာကန္ရဲ႔ အေနာက္ဖက္ေဘာင္…ေမွာင္ရီတေရာ
အခ်ိန္……ထိုစကားစုမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္႔နဳတ္မွ ထြက္သြားမိသည္….ထိုစကားကို
ေၿပာရတာက ႏွလုံးသား၏ လုွံ႔ေဆာ္မွုဳကို ဦးေႏွာက္က မလြန္ဆန္နိဳင္ေသာေၾကာင္႔
ထြက္သြားၿခင္းၿဖစ္သည္။
အရွက္ေတြကို ရင္းထားတဲ႔ စကားတစ္ခြန္း….
ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းမ်ားစြာပါ၀င္တဲ႔ စကားတစ္ခြန္း……
ဟင္႔အင္းဆိုလွ်င္ေတာ႔ ေသလိုက္ဖို႔သာ ေကာင္းသည္…………သို႔ေသာ္……..
လမင္းေလးသည္ ထို႔သို႔ မရက္စက္တတ္ပါ………သူမဆီက စကားတစ္ခြန္း…….မၾကားရခင္ သူမ၏ လက္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဆြဲကိုင္လိုက္မိသည္………ေအာ္
သူမလက္ကေလးမ်ားသည္ နဳးညံ႔ေအးဆက္ရ်္ လွပေနပါသည္……….
ေအာ္……….
ဒီလိုနဲ႔…………ဒီလိုနဲ႔
သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္ ၿဖစ္လာခဲ႔သလို ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း သူမၿဖစ္လာခဲ႔သည္။
ခ်စ္ၾကၿပီဆိုေတာ႔လည္း………..ႏွစ္ေယာက္မွ တစ္ဘ၀ဆိုသလို ေန႔လဲမခြဲ ညလည္းမခြာ….
သူမ်ားေတြထက္ ပိုမိုလြန္ကဲ ခ်စ္ၾကသည္… ကၽြန္ေတာ္ ရုံးေနာက္က်လွ်င္ သူမသည္ စိတ္ပူတတ္စၿမဲ… စိတ္ေကာက္တတ္စၿမဲ……………အင္း ………….
ဘာပဲေၿပာေၿပာ……………သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ပါသည္……….အသဲႏွစ္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ႔ၾကပါသည္……
ရင္နင္႔ေအာင္ ခ်စ္ခဲ႔ၾကပါသည္……………………
ခ်စ္သည္………..ခ်စ္ခဲ႔သည္…………..ခ်စ္ခဲ႔ဖူးသည္………….ခ်စ္မိခဲ႔ဖူးပါသည္………………..
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ရည္းစာသက္တမ္း ၇ ရက္ေၿမာက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္
နာဂစ္ေဒသ မုန္တိုင္းသင္႔ ၿပည္သူမ်ားထံတြင္ ေသာက္ေရကန္တူးေဖာ္ေရး
စိံမံခ်က္အတြက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ ထြက္ခြာခဲ႔ရသည္… ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔
အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ တတ္နိုင္သမွ် အေကာင္းဆုံး ခ်စ္ၿပခဲ႔ပါသည္….
သူမႏွင္႔ ခြဲခြာေနရစဥ္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ေန႔စဥ္လြမ္းဆြတ္ ခဲ႔ရသည္။
ညေန ေနညိဳခ်ိန္တိုင္း သူမကို လြမ္းမိတိုင္း က်ခဲ႔တဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ…..
ညအိပ္ရာ၀င္လွ်င္ လမင္းေလးကို တမ္းတစိတ္နဲ႔ အိပ္ရာ၀င္ခဲ႔သလို……….မနက္အိပ္ရာထလွ်င္လည္း သူမကို တမ္းတစိတ္ၿဖင္႔ အိပ္ရာထဲခဲ႔သည္………..
အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ပင္ပန္းပင္ပန္း………..သူမကို
ခ်စ္တဲ႔စိတ္ၿဖင္႔…………..ကၽြန္ေတာ္ အရာရာကို
အံတုနိုင္ခဲ႔သည္…………………..ေက်ာ္လြာနိုင္ခဲ႔သည္……………………….
နာဂစ္ေဒသတြင္ ေနထိုင္စဥ္အတြင္ အသက္ေဘးႏွင္႔ ခဏခဏ ၾကဳံခဲ႔ရေသာ္လည္း…
ကၽြန္ေတာ္ လုံး၀မေၾကာက္ခဲ႔ပါ…………..ဘယ္ေလာက္ပင္ ၾကမ္းတမ္း….ဘယ္ေလာက္ပင္
ခက္ခဲပါေစ …….ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္………………………။
လမင္းေလးကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္နဲ႔ လူတိုင္းကို ေစတနာထားတတ္လာသည္……….ပိုၿပီး
စာနာတတ္လာသည္…………..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိရာ ေဒသတိုင္းက ၿပည္သူမ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္တတ္နိုင္သမ်ွ ေဆး၀ါးကုသေပးခဲ႔သည္…………… ကုသမူမွန္သမွ်ကို အခမဲ႔
ကုသေပးခဲ႔သည္………………..ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ရတိုင္း လမင္းေလးဆီသို႔
ဖုန္းေခၚခဲ႔ေသာ္လည္း………..လမင္းေလး တခါမွ
လာေရာက္မကိုင္ခဲ႔ပါ……………..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိရာ ေနရာသည္ ဧရာ၀တီတိုင္း
ဘုိကေလးၿမိဳ႔နယ္ မိန္းမလွကၽြန္းေအာက္ပိုင္းတြင္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔
ဖုန္းလည္းမရွိ…..ဘာမွ မရွိ…ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္းလြန္ေသာ
ေနရာေဒသၿဖစ္သည္…………………………………..
သို႔ေသာ္…………ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔သည္……….
ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ၿမင္စြာ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ပါသည္………………………
တာ၀န္မ်ားၿပီးဆုံးရ်္ ခြင္႔တလ ရေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ မိမိဇာတိ
ေမြးရပ္ေၿမသို႔ မၿပန္ေသးပဲ…….မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ေၿခဦးလွည္႔ခဲ႔ပါသည္………………….
ေအာ္……………ေၿခဦးလွည္႔ခဲ႔ပါ၏။ ။
Xxxxx xx x x xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
















ဇာတ္သိမ္း

သို႔ေသာ္…
သူမသည္ အေၾကာင္းၿပခ်က္ မဲ႔စြာၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ထားရစ္ခဲ႔ပါသည္…
ကၽြန္ေတာ္နွင္႔ ေ၀းကြာေနစဥ္အတြင္း သူမသည္ အၿခားတစ္ေယာက္ကို အေၿဖေပးခဲ႔သည္။
ကၽြန္ေတာ္ သူမကို လြမ္းဆြတ္ေနစဥ္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သူမသည္ အၿခားတစ္ေယာက္၏
ရင္ခြင္၀ယ္ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ၾကည္ႏူးေနခဲ႔သည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါသည္။ ရင္နင္႔ ေၾကကြဲစြာၿဖင္႔ ေၾကနပ္ေနပါသည္။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူမဘ၀ထဲမွ တၿဖည္းၿဖည္းမွဳန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔လိမ္႔မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင္႔ပါသည္.။
သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကား အမွားမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ႔ပါသည္…………..
ေသခ်ာသည္မွာ ထိုအမွားမ်ားကို သူမၿပဳလုပ္ခဲ႔တာ မဟုတ္ခဲ႔သလို
ကၽြန္ေတာ္ၿပဳလုပ္ခဲ႔တာလည္း မဟုတ္ပါ………..လူတကာေၿပာသလို ဖူးစာလို႔ပဲ
ပုံခ်လက္ညွိဳးထိုးၿပပါမည္………သို႔ေသာ္
ထိုသုိ႔ၿပဳလုပ္ၿခင္းသည္လည္းမတရားပါ…………………. မတရားဟု ထင္ပါသည္
ဘာပဲေၿပာေၿပာ သူမႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္မူလြဲမွားစြာၿဖင္႔ ေ၀းသြားခဲ႔ပါသည္…….
သူမက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ထားခဲ႔သလား………..ကၽြန္ေတာ္ကပဲထားခဲ႔သလား……..ဆိုတာကို
ယေန႔အထိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေၿဖရွာလို႔ မေတြ႔ေသးပါ……..သို႔ေသာ္……..အခုခ်ိန္မွာ
သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ အေ၀းဆုံးတစ္ေနရာတြင္ တည္ရွိေနၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္။
အခုခ်ိန္ သူမကၽြန္ေတာ္႔ကို လြမ္းေနမွာလား………..
ေမ႔ေနၿပီး တၿခားတေယာက္ရဲ႔ ရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၿပီလား…………….
ကၽြန္ေတာ္လုံး၀မသိခ်င္ေတာ႔ပါ……….သိဖို႔လည္း မလိုအပ္ဟု ထင္ပါသည္………..
ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔ သူမကို ယေန႔ထိ ခ်စ္ေနဆဲဆိုတာပဲ ၿဖစ္သည္………….
သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ေန႔စြဲေလး………….၁၄.၉.၀၉
သူမကို ကၽြန္ေတာ္႔ ခ်စ္ခြင္႔ပန္ခဲ႔တဲ႔………………..၂၂.၉.၀၉
ကၽြန္ေတာ္ခရီးထြက္ခဲ႔တဲ႔ ….၂၉.၉.၀၉
ကၽြန္ေတာ္ ခြင္႔နဲ႔ၿပန္လာတဲ႔……၁၆.၁၀.၀၉
ေနာက္ ေနာက္ဆုံးေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ၂၃.၁.၁၀
ထိုေန႔စြဲမ်ားကို ယေန႔ထိ ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္ရဆဲပါ…..ေနာက္
ကၽြန္ေတာ္ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ အၿမဲပါတတ္တဲ႔
သူမဓါတ္ပုံေလးမ်ား….အင္း….ကၽြန္ေတာ္သူမကို အခုထက္ထိ ခ်စ္ေနဆဲဆိုတာ
ေသခ်ာပါတယ္……ေသခ်ာေလာက္ပါတယ္…………….
• ေမ႔တတ္ခ်င္သည္
• ၿမင္လည္းမသိ ၾကည္႔လည္းမေတြ႔
• မေအာက္ေမ႔တမ္း မစြဲလမ္းေၾကး
• အေတြးထဲမွာလည္း သူမရွိခ်င္….

ကၽြန္ေတာ္သူမကို ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀လမ္းမွာ အတူေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔
ေခၚခဲ႔သည္………..။အတူတူ ဘ၀ကို ရင္ဆိုၿဖတ္သန္းဖို႔ အိပ္မက္ေတြ အတူတူ
တူးေဖာ္ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာမ်ားသည္ ယခုအခါ အိပ္မက္မ်ားပင္
ၿဖစ္သြားပါေတာ႔သည္။
ခြဲခြာရစဥ္ အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ရူးမတတ္ ခံစားခဲ႔ရပါသည္။ … ကၽြန္ေတာ္
သူမကို လြမ္းေသာေၾကာင္႔ မငိုပါ…. ဒါေပမယ္႔ မ်က္ရည္က်ခဲ႔မိပါသည္။ အင္း…
မ်က္ရည္က်မိခဲ႔ပါ၏….
ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမသည္လည္း သူမဘ၀ႏွင္႔ သူမ ေပ်ာ္ရြင္ေနေလာက္ပါၿပီ…
သူမဘ၀သစ္တြင္ အခ်စ္သစ္ႏွင္႔ အေၿခက်ၿပီး….
ေအာ္… ေပ်ာ္ေမႊ႔ေနေလာက္ၿပီ…..
ကၽြန္ေတာ္ကသာ ခြင္႔ရတိုင္း … မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ၿပန္ၿဖစ္ခဲ႔သည္…………………..
သူမကို ကၽြန္ေတာ္ မမုန္းပါ….. မုန္းဖို႔လည္း မၾကိဳးစားပါ…………..ေမ႔ဖို႔လည္း မၾကိဳးစားပါ………..
သူမကို ခ်စ္ခဲ႔ၿခင္းသည္….. သူမကို မုန္းဖို႔ ေမ႔ဖို႔ ခ်စ္ခဲ႔တာမွ မဟုတ္တာ….
မေကြးၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္တိုင္း သူမကို ခ်စ္ခြင္႔ပန္ခဲ႔ရာ… ကန္သာကန္ရဲ႔ အေနာက္ဖက္ ေဘာက္ေပါင္ေပၚမွာ……………..
ကၽြန္ေတာ္ တေယာက္တည္း…………………………
ည…. ညဆို ၾကယ္ေလးေတြကို နံပါတ္စဥ္ တပ္ေပးေနမိသည္……………
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား……………………
ေန႔… ေန႔ဆိုလည္း…. တိမ္ေလးေတြကို ေရတြက္ေနမိသည္………..
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား………….
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား…………
လမင္းေလးကို ေတြ႔မလား…………….
ဒိီလိုနဲ႔ ေန႔ကို လစားၿပီး… အခ်ိန္ေတြ႔သာ တေရြ႔ေရြ႔ ကုန္ဆုံးလာခဲ႔သည္…..
ခြင္႔ရက္ေစ႔၍ မေကြးၿမိဳ႔မွ ၿပန္လာခဲ႔သည္…. လမင္းေလးကို မေတြ႔ခဲ႔ပါ….
ဘယ္ေတာ႔မွ ၿပန္မဆုံနိုင္မွန္လည္း သိပါသည္……………မဆုံသင္႔ေတာ႔မွန္းလည္း သိပါသည္………ဒါေပမယ္႔ လြမ္းမိပါသည္…. လြမ္းမိပါ၏…..
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ…………..
အခ်စ္ဆိုတာ ဆုံစည္းခြင္႔ ရမွ ၿဖစ္ခြင္႔ ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး… လမင္းရယ္
မဆုံစည္းရလည္း ခ်စ္လို႔ရတာပဲေလ……….မဟုတ္ဘူးလား………
ဒီေတာ႔………..
မင္း………ကိုယ္႔ အနားမွာ ရွိသည္ၿဖစ္ေစ… မရွိသည္ၿဖစ္ေစ……..
ကိုယ္ကေတာ႔ တသက္လုံး မင္းကို ခ်စ္လို႔သြားမွာပါပဲေလ…………………………..


အားလုံးခ်စ္ေသာသူနဲ႔ေပါင္းနိုင္ၾကပါေစ
ဆႏၵၿပဳလ်က္

တခါက
မသိမ႔္အတြက္

မိုးေျပးေလး

ကိုယ့္ကမၻာဆီကို ၊ ဖိတ္မေခၚပါပဲ

ေရာက္ရွိလာတဲ့ ၊ မိုးေျပးေလးေရ

ကႏၱာရလို ၊ ကိုယ့္ႏွလံုးသားမွာ

သာသာယာယာ ၊ စိုေျပစြာနဲ႕

အခ်စ္ပန္းမ်ား ၊ လန္းဆန္းရန္အတြက္

အၾကင္နာမိုးမ်ား ၊ ရြာသြန္းခဲ့ၿပီ ..............။


ၾကင္နာမိုး၏ ၊ ယုယမႈေၾကာင့္

ခ်စ္ပန္းမ်ားစြာ ၊ ၀င့္ၾကြားကာရယ္

စီရီေ၀ဆာ ၊ ပြင့္ဖူးကာ၀ယ္

ၾကမၼာမုန္တိုင္း ၊ ေလေပြရိုင္းေၾကာင့္

ေမ်ာ္လင့္ျခင္း ၊ မိုးတိမ္မ်ားရယ္

မႏွင္ပါပဲ ၊ ဟိုအေ၀း

ဟိုအေ၀းသို႔သာ လြင့္ပါးခဲ့ေပါ့ ............။

ဆင္ေၿခ

လူတိုင္း လူတိုင္းလက္ရွိ ဒီ post ကိုဖတိတဲ့ အခ်ိန္ထိ ဆင္ေၿခဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းတစ္ေလတစ္ေလာက္ေတာ့ ေၿပာဘူးႀကမွာပါ။အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရင္ ဆင္ေၿခလိုပါတယ္။တစ္ခ်ိဳ ့ကေၿပာတယ္။
“ငါ့ကိုဆင္ေၿခလာမေပးနဲ ၊့ရတယ္ မရဘူး ဒီႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုပဲေၿပာ”
ဒီလိုအေၿပာမ်ဳိးကို သူမ်ားအလုပ္မွာ လုပ္ေနရတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳရမွာပါ။၀န္ထမ္းဖက္ကႀကည့္ရင္ ေတာေတာ္္ဂြက်တဲ့ ေမးခြန္းပဲ။ ပိုက္ဆံမရွိလို ့သူမ်ားအလုပ္ ၀င္လုပ္ပါတယ္ဆိုမွတစ္ခါတစ္ခါ ဆင္ေၿခေပးတာမဟုပ္ေပမဲ့ ၿဖစ္စဥ္ေလးရဲ့ ေကာင္းက်ဳိးဆိုးက်ဳိးေလးေတာ့ ရွင္းၿပခြင့္ေလးေပးသင့္ပါတယ္။ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ဆံုးၿဖတ္ရတဲ့ ကိစၥတစ္ခ်ဳိ ့ဟာ ပိုက္ဆံ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ တန္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးၿဖစ္ေနရင္ေတာ့ သူလည္းကာဘာတစ္ခုေတာ့ရွာမွာေပါ့။
သူေဌးဖက္ကႀကည့္ရင္ ေခါင္းမစားၿခင္လို ့ ပိုက္ဆံေပးၿပီး ေခါင္းစားဖို့တာ၀န္ယူခိုင္းတာၿဖစ္ေတာ့ သူကေတာ့ရွင္းတယ္။
“ငါ့ကိုဆင္ေၿခလာမေပးနဲ ၊့ရတယ္ မရဘူး ဒီႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုပဲေၿပာ”
ဟုပ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို ့ကြ်မ္းက်င္ပါတယ္လို ့ လက္မေထာင္အာမခံၿပီး၀င္လာခဲ့တာပါ။ကိုယ္တာ၀န္ယူေခါင္းခံရတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးမွာေတာ့ ၿဖစ္လာတဲ့ ေကာင္းက်ဳိးဆိုက်ုိးကို ကိုယ္ပဲခံရမွာပါ။ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေခါင္းစားရတဲ့ ကိစၥကသိန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္ၿပီး ၿဖစ္သြားရင္ေတာ့ မင္းေတာ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ ့ ေက်နပ္လိုက္ရၿပီး။ဆံုးရႈံးမႈ ့ေတြၿဖစ္လာၿပီ ဆိုရင္ေတာ့
“မင္းအရမ္းညံ့တာပဲ ဒီကိစၥမ်ဳိးလုပ္ရင္ ဒီလိုၿဖစ္မယ္ဆိုတာ အစကထဲက မင္းမတြက္ထားဘူးလား အခုမင္းေႀကာင့္ ငါပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ဆံုးရႈံလိုက္ရၿပီ ဆိုတာမင္းအၿမင္ပဲ အဲေတာ့မင္းေလ်ာ္ မေလ်ာ္နိဳင္ရင္ အလုပ္ထြက္”
ကြ်န္ေတာ္တို ့ဘာလုပ္ရမွာလဲ။အက်ဳိးအေႀကာင္းအဆိုးအေကာင္းေလးကို ရွင္းၿပေတာ့
“ ငါ့ မွာအခ်ိန္ဒီေလာက္မရဘူး မင္းကဒီပညာရပ္ကို ငါ့ထပ္အမ်ားႀကီးနားလည္လို ့မင္းကိုဒီေနရာကိုရာထူးေပးၿပီးခန္ ့ထားတာ မင္းဒီေလာက္ေတာင္ မကြ်မ္းက်ငရင္ ္ဘာလုပ္မွာလဲ မင္းတို ့ေက်ာင္းကသင္ေပးလိုက္တဲ့ ပညာေတြဒါအကုန္လား”
နာလာေအာင္ေၿပေတာ့လည္း မခံၿခင္စိတ္နဲ ့ ၿဖစ္နိဳင္ေၿခ ၅၀=၅၀ ရွိတဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္မိလိုက္တယ္။ၿဖစ္မလာေတာ့လည္း ကံကိုရိုးမယ္ဖြဲ ့ရမွာလား။ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ဒီလိုမထင္ဘူး တစ္ခါတစ္ရံမွာ အလုပ္တစ္ခ်ိဳ ့က ဘယ္ေလာက္ပဲအေရးႀကီးႀကီး နီးမွအလုပ္ ကိစၥကို ကပ္မၿဖတ္ပါနဲ ့ ကိုယ္နားမလည္လို ့ ၀န္ထမ္းေတာင္ခန္ ့ၿပီးေခါင္းစားခိုင္းထားတာေလ သူမလုပ္နိဳင္လို ့ ဆင္ေၿခေပးတယ္လို ့မၿမင္ေစၿခင္ဘူး။သူ ့ရဲ့ဆင္ေၿခေလးေတြ ကိုအခ်ိန္ေပးၿပီးနားေထာင္သင့္ပါတယ္။
“ ဆရာေရ ဒီ ကိစၥမ်ဳိး ကေတာ့ ဒီလိုရွိတယ္ လုပ္ရင္ေတာ့ ဒါေတြၿဖစ္လာနိဳင္တယ္။မလုပ္ရင္ေတာ့ ဒါေတြၿဖစ္လာနိဳင္တယ္”
သူ ့ရဲ့ကာဘာယူတဲ့ ဆင္ေၿခေလးကိုနားေထာင္ႀကည့္ၿပီး ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုပိုင္ပိုင္နိဳင္ခ်ေစၿခင္ပါသည္။ဆံုးရႈံးမွာေႀကာင့္လို ့ မလုပ္ရင္လည္း သူေဌးညိုညင္မွာေႀကာက္ရတဲ့ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ခံစားခ်က္ကို သူေဌးဆိုတဲ့သူမ်ားသိေစၿခင္ပါတယ္။သူေဌးအားလံုး ကိုဆိုလိုၿခင္းမဟုပ္ပါ။လုပ္လိုက္လို ့ ေအာင္ၿမင္ရင္ဘာအေႀကာင္းလဲ မေအာင္ၿမင္ရင္ ၿဖစ္လာမယ့္အႏၱယ္ရယ္ေတြကို ေႀကာက္ရြံတဲ့ အတြက္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ႀကိဳးေက်ာင္းဆီေလွ်ာ္တဲ့ ဆင္ေၿခေလးေတြကို ခံစားနားေထာင္ရေအာင္လားဗ်ာ။
ဒီလိုပါပဲ ခ်စ္သူေတြဘ၀မွာေကာ ဆင္ေၿခေလးေတြလိုတာပါပဲ။
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ကန္ေတာ္ႀကီးလို ေနရာမွာ ခ်ိမ္းတယ္။ေကာင္မေလး ကေရာက္မလာခဲ့ဘူး ေကာင္ေလးကေတာ့ ေပၚလာနိဳးနဲ ့ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ေပါ့ အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္သြားလည္းခ်စ္သူကေတာ့ ေပၚမလာခဲ့ဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္ေကာင္ေလးရင္ထဲမွာ ပူေလာင္ေသာကေတြနဲ ့ ခံစားေနရတာေလ။ေဒါသေတြလဲထြက္ေနၿပီေပါ့ ။ ေနာကိရက္ေကာင္မေလးနဲ ့ေတြ ့ပါၿပီ။ေကာင္မေလးအေနနဲ ့မေနကမလာၿဖစ္တဲ့အေႀကာင္းကို ဆင္ေၿခေလးနဲ ့ေၿပာရမွာပဲ။မေၿပာဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္မေလးအလြန္ေပါ့ သူေၿပာတာကိုနားမေထာင္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့အၿပစ္။ကိုယ့္ကၿပစ္မၿဖစ္ရေအာင္သူ ့ရဲ့ဆင္ေၿခကိုနားေထာင္သင့္တယ္ေနာ္။
သူ ့ရဲ့ဆင္ေၿခက က်ဳိးေက်ာင္းဆီေလွ်ာ္တဲ့ ဆင္ေၿခမ််ဳိးဆိုရင္ နားလည္လက္ခံၿပီး ႀကည္ႏႈးစရာေလးေပါ့ ကိုယ္ကတစ္ဖက္သတ္္ ယူဆခ်က္နဲ ့ ငါ့မွနိတယ္သူ ရဲ့ဆင္ေခ်ေတြကို နားေထာင္စရာမလိုဘူး လို ့ဆံုးၿဖတ္ရင္ ၀မ္းနည္းစရာေတြၿဖစ္ကုန္နိဳင္တာမို ့ သူရဲ့ဆင္ေၿခေလးကိုေတာ့ နားေထာင္လိုက္ၿပီးမွ မွားၿခင္းမွန္ၿခင္းကို ဆံုၿဖတ္က်ရင္မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ။
ေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေၿမ့ပါေစ
၀င္းၿမတ္

သားသမီးကိုယ္စား ရင္တြင္းစကား

ေအာ္...."hari raya" "hari raya''တဲ ့ဒီပိတ္ရက္ေလး သံုးရက္အတြင္မွာ နိုင္ငံတကာအလုပ္သမားေတြ သူ ့သူငယ္ခ်င္းသူသြားေတြ ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းငါသြားေတြ ့နဲ ့တစ္က်ပ္ခြဲတန္ ခရီးနွစ္က်ပ္ခြဲ တတ္ထိျပင္ ရန္ကုန္လိုင္းကားေတြလို ငါးပိသိပ္ သလို သိပ္ခံရတဲ ့ဒဏ္မခံနိုင္လို ့ ဘယ္မွမသြားပဲ ကို္ယ့္အခန္းမွာကို အနားယူေနမိတယ္ တရက္မွာေတာ့ ပ်င္းတာနဲ ့"TV" ထိုင္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ ငါးမိနွစ္ၾကာ ဇာတ္လမ္းတိုေလး တပုဒ္ပါပဲ......
ပထမျခံ၀င္းျမတ္ခင္းေပၚက ခံုတန္းလ်ားမွာ သားအဖနွစ္ေယာက္ထိုင္ေနပါတယ္ အေဖကအသက္ ၆၀ ၀န္းက်င္ပါ္ သားျဖစ္သူကေတာ့ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပါ သားလုပ္သူက သတင္းစာတစ္ေဆာင္ဖတ္ေနပါတယ္ အေဖကျခံထဲက သစ္ပင္ေတြ ပန္းပင္ေတြ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေနပါတယ္ ၾကည့္ေနတုန္းပဲ စာကေလးတစ္ေကာင္ ပန္းခ်ဳံေလးတစ္ခုေပၚလာနားတာကို အေဖျဖစ္သူကေတြ ့ပါတယ္ အဲဒီေတာ့ သူ ့သားကိုေမးတယ ္"အဲဒါဘာလဲ" တဲ့ သားက သတင္းစာဖတ္ရင္းနဲ ့ပဲ စာကေလးလို ့ေျဖလိုက္တယ္ စာကေလးက ပန္းခ်ဳံေပၚကေနသစ္ပင္ထက္ကို ပ်ံတက္သြားပါတယ္ အေဖကစာကေလးကိုလိုက္ၾကည့္ရင္း "အဲဒါဘာလဲ" လို ့ေမးျပန္ပါတယ္ သားကလည္း သတင္းစာဖတ္မပ်က္ "စာကေလး" လို ့ေျဖတယ္ ငွက္ကေလးဟာ သစ္ပင္ေပၚကေန ရြက္၀ါေလးတစ္ရြက္ပါးစပ္ကေနကိုက္ျပီး ေျမျပင္ေပၚဆင္းလာျပန္တယ္ ေျမျပင္ေပၚေရာက္ေတာ့သစ္ရြက္ကို သူနူတ္သီးနဲ ့ေဆာ့ေနပါတယ္ အေဖကထပ္ေမးတယ္ "အဲဒါဘားလဲ" သားကေဒါသသံနဲ ့သတင္းစာကိုေျမၾကီးေပၚပစ္ေပါက္ျပီး "စာ....က....ေလး...." လို ့တစ္လံုးခ်င္းရြဲ ့ျပီးေျဖ ပါတယ္
အေဖျဖစ္သူက စိတ္မေကာင္းျဖစ္စြာနဲ ့ပဲ အိမ္ရွိရာဆီထြက္သြားပါတယ္ "သားကဘယ္သြားမလို ့လဲ" လို ့ေမးတဲ့အခါ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ခဏအၾကာမွာ မွတ္စုစာအုပ္ အေဟာင္းေလးတစ္ခုကိုင္ျပီး ျပန္ထြက္လာပါတယ္ ျပီးေတာ့စာမ်က္နွာတစ္ခုကို လွန္ျပီး သားကိုဖတ္ဖို ့လွမ္းေပးပါတယ္ အသံထြက္ျပီးလည္းဖတ္ခိုင္းပါတယ္ "ဒီေန ့သားေလးနဲ ့ကၽြန္ေတာ္အတူ ေဆာ့ကစားေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္တို ့ေရွ ့မွာ စားကေလး တစ္ေကာင္လာနားတယ္ သားက အဲဒါဘာလဲလို ့ႏွစ္ဆယ္ငါးခါ တိတ္ိေမးခဲ့တယ္ သားေမးတဲ့အၾကိမ္တိုင္း အၾကိမ္တိုင္းကို မရိုးနိုင္ မေမာနိုင္နဲ ့ေျဖခဲ့တယ္ သားက သိပ္အျပစ္ကင္းတာပဲ ခ်စ္စရာအရမ္းေကာင္းတာပဲ စာကိုဖတ္အျပီးမွာ သားဟာ အေဖကိုဖက္ျပီး နဖူးေတြ မ်က္နွာေတြကို နမ္းတယ္ မ်က္ေရေတြလည္းက်ေနတယ္ ဗီဒီယိုကားေလးက အဲဒီမွာတင္ျပီသြားတယ္
story ေလးက ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲကို ေတာ္ေတာ္ေလးေရာက္တယ္ ကၽြန္ေတာ္တို ့သားသမီးလုပ္တဲ ့သူေတြဘက္က မိဘေတြစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားေအာင္ ၀မ္းနည္းအားငယ္သြားေအာင္ဘယ္နွၾကိမ္ေလာက္မ်ား ဒီလိုအျပဳမမူေတြ သတိလက္လြတ္ အမူမဲ့ အမွတ္မဲ့လုပ္လဲမိျပီလဲ ဒီဗီဒီယိုထဲက သားျဖစ္သူကိုလည္း လြယ္လြယ္ေလး အျပစ္မတင္ပါဘူး စိတ္ဆိုးတဲ့သဘာ၀ကို အေသးစိတ္ၾကည္မယ္ဆိုရင္ သားသမီးရဲ ့သဘာ၀စိတ္ ပင္ကိုယ္စိတ္ဟာ မိဘကို အားကိုးတယ္ မိဘဆီကယူခ်င္တယ္ မိဘကကိုယ့္ကို အားကိုးလာတဲ့အခါ မိဘမွာလည္း အားနည္းတဲ ့အလွည့္ရွိဦးမယ္ဆိုတာ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္ မိဘရဲ ့အေစာင္အေရွာက္ကိုခံခဲ့ရတာ အားကိုးခဲ့ရတာေတြ အက်င့္ပါျပီး မိဘဘက္ကလည္းလိုအပ္တဲ့အလည့္ရွိဦးမယ္လို ့ေတြးမိခဲ့ၾကတယ္
သားသမီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆီမွာ မိဘအေပၚ အၾကင္နာကင္းရက္စက္တဲ့စိတ္ထားမရွိတတ္ၾကတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း သားသမီးတစ္ေယာက္မို ့ေသေသခ်ာခ်ာ သိပါတယ္ အခုလိုကိစၥေတြမွာသာ စိတ္မရွည္တတ္ၾကေပမယ့္ မိဘကို ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ ့အျမင့္ဆံုးမွာထားခ်င္တာ ေကာင္းတာေလးေတြ ေတြ ့ရင္ စားရရင္ မိဘကိုသတိရတာ မိဘရွ ့မွာဟုတ္ကဲ ့လို ့ခ်က္ခ်င္းမနာခံတတ္ေပမဲ့ စိတ္ရဲ ့အတြင္းပိုင္းကေန မိဘမၾကိဳက္တာကိုမလုပ္ခ်က္တာ လူပ္ရွားရုန္းကန္ရင္း ေတြ ့ရတဲ့ ဒုတၡေတြကို မိဘေတြေပးမသိခ်င္တာ ကိုယ့္မိဘကို သူမ်ားေစာ္ကားရင္ အျပင္မွာကာကြယ္ခဲ ့တာ သားသမီးေတြကလည္း အဲလိုပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့မိဘေတတြကိုခ်စ္တတ္ၾကပါတယ္
အခုလက္ရွိမိဘေနရာေရာက္ေနသူတိုင္းဟာလည္း တစ္ခ်ိန္က သူ ့တို ့ရဲ ့မိဘေတြကို ဘယ္လိုေလးလုပ္ေပးမယ္ ဘယ္လိုေလးထားမယ္စသည္ျဖင့္ အိမ္မက္ကိုယ္စီရွိခဲ့ၾကပါတယ္ ၾကံစည္တိုင္းလည္းျဖစ္မလာတတ္တဲ့ ဘ၀မို ့စိတ္ကူးေတြ လက္ေတြ ့မက်ခဲ့တဲ့အပိုင္းေတြကို ရင္ထဲမွာပဲသိမ္းထားျပီး ေရာက္ရာဘ၀အေျခအေနမွာအဆင္ေျပေအာင္ေနလိုက္ၾကရတယ္ ဒီလိုပါပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ သားသမီးေတြလည္း တခ်ိဳ ့က မိဘနဲ ့ပတ္သက္တဲ ့အိမ္မက္ေတြအစပ်ိဳးေနၾကတယ္ တခ်ိဳ ့က အေကာထည္ေဖာ္ေနၾကတယ္ တခ်ိဳ ့ကအိမ္မက္ေတြကို ျမိဳသိပ္လိုက္ရတယ္ ရင္ထဲမွာေတာ့ မိဘဆိုတဲ ့ေနရာေလးတစ္ခုက အျမဲရွိေနတယ္
တာ၀န္မေက်တဲမိဘတို ့ေက်းဇူးကန္းတဲ့ သားသမီးတို ့ဆိုတာကေတာ့ေခတ္တိုင္းမွာ ရွိေနမွာပဲ ေဆးထုိးမွားတဲ့ဆရာ၀န္ အတြက္အခ်က္မွားတဲ့အင္ဂ်င္နီယာ ေတြေတာင္ ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမွာ ရွိေနေသးတာပဲေလ တစ္ခါတစ္ရံမွာ နားလည္မူ ့လြဲၾကတာတာတို ့ လူလူခ်င္းသဘာ၀အေနနဲ့ပဲ ထားလိုက္ၾကရေအာင္ပါ အေနာ္ရထားမင္းေတာင္ ဗုဒၶဘာသာကို စတင္သယ္ေဆာင္လာတဲ ့အရွင္အရဟံကို ေက်းဇူးတင္မဆံုးတာ ဘုရားရွစ္ခိုးတတ္ေအာင္သင္ေပးခဲ့တဲ့အေမရယ္ မိရိုးဖလာသက္သက္မဟုတ္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လမ္ျပမ်ိဳးေစ့ခ်ခဲ့တဲ့ အေဖရယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူး ထမင္းစားတိုင္းလည္း ထမင္းကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္ အခ်ိန္အမ်ားၾကီး အကုန္ခံျပီးခြံ ့ေကၽြးခဲ့တဲ့ အေမ့ေက်းဇူးကိုေအာ့ေမ့တယ္ စာေရးတိုင္းလည္း လက္ကေလးကိုကိုင္ျပီး စာေရးတင္ေပးခဲ့တဲ့ အေဖ့ေက်းဇူးကိုလည္းကိုၾကည္ညိုတယ္ ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္တဲ့ တျခားတျခားေသာသားသမီးေတါလည္း ဖြင့္မေျပာရင္သာရွိမယ္ စိတ္ထဲကေနသိတတ္ၾကမွာပါလို ့မိဘေနရာေရာက္ေနသူအားလံုးကို ရိုေသေလးစားဦးခိုက္ျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္..........

***** သမင္ေမြးရင္ * က်ားစားရင္ *****

*****စကားပံု***** နံပါတ္ ( ၁၁ )
*သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ.... သိျပီးသာေတြရွိၾကသလို မသိတဲ့သူေတြလဲရွိၾကမွာပါ...
ဖူးဒီေန ့ေရးသာမွာကေတာ့*** သမင္ေမြးရင္ * က်ားစားရင္ ***ဆိုတဲ့စကားပံုပါပဲ

***တခ်ိဳ ့စကားပံုေလးေတြဟာ ဗုဒၶရဲ ့နိပါတ္ေတာ္လာ ပုံျပင္ေတြက တဆင့္ ျဖစ္ေပၚလာတယ္
သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ....
ဒီစကားပံုကလည္း ေရွးသူၾကြယ္မ တစ္ဦးဟာ သူ ့သားကို သင့္ေလ်ာ္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ဦးနဲ ့
လက္ထပ္ေပးရာက သားသမီး မထြန္းကားဘဲ ရွိသတဲ့ ဒါနဲ ့သားကို တျခားမိန္းကေလးတစ္ဦးနဲ ့
ထပ္မံေပးစားလိုက္တယ္ ပထမဇနီးဟာ ေနာက္ဇနီး သားသမီးမရေအာင္ ပဋိသေႏၶ ပ်က္စီးေအာင္
အၾကိမ္ၾကိမ္ျပဳသတဲ့ ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယ ဇနီးခမ်ား မေသသင့္ပဲနဲ ့ ေသဆံုးသြားရတယ္တဲ့ သူတို ့
ႏွစ္ဦးဟာ မေသဆံုးမီ ကာလက လက္စားေခ်ႏိုင္ပါေစလို ့ဆုေတာင္းခဲ့ၾကတယ္.....
***ဒီလိုနဲ ့ ၾကက္နဲ ့ေၾကာင္ဘ၀မွာ ၾကက္ေမြးသမွ် ေၾကာင္ကစား ၊ သမင္နဲ ့က်ားဘ၀မွာ သမင္ေမြးသမွ်
က်ားကစားေပါ့ ၊ ေနာက္ဆံုးမွာ ဘီလူးမနဲ ့ လူဘ၀ေရာက္မွ ျမတ္စြာဘုရားရဲ ့အဆံုးမေၾကာင့္ ရန္ေျပျငိမ္း
သြားၾကတယ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတို ့ဘ၀အဆက္ဆက္ ရန္ဘက္ျဖစ္လာခဲ့ရာက တစ္ဦးက သမင္ တစ္ဦးက
က်ားဘ၀မွာ သမင္ေမြးလိုက္တိုင္ က်ားကစားပစ္သလို အက်ိဳးတစ္စံု တစ္ရာျဖစ္ေပၚလာတိုင္း အဖတ္
မတင္ဘဲ ကုန္သြားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ဒီစကားပံုနဲ ့ ခိုင္ႏိႈင္းေလ့ရွိတယ္ ရွာေဖြလို ့ရသေလာက္ သံုးစရာေပၚ
လာျပီး ကုန္သြားတဲ့သေဘာေပါ့ကြယ္.....
***ဒါဟာ ေခ်ြးတာ စုေဆာင္းတတ္ဖို ့ သတိေပးတဲ့ စကားပံုေလးပါပဲ လူရယ္လို ့ျဖစ္လာရင္ အိုစာမင္းစာ
ဆိုတာ ရွိရတယ္ေလ အေရးတၾကီး လိုအပ္လာတဲ့အခါ သံုးဖို ့စြဲဖို ့ ဆိုျပီး သိမ္းဆည္းထား တတ္ရတယ္
ဒီကေန ့ရတာ ဒီကေန ့အကုန္သံုးလိုက္ျပီးဆိုပါေတာ့ မနက္ဖန္အတြက္ မနက္ဖန္မွာ ရမွာပဲလို ့ ပံုေသ
တြက္ထားရင္ မွားလိမ့္မယ္ သူငယ္ခ်င္းတို ့ အဲ့ဒီမနက္ျဖန္မွာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ရမလာခဲ့ရင္
သူငယ္ခ်င္းတို ့ ဘာမွမစားရဘဲ ဗိုက္ေမွာက္ျပီး ေနၾကမလား ဒါေၾကာင့္ ခုလိုငယ္စဥ္ကတည္က ကိုယ့္မုန္ ့
ဖိုးကို စုတတ္ေအာင္ ကိုယ္အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ပိုက္ဆံေလးကိုလဲ ျခိဳးျခံသံုးစြဲတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကရမယ္
သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ........
***ေခြ်တာစုေဆာင္း သူေဌးေလာင္းတဲ့ေနာ္ ရသေလာက္နဲ ့ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲတာ ေကာင္းပါတယ္ ရရစားစား
၀ါး၀ါးမ်ိဳမ်ိဳ မလုပ္ၾကဖို ့လိုတယ္ အေရးေပၚအတြက္ သီးသန္ ့ ဖယ္ထားတတ္ဖို ့ လိုတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ...
***အခု ဖူး ဥပမာနဲ ့ႏိႈင္းျပမယ္ ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီး ခရီးသြားတဲ့အခါမွာ ဘီးဆိုတာ အပိုပါရသလိုမ်ိဳးေပါ့
သူငယ္ခ်င္းတို ့ အသင္းအဖြဲ ့လိုက္ ကစားၾကတဲ့ အခါမွာ အရံအင္အား ထည့္ထားရတယ္ မဟုတ္လား
အဲ့လိုပါပဲ သူငယ္ခ်င္းတို ့....
***ဖူး ေနာက္ဆံုး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ လဆိုတာ အျမဲမသာသလို ေနဆိုတာလည္ ေန ့စဥ္မပူတဲ့ ေလာက
ၾကီးမွာ လာသာတုန္းဗိုင္းငင္ ေနပူတုန္းစပါးလွမ္း အခ်ိန္ရွိခိုက္ လံုးလစိုက္ လိုက္ၾကပါေတာ့လို ့ တိုက္တြန္းရင္နဲ ့.......


*ထာ၀ရ သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ.....
*အမ်ားနည္းတူ မထူးျခားဘဲ
*စိတ္ကူး လုပ္ကိုင္ရင္ေတာ့
*မထူးမျခားေလးဘဲ ျဖစ္မွာပဲ
*ေအာင္ျမင္ ထူးခြ်န္းျပီး
*ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့
*ထူးထူးျခားျခားကို ၾကံစည္ၾကိဳးစား
*စိတ္ကူးတတ္ၾကပါေစ လို ့.......ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္......

အပ်င္းေျပ

ဦးဇင္းေက်ာင္းေဘးကပ္ရက္မွာ ေရကန္ႀကီးတစ္ခုရွိပါတယ္။ ကန္ထဲမွာ မိုးတြင္းဆိုဟိုကဒီကေရာက္လာၾကတဲ့ ငါးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ငါးအင္မတန္ေပါပါတယ္။ ငါးက်ည္း ငါးဖယ္ ငါးေျပမ ငါးဘတ္ ငါးခူ ငါးရံ႕ ငါးၾကင္းစံုလို႔ပါပဲ။ ကိုယ္မသိတဲ့ငါးေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

ေန႔စဥ္မနက္(၇)နာရီေလာက္ဆိုရင္ ငါးမွ်ားသူေတြေရာက္လာၾကပါၿပီ။ ငါးမိလို႔၀မ္းသာအားရသူတို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့အသံမ်ားဟာ မနက္ခင္းကို ေတာ္ေတာ္အက်ည္းတန္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ မနက္တိုင္းေန႔စဥ္ ဒီသတ္ျဖတ္သံေတြၾကားေနရတာ တကယ္ကို စိတ္ဆင္းရဲမိပါတယ္။

ဒါနဲ႔ `` မင္းတို႔ၾကည့္ရတာ အသက္ေလးေတြလဲ (၂၀)ေက်ာ္ေလးေတြေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ တစ္ေနကုန္မွ်ားလို႔ ငါးကဘယ္ေလာက္ရမွာလဲ အျခားအလုပ္ေလးမလုပ္ခ်င္ၾကဘူးလား´´ေမးမိပါတယ္။ ကိုယ္က မင္းတို႔လာမွ်ားၾကနဲ႔ ေျပာရင္လည္းရေပမဲ့ အဲလိုက်ေတာ့လည္း မေျပာရက္ပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ဒီငါးမွ်ားမွ ထမင္းစားရတဲ့မိသားစုေတြ ျဖစ္ေနမွာမို႔ပါ။

``လုပ္ခ်င္ပါတယ္ဘုရား ဒါေပမဲ့ တပည့္ေတာ္တို႔က ဘြဲ႕ရဖို႔မေျပာနဲ႔ ဆယ္တန္းေတာင္မေအာင္ခဲ့ေတာ့ ဘယ္သူကမွအလုပ္မေပးခ်င္ဘူး ဘု၇ား´´တဲ့။

``ငါအလုပ္ရွာေပးလို႔ အလုပ္ရရင္လုပ္မလား´´လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ လုပ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ အသိဒကာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလုပ္ထဲထည့္ ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ေအးသြားမလားမွတ္တာ မေအးေသးပါဘူး။ ေနာက္ေန႔မနက္လည္း လာမွ်ားေနတဲ့သူကရွိေနပါေသးတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ``အပ်င္းေျပ´´လာမွ်ားတာပါတဲ့။ အလုပ္လဲရွိပါတယ္တဲ့။

ဒီေလာက္အပ်င္းေျဖစရာတဲ့ ေပါမ်ားတဲ့ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ``သူတစ္ပါးကို ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ အပ်င္းေျဖတာကေတာ့ လြန္ကိုလြန္လြန္းလွပါတယ္´´။ က်န္တဲ့အပန္းေျဖနည္းက ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္လို႔ေနမွာေပါ့ဆိုရေအာင္လည္း သိန္းသံုးေလးရာကားစီးၿပီး ငါးလာမွ်ားၾကတဲ့သူေတြပါ။

ဒါနဲ႔ ``ငါးေတြဗိုက္၀ရင္ေတာ့ သူတို႔ခ်ိတ္က အစာကိုမစားတန္ေကာင္းပါရဲ႕´´လို႔ ေတြးမိၿပီး မနက္တိုင္းေန႔စဥ္ ငါးစာေကၽြးလာတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ ``အစားတစ္လုပ္ကို အသက္နဲ႔ရင္းၿပီးစားေနၾကရတဲ့ ငါးေတြကို မၾကည့္ရက္လို႔ပါ´´

ကိုယ္ကလည္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဆြမ္းခံမထြက္ႏိုင္ေတာ့ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးတစ္လံုးကို ေပါင္းအိုေလးနဲ႔ခ်က္ၿပီး ရြာကအေမပို႔ေပးတဲ့ အေၾကာ္အေလွာ္ေလးနဲ႔ စားပါတယ္။ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးတစ္လံုးကုန္ေအာင္ မစားႏိုင္ပါဘူး။ တစ္၀က္ပဲကုန္ပါတယ္။ က်န္တစ္၀က္က ၾကြက္ေကၽြးတာပါ။ သူတို႔ကလည္း မေကၽြးလို႔မျဖစ္ပါဘူး။ မေကၽြးရင္ စာအုပ္ေတြကို ေက်ာင္းသြားေနတုန္းကိုက္ ျဖတ္ထားလိုက္ၾကတာ မြစာႀကဲလို႔ပါပဲ။

အခုေတာ့ ငါးေတြပါေကၽြးေနရေတာ့ တစ္ေန႔ဆန္ႏို႔ဆီဗူးႏွစ္လံုး ခ်က္ရပါတယ္။ ငါးကမ်ားေတာ့ တစ္လံုးခ်က္ေလာက္ေကႊးမွ ၀ၾကမယ္ထင္လို႔ပါ။

တစ္ေန႔ကေက်ာင္းကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လာလည္ေတာ့ ငါးေကၽြးတာကိုျမင္ၿပီး ``ကိုေခမာက ဘုန္းႀကီးၿပီး လာဘ္လာဘေပါခ်င္လို႔လား´´တဲ့။ မဟုတ္ဘူးေျပာေပမဲ့လည္း မယံုတာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္က ဘာလို႔အဲလိုတပည့္ေတာ္ကို ေျပာ၇တာလည္းလို႔ ျပန္ေမးမိေတာ့ သူကဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေျပာျပပါတယ္။ အဖြဲ႕အႏြဲ႕မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္လိုက္ပါက သူေျပာတဲ့ဇာတ္လမ္းက အခုလိုမ်ိဳးပါ.....။

တစ္ခါတုန္းက သီဟိုဠ္ကၽြန္းမွာ ေရာဟဏဆိုတဲ့ ဇနပုဒ္ေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီဇနပုဒ္ေဘးနားမွာ ကပၹႏၱရဆိုတဲ့ ျမစ္တစ္ခု လည္းရွိပါတယ္။ ျမစ္ေဘးနားမွာ ဥတၱရာ၀ိဟာရဆိုတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္တစ္တုိက္ရွိပါေသးတယ္။

ထိုေက်ာင္းမွာ ``ဂုရုေဒ၀´`ဆိုတဲ့ သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူကရဟန္းေတာ္ေတြဆီက အၾကြင္းအက်န္းေလးေတြ ေတာင္းစားၿပီး ဘာကိုမွ်မလုပ္ပဲ အိပ္လိုက္စားလိုက္နဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကို ျဖဳန္းတီးေနသူတစ္ေယာက္ပါ။

တစ္ေန႔ေတာ့ မေထရ္ႀကီးဟာ ေက်ာင္းစဥ္လွည့္လည္ရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုျမင္သြားၿပီး ``ဒီသတၱ၀ါေသရင္ ဘယ္ဘ၀ကိုေရာက္မွာပါလိမ့္´´ဆိုၿပီး ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့ ခုႏွစ္ရက္ေနရင္ေသၿပီးေတာ့ ငရဲမွာျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေတာ္မူပါတယ္။ သူ႕ကိုသနားတာနဲ႔ ေခၚၿပီးေတာ့ ဆံုးမေတာ္မူပါတယ္။

``သင္ဟာ ဟိုဘ၀က ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားမျပဳခဲ့လို႔ ဒီဘ၀မွာ မိဘမရွိ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမရွိ ေဆြမရွိမ်ိဳးမရွိနဲ႔ျဖစ္ရတယ္။ ေ၇ႊေငြဥစၥာရတနာလည္းမရွိ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းလည္းမရွိ၊ အားကိုဖြယ္ရာ ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းလည္းမရွိဘူး၊ မင္း၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားကလည္း ရြံစရာေတာင္ေကာင္းေနပါၿပီ။´´

``မင္းမွာ ဖ်ာေတာင္မရွိလုိ႔ ေျမႀကီးဘာမွမခင္းပဲ ဒီအတိုင္းအိပ္ရတယ္။ အိမ္တကာခ်ာခ်ာလွည့္ေတာင္းၿပီးေတာ့ အသက္ေမြးရတယ္။ မင္းပံုစံက အရိုးေဂါက္ဂက္နဲ႔ အဆီမရွိအသားမရွိတဲ့ ၿပိတၱာတစ္ေကာင္နဲ႔ တူေနၿပီ။ သူမ်ားေတြက စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ စားေနတာျမင္ရင္ ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္တံေထြးကိုမ်ိဳခ်ၿပီး အာသာေျဖရတယ္။ ဒါေတြဟာ မင္းဟိုဘ၀က ဘာကုသိုလ္ေကာင္းမႈမွ မလုပ္ခဲ့လို႔ ျဖစ္ရတာေတြပဲ´´

``ေနာက္ဘ၀မွာ အစီးအပြါး၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္ အက်ိဳးစီးပြါးျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းေကာင္းမႈကို မျပဳပဲ စားၿပီးအိပ္ေနတယ္၊ ဘ၀သံုးပါး၌ သင္ႏွင့္တူေသာ ကုိယ္၏ရန္သူသည္ မရွိခဲ့ပါတကား..´´
(ဒီဘ၀ဒါေလာက္ဆင္းရဲမြဲေတေနတာေတာင္ ေနာက္ဘ၀ခ်မ္းသာေအာင္ ဘာကုသိုလ္မွ မလုပ္ပဲစားၿပီးအိပ္ေနတယ္။ သင္သာလွ်င္ သင့္ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေနသူပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ရဲ႕ရန္သူဟာ သင္သာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလိုရင္းပါ)

``တပည့္ေတာ္လို မြဲေတေနသူတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုကုသိုလ္မ်ား လုပ္ႏိုင္မွာလဲဘုရား၊ လုပ္ႏိုင္တဲ့နညး္ေလးရွိရင္ အရွင္ဘုရားေျပာျပပါ´´ လို႔ သူေတာင္းစားက ျပန္ၿပီးေလွ်ာက္လိုက္ပါတယ္။

``ေက်ာင္းေဘးက ျမစ္ထဲမွာ ငါးေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ၾကတယ္၊ အဲဒီငါးေတြကို ေန႔စဥ္မင္းစားပိုတဲ့ အၾကြင္းအက်န္မ်ားကို ေကၽြးပါ၊ ၿပီးရင္ ငါးပါးသီလကို ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းပါ၊ ဒါဆိုရင္ မင္းခ်မ္းသာပါလိမ့္မယ္´´လို႔ မိန္႔ၾကားၿပိး အနားကထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။

ရဟန္းေတာ္ညႊန္ျပတဲ့အတိုင္း ျပဳလုပ္တဲ့ သူေတာင္းစားဟာ ခုႏွစ္ရက္ေနေတာ့ေသၿပီး မဟာဂါမၿမိဳ႕အနီးက ခ်မ္းသာတဲ့အိမ္တစ္အိမ္မွာ လူျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ပိုင္းသူဟာ ဒု႒ဂါမဏိမင္းရဲ႕ အားကိုးျခင္းကိုခံရတဲ့ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားၿပီး ဒု႒ဂါမဏိမင္းနဲ႔ အတူ ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္း ဒါနမႈကိုျပဳၿပီး ေသေတာ့ နတ္ျပည္မွာ ျဖစ္သြားရပါတယ္တဲ့။

ကိုယ္က ဒီဇာတ္လမ္းကို ၾကားဘူးသိဘူးလို႔ အားက်ၿပီး ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနတာမဟုတ္ေပမဲ့ သူကအခုလိုေျပာျပေတာ့လည္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုေတြးၿပီးေတာ့ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးသြားရတာေတာ့ အမွန္ပါ။

တကယ္ေတာ့ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို သူမေျပာခဲ့ရင္လည္း ဒီေက်ာင္းမွာ ေနထိုင္တဲ့ ကာလပတ္လံုး ဒီငါးေတြကို ေကၽြးေမြးသြားမယ္လို႔ အစကထဲက စိတ္ကူးရွိခဲ့ၿပီးသားပါ။

``သတၱ၀ါအမ်ား သူတစ္ပါးတို႔၏ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ခံရျခင္းေဘးမွ တစ္ေန႔တစ္ျခား ကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ

*ေမြးေန့..ေမြးရက္မ်ားနဲ့ သူရဲ့ ဂုဏ္သတၱိမ်ား. *

*တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့. 1st, 10th, 19th, 28th မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၁) သမား...*
***တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 2nd, 11th, 20th, 29th **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၂) သမား...* **
***တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 3rd, 12th, 21st, 30th **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၃) သမား...* **
***တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 4th, 13th, 22nd, 31st **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၄) သမား...* **
***တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 5th, 14th, 23rd **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၅) သမား...*
*တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 6th, 15th, 24th **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၆) သမား...*
*တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 7th, 16th, 25th **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၇ သမား...* **
***တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 8th, 17th, 26th **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၈ သမား...* **
***တကယ္လို့..မင္းဟာ..လေတြရဲ့.** 9th, 18th, 27th **မွာ
ေမြးဖြားခဲ့မယ္ဆိုရင္.. == မင္းဟာ.. နံပါတ္ (၉) သမား...*



[image: Do You Believe in Numerology?]




*နံပါတ္ (၁) *


*မင္းဟာ..ပါးနပ္တယ္..စကားကိုရွင္းရွင္းေျပာတက္တယ္..ဟာသဥာဏ္ရႊင္တယ္..*


*ေခါင္းမာတယ္. ရိုးသားတယ္.. တဖက္သားကို မနာလို

၀န္တိုတက္တယ္..ႀကင္နာတက္တယ္..ေဒါသလြယ္တယ္..*

*ေဖာ္ေရႊတယ္..တာ၀န္ယူလိုစိတ္ရွိတယ္..အျမဲတမ္းေက်ာ္ႀကားသူတေယာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္..

*

*လူေတြအားလံုးရဲ့အထက္မွာပဲ ေနခ်င္တယ္.. တခါတရံမွာ လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္နိုးတယ္..

သူတပါးရဲ့အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို မခံခ်င္ဘူး.*

*မိမိကိုယ္ကို ယံုႀကည္တက္တဲ့ လူစားမ်ိဳးျဖစ္တယ္..


ငယ္ငယ္ရႊယ္ရႊယ္နဲ့ အခ်စ္ကို ေတြ႔တက္ႀကတယ္..ဒါေပမယ့္..

ရင့္က်က္တဲ့အရြယ္ေရာက္မွပဲ လက္ထက္ျဖစ္ႀကတာမ်ားပါတယ္..*

*အျမင္မတူတဲ့သူေတြနဲ့ ျပႆနာတက္ရတာကို နွစ္သက္တယ္..*


*အျငိဳးအေတးႀကီးျပီး..လက္စားေခ်တက္ႀကတယ္..အသံုးအျဖဳန္းႀကီးသူတေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္..

*

*မင္းမွာ အလုပ္အကိုင္ေကာင္းေတြ ရတက္ပါတယ္..


မင္းသာ အမ်ိဳးသားဆိုရင္..အရမ္းနာမည္ေက်ာ္မယ္.. ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကုိ

ပိုင္ဆိုင္ေနမွာျဖစ္ျပီ..လူတိုင္းက မင္းကို ေလးစားေနပါလိမ့္မယ္..မင္းဟာ.ေနရာစံု
၀င္ဆန့္နိုင္တဲ့သူတေယာက္ျဖစ္တယ္.. ရပ္ကြက္ထဲမွသည္.. ဟိုအေပၚ ပါလီမန္ေတြထိကို*

*မင္းက ေနရာစံုသြားနိုင္သူပါ..ဘာျဖစ္လို့လဲ ဆိုေတာ့..ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို

မင္းက တဖတ္ကန္ခတ္ေအာင္ သိေနတက္တယ္ေလ..*

*ဒါေပမယ့္..မင့္ရဲ့ဘ၀မွာ..တခ်ိဳ့လူေတြက

မင္းဘ၀နွိပ့္က်သြားေအာင္..နာမည္ပ်က္သြားေအာင္ လုပ္တာမ်ိဳး..ႀကံုရတက္ပါတယ္...*

*ဒါကလည္း မဆန္းပါဘူး...လူေတြရဲ့မနာလိုမႈေႀကာင့္ပါပဲ..


မင့္ရဲ့မိသားစုဘ၀က ေအးခ်မ္းလြန္ပါတယ္.. မင္းဟာ အေဖာ္မြန္ေကာင္းကို

ပိုင္ဆိုင္ျပီ..*

*ခ်စ္စဖြယ္သားသမီးေတြနဲ့

ေနထိုင္ရပါလိမ့္မယ္..မင္းဟာ..ေရွ့ေဆာင္သူ..လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္နိုးသူ..
ဘာသာတရားကို ကိုယ္ရႈိုင္းသူတေယာက္ပါပဲ..
*

*မင္းရဲ့အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မြန္ နံပါတ္ေတြကေတာ့.. 4, 6, 8

...သင့္တင္တဲ့သူေတြကေတာ့.. 3, 5, 7!!!*


[image: Do You Believe in Numerology?]





*နံပါတ္(၂)*




*မင္းဟာ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ေနေန.. မင္းကို လူတိုင္းက ခ်စ္ႀကပါတယ္..

*

*ဘာျဖစ္လို့လဲ ဆိုေတာ့..မင္းဟာလ နဲ့ တူလို့ပါ.. လကို လူတိုင္းက

သေဘာက်သလိုမ်ိဳးေပါ့..*

*ျပီးေတာ့ မင္းဟာ..စိတ္ကူးအရမ္းယဥ္တက္သူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္တယ္...*


*မင္းဟာ ကို္ယ့္ကိုယ္ကို ယံုႀကည္မႈအလြန္နည္းတယ္..မင္းဘ၀မွာ

ျပန္ျပီးသုံးသပ္သင့္စရာေတြခ်ည္းပဲ...*

*မင္းဟာ ခန့္မွန္းရခက္တဲ့သူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္တယ္.. အခ်ိန္နဲ့အေျခအေနကို လိုက္ျပီး

မင္းဟာ အျမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနတယ္..*

*တကိုယ္ေကာင္းဆန္ျပီ.. အနုပညာဘက္မွာ အားအေတာ္သန္တဲ့သူျဖစ္တယ္.. အေျပာအဆို*


*ညက္ေညာေျပျပစ္တယ္.*


*မင္းရဲ့အျပဳအမႈေတြဟာ လလို့ပဲ.. ေနအလင္းေရာင္ ေပ်ာက္မွ လထြက္လာသလိုမ်ိဳး....

လူေတြ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို
*

*ေရာက္လာျပီ.. သူတို့ေတြ စိတ္ဓါတ္ျမင့္တက္လာျပီဆိုရင္ မင္းဟာ သူတို့ဘ၀ထဲက

ေပ်ာက္ကြယ္သြားတက္တယ္..*

*မင္းဟာ.. ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ျမတ္နိုးတဲ့.ဒုတိယ ဂႏၵီ

ျဖစ္နိုင္သလို...ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ဖ်က္ဆီးမဲ့.. ဒုတိယ ဟစ္တလာ လည္း
ျဖစ္နိုင္ပါတယ္*

*(က်ေနာ္ဆိုလိုတာက မင္းရဲ့ပတ္၀န္းက်င္ ဆက္ဆံေရးေပၚမွာပါ).


တကယ့္လိုမ်ား..ဘုရားတရားကို နက္နက္ရႈိုင္းရႈိုင္းလုပ္မယ္ဆိုရင္...မင္းဟာ

ေအာင္ျမင္မယ့္သူတစ္ဦးပါ...*

*အမ်ားစုေသာ မင္းရဲ့စကားလံုးေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဆီကိုပဲ ဦးတည္ေနတာပါ..!

*

*တခါတရံ မင္းဟာ ေရွ့ေရးကို ႀကိဳျပီး ခံစားမိတက္သူတစ္ဦးပါ.*


*မင္းဟာ ကဗ်ာဆရာ..စာေရးဆရာ.. အနုပညာနယ္ပယ္မွာ က်င္လည္မႈသူတစ္ဦးပါ...*


*မင္းဟာ အခ်စ္ကို အရမ္းႀကီးမယံုႀကည္တက္သူတစ္ဦးပါ.. မင္းလက္ထက္ျပီးတဲ့အထိေတာင္

အဲဒီအတိုင္းပဲ*

*မင္းဟာ အခ်စ္အေပၚ သာမန္ပဲခံစားေနတက္သူတစ္ဦပါ..*


*မင္းဟာ မိန္းကေလးဆိုရင္ေတာ့..မိသားစုမွာ

တာ၀န္သိအမ်ိဳးသမီးတဦးျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္..*

*မင္းဟာ ေယာက်ာ္းေလးသာဆိုရင္ေတာ့ မိသားစုမွာ

ခိုက္ရန္ျဖစ္တာေတြ..ျငင္းခုန္မႈေတြကို သယ္ေဆာင္လာသူ
ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္..ဒါမွမဟုတ္ ေျပာင္းျပန္လည္း ျဖစ္ေနတက္ပါတယ္..ဆိုလိုတာက.*

*မိသားစုေကာင္းစားဖို့အတြက္ မင္းဘ၀ကိုေတာင္ စြန့္လြတ္ဖို့

၀န္မေလးတဲ့သူတစ္ဦးပါ...*

*မင္းဟာ သိမ့္ေမြ႔တယ္..အျမင္က်ယ္တယ္..သူတပါးရဲ့စိတ္ကို

ခံစားနားလည္ေပးနိုင္တယ္..*

*လူေတြနဲ့ လိုက္ေလ်ာညီေထြေနတက္တဲ့သူ တစ္ဦးပါ...*


*မင္းရဲ့အေကာင္းဆံုး အေဖာ္မြန္ကေတာ့ 2, 5,

9..တျခားသူေတြနဲ့ဆိုရင္ေတာ့..အဆင္ေျပဖို့ခဲ့ရင္းပါတယ္..!!!
*

[image: Do You Believe in Numerology?]



*နံပါတ္ (၃)*



*နွလံုးသားမာေက်ာျပီ.. တကိုယ္ေကာင္းဆန္တက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ဘာသာတရားကို

ကိုင္းရႈိုင္းတက္သူတစ္ဦးပါ..*

*တိုးတက္မႈကို ျမတ္နိုးတဲ့သူတစ္ဦးပါ.. မင္းဟာ မိသားစုျပႆနာေတြကို

ေလွ်ာ့က်ဖို့လိုလားေပမယ့္..*

*ျပႆနာတိုင္းက မင္းဆီကေနပဲ ျမစ္ဖ်ားခံတက္တာမ်ားပါတယ္..*


*မင္းဟာ ႀသဇာအာဏာႀကီးမားျပီး.. နွစ္လိုဖြယ္မ်က္နွာထားကို ပိုင္ဆိုင္သူ

တစ္ဦးပါ..*

*ဒါေႀကာင့္.. ဘယ္ေနရာကိုသြားသြား.. မင္းအလိုရွိတာေတြကို အဆင္သင့္

ရနိုင္ေနတာေပါ့..*

*မင္းဘ၀မွာ **ေမြးဖြားလာကတည္းက တခုခုကို ရဖို့အတြက္ အျမဲတမ္း

ျပင္းထန္စြာႀကိဳးစြာေနရတက္တယ္..*

*မႀကိဳးစားဘဲနဲ့ ရလာတာဆိုတာ အလြန္ပဲ ရွားပါးလွပါတယ္....

အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ.. မင္းဟာ ကိုယ့္ထက္ငယ္ရြယ္သူေတြကို ဆိုဆံုးမတက္တယ္..*

*ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့.. ႀကီးတဲ့သူကို ငယ္သူက ရိုေသမႈျပသရတာကို မင္းဟာ

နွစ္သက္လို့ပဲ.. အဲလိုလည္း*

*မင္းဟာ စံျပေနေလ့ရွိပါတယ္.. ဒါေပမယ့္..ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့.. မင္းဟာ

ေအးေဆးတည္ျငိမ္တဲ့သူတေယာက္မဟုတ္ပါဘူး..
*

*မင္းနဲ့ဆက္ဆံဖို့ဆိုတာ..ခက္ခဲတဲ့အလုပ္တခုပါ..မင္းဟာ စိတ္ဓါတ္မာတဲ့

ျပိဳင္ဘက္တေယာက္လိုပဲ...
*

*ဒါေပမယ့္လည္း.. တစံုတေယာက္ရဲ့အျပဳအမႈကို မင္းသေဘာက်သြားျပီဆိုလည္း..*


*မင္းတို့နွစ္ေယာက္ရဲ့ဆက္ဆံေရးဟာ အရမ္းကို ခိုင္မာေနတက္ပါတယ္...

*

*မင္းဟာ အျမဲလိုလို..သူတပါးဆီက ေလးစားမႈကို ရရွိေနတက္သူ တစ္ဦးပါ..

*

*မင္းဘ၀မွာ ရန္သူေတြ.ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးရွိမယ္လို့ ထင္ရေပမယ့္.. အဲဒါေတြက

ႀကာရွည္မခံပါဘူး..*

*ဘာေႀကာင့္လည္းဆိုေတာ့.. မင္းက ပါရမီရွင္တေယာက္လိုပါပဲ..

သူတို့နဲ့ေျဖရွင္းရာမွာ ပိုင္နိုင္လြန္းပါတယ္..*

*မင္းဟာ ပိုက္ဆံကို အနည္းငယ္ပို မက္ေမာတဲ့အတြက္..

သူရဲ့ေစခိုင္းမႈေအာက္မွာ..အဆံုးမရွိ ႀကိဳးစားျခင္းေတြ .ရုန္းကန္ျခင္းေတြနဲ့..*

*မင္းဟာ နပန္းလံုးေနရတက္တယ္...*


*မင္းဟာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးဆိုရင္ေတာ့..အားလံုးဟာ ျပီျပည့္စံုေနပါျပီ.. မိသားစုကို

ေစာင့္ေရွာက္တယ္..
*

*သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကူညီတယ္.. ဘ၀ကို ေပးကမ္းမႈေတြ..ႀကင္နာေတြနဲ့

အခ်ိန္ကုန္လြန္ေစတဲ့သူေပါ့ (ဒါေပမယ့္ ၂၁ ရက္ ေမြးသူမပါပါ). ျပီးေတာ့ မင္းဟာ
စံျပတေယာက္ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္..*

*တကယ္လို့..မင္းဟာ အမ်ိဳးသမီးဆိုရင္လည္း.. အက်င့္စရိုက္ေကာင္းေတြ..

ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔႔မႈေတြ.. အလုပ္ႀကိဳစားမႈေတြ*

*နဲ့ ျပည့္ေနမွာပါ..*


*မင္းဟာ လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္နိုးသူ.. တီထြင္သူ..

ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးသူ..အာရံုစူးစိုက္လုပ္တက္သူ*

*ျပီးေတာ့. ကမၻာကို အလွ..ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္..ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို သယ္ေဆာင္လာသူ

တစ္ဦးပါပဲ...*

*မင္းရဲ့ အေကာင္းဆံုး အေဖာ္မြန္ကေတာ့... 6, 9. သင့္ေတာ္တဲ့အေဖာ္မြန္ကေတာ့..1,

3, 5!!!
*
[image: Do You Believe in Numerology?]



*နံပါတ္ (၄)*




*မင္းလည္းပဲ ေခါင္းအလြန္မာတဲ့သူ တဦးပါပဲ..

*

*အလုပ္ကို အရမ္းႀကိဳးစားတယ္..ဒါေပမယ့္ ဘ၀ရဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေတြမွာေတာ့

ကံမေကာင္းတက္ပါဘူး..*

*ေအးေဆးေနတက္တယ္..ကူညီတက္သူျဖစ္ေပးမဲ့..စကားေျပာတာက ပြင့္လင္းလြန္းပါတယ္..

*

*အမ်ိဳးသားဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီအတြက္နဲ့ပဲ.. တျခားလူေတြကို

စိတ္အေႏွာက္ယွက္ပိုျဖစ္ေစျပီ.. မင္းကိုထားျပီ*

*အေ၀းကို ေျပးသြားတက္ႀကပါတယ္..*


*မင္းဟာ တခါတရံမွာေတာ့.. တျခားလူေတြနဲ့ သူတို့ရဲ့ ျပႆနာေတြကို

ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္ေနျပန္ေ၇ာ့.....*

*အခ်ိန္တိုင္းလိုလို မင္းဟာ အမ်ိဳးသမီးမိတ္ေဆြေတြနဲ့ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတက္ျပီ..*


*အမ်ိဳးသမီငယ္ေတြနဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ရတာကို နွစ္သက္သူ တစ္ဦးပါ..*


*မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြဟာ မင္းရဲ့အခ်ိန္ေတြ..ေငြေတြကို သံုးျဖဳန္းျပီ.. အေ၀းကို

ေျပးသြားတက္ႀကပါတယ္..*

*အဲဒီခါႀကရင္ေတာ့..မင္းဟာ ခိုးကို္ယ္ရာမဲ့ေနျပီဆိုတာ..အေသအခ်ာပါပဲ..အဲဒီအတြက္..

*

*လံုး၀သတိျပဳပါ.. မင္းရဲ့စီတ္ထားေကာင္းကေတာ့.. မိသားစုနဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို

ကူညီတက္တာပါပဲ..*

*မင္းဟာ ငယ္ရႊယ္စဥ္မွာပဲ.. အခ်စ္ကို ေတြ့ရွိတက္ပါတယ္..*


*မင္းဘ၀မွာ တခါတရံ အဆင္မေျပမႈေတြနဲ့ ျပည့္နက္ေနတက္တယ္.. ဥပမာ..*


*မင္းဟာ ဘြဲ့တခုခုရထားေပမယ့္..အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးေပါ့.. ဒါမွမဟုတ္..

ေအာက္ေျခအလုပ္ကို လုပ္ေနရတာမ်ိဳးေပါ့..*

*ဒါေပမယ့္..မင္းရဲ့မိသားစုကိုေတာ့..မင္းဟာ

ေကာင္းေကာင္းေစာင့္ေရွာက္နိုင္ပါတယ္..*

*အဓီက သတိထားရမယ္လူေတြကေတာ့.. မင္းရဲ့ႀကင္နာတက္တဲ့ စိတ္ထားကို

အခြင့္ေကာင္းယူမယ့္သူေတြကိုပါပဲ..*

*ဒါေႀကာင့္..မင့္နဲ့ပတ္၀န္းက်င္ဆက္ဆံေရးကို အထူးသတိျပဳပါ..

*

*အမ်ိဳးသမီးဆိုရင္ေတာ့.. မင္းဟာ ပညာရပ္ပိုင္းနဲ့ အႏုပညာပိုင္းမွာ

*

*ထြန္းေပါက္နိုင္ပါတယ္..

*

*မင္းဟာ..စိတ္ရွည္တယ္.. ေခါင္းမာတယ္.. ေရွးရိုနည္းနည္းဆန္ျပီ..*


*အစီအစဥ္တက်လုပ္ကိုင္တက္သူတေယာက္ျဖစ္တယ္...*


*မင္းရဲ့အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မြန္ေတြကေတာ့.. 1, 8.သင့္ေတာ္တဲ့သူေတြကေတာ့...5, 6, 7!

!!
*
[image: Do You Believe in Numerology?]



*နံပါတ္ (၅)*




*မင္းဟာ မင့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေက်ာ္ႀကားတဲ့သူတစ္ဦးပါ..*


*မင့္ရဲ့နႈတ္ထြက္စကားေလးနဲ့တင္..မင္းအလိုရွိရာကို ရနိုင္ပါတယ္..မင္းဟာ

စီးပြားေရးအျမင္စူးရွသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္တယ္..*

*ဒါေပမယ့္.. မင္းဟာ စနစ္ရွိေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..ေခါင္းထဲေပၚလာကို လုပ္တက္သူပါ.

*

*တကယ္လို့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခုကို တည္ေထာင္မယ္ဆိုရင္လည္း..ေအာင္ျမင္မယ္သူပါ..

*

*ျပီးေတာ့ ဟာသဥာဏ္ရႊင္တဲ့သူလည္းျဖစ္ေနျပန္ေရာ့..

*

*မိသားစုနဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ေတာ့.. မင္းဟာ တကယ့္ကယ္တင္ရွင္ႀကီးတစ္ဦးပါပဲ..*


*တကယ္လည္း.. မင္းဟာ လက္ေတြ့က်က် ကူညီတက္သူတစ္ဦးပါ... မင္းဟာ နည္းနည္းေတာ့

ျမွာေပြတက္ေပမယ့္..*

*ဘ၀ကို တည္ေဆာက္မယ္ဆိုတဲ့အခါမွာေတာ့.. ကိုယ္က်ိဳးတြက္ ႀကည့္ျပီးမွ

ေရႊးခ်ယ္တက္သူပါ...*

*မင္းဟာ လက္ထက္ျပီးတာေတာင္မွ ေက်ာ္ႀကားေနဦးမယ္သူပါ..အဲဒီအတြက္..

သတိထားရမယ္အခ်က္ကေတာ့*

*မင့္ရဲ့ ေျခရႈပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ထားေလးပါပဲ.. အသိတရားနဲ့

ထိန္းခ်ဳပ္ရင္ေတာ့..အရာအားလံုး အဆင္ေျပေနပါလိမ့္မယ္...*

*မင္းဟာ လူတိုင္းနဲ့ ပုလဲနံသင့္ပါတယ္..ဘာေႀကာင့္လည္းဆိုေတာ့.. နံပါတ္ ၅ ဟာ

အလယ္ဂဏာန္း ျဖစ္ေနလို့ပဲ..
*

*ေျပာင္းလဲမႈနဲ့လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္နိုးသူ.. ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္ရွိတဲ့

မ်က္နွာပိုင္ရွင္ေပါ့...*

*အေတြ့အႀကံဳကေန မင္းဘ၀ကို တည္ေဆာက္ရတဲ့သူျဖစ္ျပီ..အဲဒီအေတြ့အႀကံဳေတြကပဲ..*


*မင္းရဲ့အေကာင္းဆံုး ဆရာသမားေတြျဖစ္ေနေလရဲ့...*


*မင္းရဲ့အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မြန္ကေတာ့.... 1, 2, 9. သင့္ေတာ္တဲ့သူကေတာ့. 6, 8!!!

*
[image: Do You Believe in Numerology?]



*နံပါတ္ (၆)*




*အိုး... မင္း ေပ်ာ္ရႊင္ဖို့အတြက္ပဲ ေမြးဖြားလာတာပါလား..*


*မင္းဟာ တျခားလူရဲ့ခံစားခ်က္ကို ဂရုမစိုက္တက္သူတစ္ဦးေပါ့..ဆိုလိုတာက မင္းဘ၀မွာ

မင္းဟာ အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်င္တဲ့သူပါ..
*

*မင္းဟာ ပညာေရး..အလုပ္..စီမံခန့္ခြဲမႈမွာပဲျဖစ္ျဖစ္.. ေအာင္ျမင္မႈသူတစ္ဦးပါ..

*

*မင္းဟာ ႀကင္နာတက္ပါတယ္..(ဒါေပမယ့္ မင့္စိတ္ထဲမွာ ေကာင္းတယ္လို့ထင္တဲ့

လူေတြအေပၚမွာသာ).....*

*ရုပ္ရည္အရမ္းေခ်ာ္ေမာေနတက္ျပီ.. ဘ၀ဟာလည္း. ကံေကာင္းျခင္းေတြ စုေနတက္ပါတယ္..*


*ကံႀကမၼာေကာင္းေတြဟာ မင္းနဲ့အတူလာတယ္လို့ ေျပာလို့ရနိုင္ပါတယ္..*


*မင္းရဲ့စိတ္ထားနဲ့ခႏၶာဟာ အခ်စ္ကိစၥေတြမွာ လိႈင္လႈိင္လွဲလွဲရွိလွပါတယ္..*


*တျခားနံပါတ္ေတြရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခံရတက္ပါတယ္...ဒါေပမယ့္..*


*မင္းဟာ အမ်ိဳးသားဆိုရင္ေတာ့.. လက္ထက္တဲ့အခ်ိန္အထိ မိန္းကေလးငယ္မ်ားနဲ့

ရင္းရင္းနွီးနွီးေနရတာကို*

*နွစ္သက္တဲ့သူတဦးပါ..*


*အမ်ိဳးသမီးသာဆိုရင္ေတာ့.. ေစ့စပ္ေႀကာင္းလမ္းမႈ..ဒါမွမဟုတ္ လက္ထက္တာကို

ေစာေစာစီးစီး ရင္ဆိုင္ရတက္ပါတယ္..*

*ႀကင္နာတက္သူေတြပဲ မင့္ဘ၀ထဲကို ၀င္လာပါလိမ့္မယ္..

ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့.. မင္းဟာ အိမ္ရဲ့ဆည္းလွည္းေလးပါပဲ...
စာနာတက္သူ...နွစ္သိမ့္မႈေပးနိုင္သူ.မွ်တသူ..*

*အိမ္ေထာင္မႈနိုင္နင္းသူ..ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေကာင္းမြန္သူတစ္ဦးပါပဲ...ကုန္ကုန္ေျပာရရင္..

မင့္ရဲ့အႀကင္နာေတြနဲ့..ဒီကမၻာေလာကႀကီးရဲ့ ဒဏ္ရာ
ဒဏ္ခ်က္ေတြကိုကုစားေပးနိုင္သူတေယာက္ပါပဲ...*

*မင္းရဲ့အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မြန္ေတြကေတာ့.. 1, 6, and 9. သင့္ေလ်ာ္တဲ့သူေတြကေတာ့..

4, 5!!!
*
[image: Do You Believe in Numerology?]


*နံပါတ္ (၇)*



*မင္းဟာ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသူ.. ယထာဘူတ ၀ါဒီတေယာက္ပါ..*


*မိမိကိုယ့္ကို ယံုႀကည္တက္တယ္..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနတက္ျပီ..ပညာေရးမွာ

ထူးခၽြန္သူ တစ္ဦးပါ..*

*ဂီတ.အနုပညာ..သီခ်င္းဆို..သရုပ္ေဆာင္နယ္ပယ္ေတြမွာလည္း.. ထူးခၽြန္နိုင္သူပါ..*


*မင္းရဲ့ျပႆနာကေတာ့..မင့္ရဲ့ေဒါသစိတ္ပါပဲ..*


* အမ်ိဳးသမီးဆိုရင္ေတာ့. အထက္ကအခ်က္ေတြနဲ့ မင္းဟာ ေအာင္ျမင္နိုင္ပါတယ္..*


*မင္းဟာ..မင့္မိဘအတြက္ ဘာမဆို စြန့္လႊ႔တ္နိုင္သူလည္းျဖစ္တယ္..(ဆိုလိုတာက

မိသားစုကို အရမ္းတန္းဖိုးထားတက္တာပါ)*

* အရြယ္ရလာတာနဲ့အမွ် မင္းရဲ့အဆင့္အတန္းကလည္း တျဖည္းျဖည္း ျမင့္တက္ေနမွာပါ..*


*အမ်ိဳးသားတစ္ဦးသားဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးထုႀကားမွာ

ေရပန္းစားမယ့္သူပါ..ဘက္စံုထူးခၽြန္သူတစ္ဦးလည္းျဖစ္ေနပါတယ္..*

*နံပါတ္ (၇) သမားအမ်ားစုဟာ သူတို့ရဲ့အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀မွာ အဆင္မေျပႀကတာမ်ားပါတယ္..

*

*အနည္းစုေလာက္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔တဲ့ဘ၀ကို တည္ေဆာက္နိုင္ႀကတာပါ....

မင္းရဲ့ဘ၀မွာ အရာအားလံုးရွိေနေပမယ့္..*

*အလိုမက်မႈေတြ..စိုးရိမ္ေႀကာင့္က်မႈေတြ ကလည္း ရွိေနတက္ျပန္ေရာ့..

ဒါကလည္း..ဘုရားသခင္က မင္းကို အရာအားလံုးမွ်တေအာင္ ေပးထားတဲ့သေဘာလို့ထင္ပါတယ္..
မင္းလို ထူးခြ်န္တဲ့သူ ၁၀၀ေလာက္ကို နႈိုင္းယွဥ္ႀကည့္မယ္ဆိုရင္*

*မင္းတေယာက္ေလာက္ပဲ အိမ္ေထာင္ေရးမသာယာတာမ်ိဳးေတြ့ရတက္ပါတယ္.. ဒါေႀကာင့္..

ႀကင္ေဖာ္ကို ေစာင့္စားေနတာထက္..*

*ကိုယ္နဲ့ လိုက္ေလ်ာ္ညီေထြမယ့္သူကို ေစာေစာစီးစီး ရွာထားသင့္ပါတယ္...အဲလိုမွ

မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့..မင္းဟာ ဘ၀ကို အထီးက်န္စြာ ျဖတ္သန္းသြားရမွာ
အေသအခ်ာပါပဲ..ဒါေႀကာင့္..ဒီကိစၥနဲ့ပတ္သက္ျပီး ေသခ်ာဂရုစိုက္အေလးထားသင့္ပါတယ္..*

*မင္းဟာ အံဖြယ္ေကာင္းေသာ.ေဖာ္ေရႊေသာ.ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႔ေသာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတက္တဲ့

လူတေယာက္ပါ..မင္းဟာ
*

*ဒီကမၻာေလာကႀကီးကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို့ ေမြးဖြားလာသူတစ္ဦးပါ..*


*မင္းရဲ့အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မြန္ေတြကေတာ့.. 2. သင့္ေတာ္တဲ့အေဖာ္မြန္ကေတာ့.. 1,4

!!!
*
[image: Do You Believe in Numerology?]

*နံပါတ္ (၈)*


*မင္းရဲ့ ဘ၀ဟာ ႀကမ္းတမ္းလြန္းပါတယ္. ဘာေႀကာင့္ဆိုတာ. ဘယ္သူမွ မင္းကို

နားလည္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး..*

*သူတပါးကို အျပစ္ေျပာရာမွာ မင္းဟာ တဖက္ကမ္းခတ္ ကၽြမ္းက်င္လွပါတယ္.. မင္းရဲ့

ငယ္စဥ္ဘ၀ဟာ ဆင္းရဲ့နံုခ်ာနိုင္ပါတယ္..*

*အေျခအေနက မေပးဘူးဆိုရင္ေတာ့.. မင့္ရဲ့မိဘေတြကိုေတာင္ ေစာစီးစြာ

လက္လႊတ္ရနိုင္ပါတယ္.. ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ေတြက*

*မင့္ဘ၀ထဲမွာ မႀကာခဏျဖစ္ေနမယ္အရာေတြပါ..


ဒီျပႆနာေတြကပဲ မင္းရဲ့ပညာေရးကို တားဆီးေနပါလိမ့္မယ္.. ဒါေပမယ့္ မင္းဟာ ဘ၀ကို

တျခားနည္းနဲ့ ေလ့လာသင္ယူနိုင္ပါလိမ့္မယ္.*

*မင္းဟာ တရားမွ်တမႈအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ရဲတဲ့သူတစ္ဦးပါ..ဒါေပမယ့္

အဲဒီတိုက္ပြဲမွာပဲ က်ဆံုးနိုင္သူလည္း ျဖစ္ေနျပန္ေ၇ာ့.*

*ပံုမွန္အားျဖင့္..မိတ္ေဆြေတြနဲ့ဆက္ဆံရာမွာ မင္းဟာ တည္ႀကည္ေလးနက္စြာ ေနတက္ျပီ..

ဘ၀ကိုလည္း..အထီးက်န္စြာ*

*ျဖတ္သန္းေနရမယ့္သူပါ.. ျပီးေတာ့ တပါးသူကို ကူညီဖို့အသင့္ရွိေနသူ တစ္ဦးပါ..*


*မင္း အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခါမွာေတာ့ (အဲဒါကလည္း.. အမ်ားအားျဖင့္ အလယ္အလတ္အရြယ္မွာပဲ

ျဖစ္ပြားတက္ပါတယ္)*

*မင့္ရဲ့ကံႀကမၼာဆိုးအနည္းငယ္ဟာ လြင့္ေပ်ာက္သြားသလို ခံစားရပါလိမ့္မယ္..ျပီးေတာ့

မင္းဟာ လံုျခံဳခ်မ္းေျမ့မႈကို ရရွိပါလိမ့္မယ္..*

*မင္းဟာ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အႏၱရာယ္ေတြကိုလည္း..ယွဥ္ဆိုင္ေတြ႔ရနိုင္ပါတယ္.. ဥပမာ..(

အမႈအခင္းမ်ား..အဆိပ္ရွိသတၱ၀ါမ်ား..မေတာ္တဆထိခို္က္မႈမ်ားနဲံ ႀကံုေတြနိုင္ပါတယ္)
*

*သိုေပသိ.. မင္းဟာ စည္းကမ္းလိုက္နာတဲ့သူ..လံု့လ၀ီရိယရွိသူ.ရဲရင့္သူ..

ခြန္းအားဗလနဲ့ျပည့္စံုသူ. တစ္ေယာက္ပါ..*

*အဲဒါေတြကပဲ မင္းကို ေအာင္ျမင္မႈဆီကို ေခၚေဆာင္သြားမွာပါ..*


*မင္းဟာ မိသားစုရဲ့ အဓီက အစိတ္အပိုင္းတခုပါ..

အားကိုယ္ရဆံုးသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္ျပီး.. ဖိုက္တာတစ္ဦးလည္းျဖစ္ေနျပန္ေရာ့...*

*မင္းရဲ့ အေကာင္းဆံုးအေဖာ္မြန္ကေတာ့.. 1, 4, and 8. သင့္ေတာ္တဲ့အေဖာ္မြန္ကေတာ့

5!!!
*
[image: Do You Believe in Numerology?]

*နံပါတ္ (၉)*


*မင္းကေတာ့ ဒီကမၻာေလာကႀကီးမွာ သဟဖာတမျဖစ္ဆံုး လူသားတစ္ဦးေပါ့..*


*မင္းဟာ ရုပ္ပိုင္း..စိတ္ပိုင္း အရမ္းကို ႀကံ႔ခိုင္လြန္းသူတစ္ဦးပါ..

ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားသူတဦးလည္းျဖစ္ျပန္ေရာ့..*

*မင္းဟာ အလုပ္ကို အရမ္းႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရမွာျဖစ္ျပီ.. ေအာင္ျမင္မႈကိုလည္း

ခက္ခဲစြာ ရယူရမယ့္သူတစ္ဦးပါ..*

*သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ မင္းဟာ မိသားစုျပႆနာေတြနဲ့

လံုးပန္းေနရတက္ပါတယ္..ျပီးေတာ့ ဘ၀ဟာလည္း.*

*ရုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈေတြနဲ့ ျပည့္နွက္ေနပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ မင္းအလိုရွိတာကို

ရရွိတဲ့အခ်ိန္ကစျပီးေတာ့ မင္းရဲ့ဘ၀ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားပါလိမ့္မယ္.. မင္းဟာ
ပတ္၀န္းက်င္မွာ အေလးစားခံရဆံုးပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္..*

*စိန္ေခၚမႈေတြကို နွစ္သက္ျပီ.. ျပိဳင္ဘက္ေတြကို အလွဲထိုးနိုင္တဲ့သူ

တစ္ဦးေပါ့.. ငယ္ရြယ္စဥ္မွာေတာ့ မင္းဟာ အရမ္းကို ေပေတမဲ့ ကေလးတေယာက္ပါ.. မိဘက
မႀကာခဏရိုက္နက္ဆံုးမရသူ.. ရန္ခဏခဏ ျဖစ္တက္သူတစ္ဦးေပါ့..*

*မင့္ဘ၀ဟာ ဒဏ္ရာအနာတ၇ေတြနဲ့ ျပည့္နက္ေနသလိုပါပဲ..

ဒါေပမယ့္..အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့..*

*မင္းဟာ ေအးေဆးတည္ျငိမ္လာျပီ.. ေယာက်ာ္းပီသစြာ ေနထိုင္ျပန္ေရာ့..*


*ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကေတာ့ မင္းအတြက္ လြယ္ကူတဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.. မင္းဟာ

ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္..ဘဏ္အလုပ္ေတြနဲ့ သင့္ေလွ်ာ္ပါတယ္.. ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့
လူေတြကို မင့္ကို ယံုႀကည့္ႀကလို့ပါပဲ..*

*မင့္ရဲ့မိသားစုဘ၀ကေတာ့ အရမ္းကို ေကာင္းမြန္လွပါတယ္. ဒါေပမယ့္

မင့္ကေလးေတြအတြက္ေတာ့ စိုးရိမ္ရပါလိမ့္မယ္..*

*မင္းဟာ

လူလူခ်င္းစာနာတက္သူ..စိတ္ရွည္သူ..ပညာဥာဏ္ႀကီးမားသူ..နားလည္းခြင့္လြတ္ေပးနိုင္သူတစ္ဦးပါ...
*

*မင္းဟာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ရယူဖို့.. အဂတိတရားမထားပဲ လူေတြအေပၚ

အလုပ္အေကၽြးျပဳဖို့ ေမြးဖြားလာသူတစ္ဦးပါ...*

*မင္းဟာ အံ့ဖြယ္စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြမွာ လူတိုင္းအတြက္ စံျပတေယာက္ပါ..*


*မင့္ရဲ့အေကာင္းဆံုး အေဖာ္မြန္ကေတာ့.. 3, 5, 6, and 9. သင့္ေတာ္တဲ့

ေနာင္တေတြကို ရင္၀ယ္မပိုက္ရေအာင္

ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ဆိုတာကို ေပါ႔ေပါ႔ တန္တန္ ဆက္ဆံမိလို႔ ဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပင္လို႔မရတဲ႔ အမွားတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ က်ဴးလြန္မိသြားတယ္ ဗ်ာ.......ပ်က္စဥ္ ျပင္ခဏဆိုပင္မဲ႔ ကၽြနတ္ေတာ္မွားတဲ႔အမွားက ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ရင္ေတာင္ သူမကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ထဲကို ဘယ္ေတာ႔ မွ ျပန္ေရာက္လာေတာ႔မွာ မဟုတ္ဘူးဗ်။
သူမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ........ငယ္ခ်စ္ေတြေပါ႔.............သူမိဘေတြက အရမ္းကို အရွိ္န္၀ါ ႀကီးႀကီးနဲ႔ ခ်မ္းသာၾကတဲ႔သူေတြပါ.............ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ႔ အထည္ႀကီးပ်က္ေလ ..........သူတို႔ေတြက အတက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အက်ေပါ႔ဗ်ာ............သူမေလးက ကၽြန္ေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္ရွာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ အသက္20မွာ သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခိုးေျပးခဲ႔တယ္ေလ။သူနဲ႔အိမ္ေထာင္သက္ေတာက္ေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုးသမွ်ကို ခါးစီးခံရွာတယ္........ကၽြန္ေတာ္ အရက္ေသာက္တယ္ ..................စိတ္ဆိုးရင္ အိမ္ေပၚကဆင္းရင္ ေငြေတြ သိန္းခ်ီျဖဳန္းတယ္............ျပသနာမ်ိဳးစံု၇ွာတယ္.........သူမိဘေတြက သူကိုဆူေနလဲ ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ဘဲ အၿမဲ ရပ္တည္ေပးရွာတယ္................စိတ္ဆိုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သူကိုတေယာက္ထဲ ထားၿပီး ထြက္သြားလဲ လိုက္ရွာေတာ႕တာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ကို .......... အရက္ဆိုင္ေတြမွာ မူးေနလဲ သူအဆင္႔တန္းနဲ႔ မညီတဲ႔ အရက္ဆိုင္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ကို လိုက္ေခၚရွာတယ္..........ကၽြန္ေတာ္တင္လာသမွ် အေကၽြးေတြ ဆိုလဲ သူမ ဘာသူမ ၇ွင္းေပးရွာတယ္.......ဒီေလာက္ထိ ခ်စ္တတ္ၿပီး သည္းခံေပးတဲ႔ မိန္းမကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေပးခဲ႔တာေတြက ရက္စက္ျခင္းနဲ႔ ဥပကၡာတရားေတြေလ..........သူမ ကၽြန္ေတာ္ ဆီက အၿမဲေတာင္းတေနခဲ႔တာက ကၽြန္ေတာ္ ရဲ႔ ဂရုစိုက္ၾကင္နာျခင္းေတြကို ..............ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကမွ ေပးဖို႔ မစဥ္းစားခဲ႔မိဘူး........ကၽြန္ေတာ္ သူမေလးကို ခ်စ္ပါတယ္ ဒါပင္မဲ႔ ထုတ္မျပတတ္ဘူးဗ်............ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ေထာင္သက္10ႏွစ္အၾကာမွာ သူမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ဘာျပသနာမွ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိဘဲ သူမ သူ႕မိဘအိမ္ကို ျပန္သြားတယ္ ................ဘယ္လိုေခၚေခၚ မလိုက္ေတာ႔ဘူးဗ်...................ကမန္ေတာ္ကို ကြာ၇ွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတယ္ေလ ..........ကၽြန္ေတာ္လဲ သူခဏစိတ္ေကာက္တယ္အတင္နဲ႔ ထိုးေပးမိလိုက္တယ္ ................ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲ သူကၽြန္ေတာ္ကို အရမ္းခ်စ္ေတာ႔ ခဏပါဘဲ လို႔ ထင္မိတာကို။ ေနာက္ စိတ္ဆိုးရင္ေတာင္ သူမဘဲ အၿမဲ အေလွ်ာ႔ ေပးေနၾကဆိုတဲပအသိလဲ ရွိေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ ခပ္တင္းတင္းဘဲ ေနလိုက္မိတယ္။
ဒီလိုေနလိုက္တာ ရက္ကေနလခ်ီလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အံ႔ၾသလာမိတယ္............2လျပည္႔တဲ႔ေန႔မွဘဲ သတင္းစာထဲမွာ သူမက ကြဲရွင္းျပတ္ဆဲျခင္းေၾကျငာထည္႔လိုက္တာ ေတြ႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ကို အံႊၾသမိသြားတယ္။ ဒီေလာက္ထိ ျပတ္သားသြားလိမ္႔မယ္လို႔ မတင္ထားမိခဲ႕ဘူးဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘက္က ဘယ္လိုဆက္သြယ္2လံုး၀ အေတြ႔မခံေတာ႔ ဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ကို အရမ္းအထင္ႀကီးမိသြားတယ္ေလ.....သူမေလး ဘယ္ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ကို ျပစ္ပယ္သြားမယ္လို႔ မထင္ခဲ႔မိဘူးေလ။ ခုဆို သူမ မွာခ်စ္ရမဲ႔ သူရွိေနၿပီတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို ျပဳျပင္ျပင္ သူမက လံုး၀လက္မခံႏိုင္ေတာ႔ဘူးတဲ႔ဗ်ာ.........ကမန္ေတာ္နဲ႔ပတ္သတ္ရင္ သူမရင္ထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြ ကင္းရွင္းေနလို႔ပါတဲ႔ ဗ်ာ။ ကမန္ေတာ္ ရူးၿပီ ဘာမွကို လုပ္လို႔ မရေတာ႔ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လို ေနာင္တေတြကို ရင္၀ယ္မပိုက္ရေအာင္ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားတတ္ၾကဖို႔နဲ႔ တဘက္မိန္းကေလးရဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကို လစ္လ်ဴမ၇ွုမိဖို႔ ၊ ကိုယ္ကို လိုတာထက္ပိုအထင္မႀကီးဘဲ တဘက္လူ၇ဲ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ျမင္တတ္ေအာင္ ၾကည္႕ေပးႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။

နို႔နွစ္လံုးဖိုးလံုးေက်ပါတယ္

အရွင္ဘုရား…….

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ မိခင္ေက်းဇူးကို နုိ႔တစ္လံုးဖိုးပဲေက်ေအာင္ဆပ္နိုင္ခဲ့တယ္ဆို တာမွန္ပါသလားဘုရား။

ေမာင္မိုးေက်ာ္သူ၊ရန္ကုန္ျမိဳ႕။

ဒကာမိုးေက်ာ္သူေရ………

ဦးဇင္းတို႔လုူဝတ္ေၾကာင္ဘဝ ငယ္ငယ္တုန္းက တကၠသိုလ္ေအးေမာင္္ရဲ႕ ဘယ္ပန္းခ်ီေရးလို႔မမီ သီခ်င္းကို အရုူအမူး
စြဲလမ္းခဲ့ဖူးပါတယ္။

အဲဒီသီခ်င္းမ်ား ေရဒီယိုက မလာလိုက္နဲ႔၊ အသက္ရူဖို႔ေမ့သြားမတတ္ ရွိရွိသမ်ွ သမာဓိေတြကို သီခ်င္းဆီ စုျပဳံ
နွစ္နွစ္ျခ်ိက္ၿခ်ိက္ နားေထာင္ေတာ့တာပါပဲ။ ငယ္ဘဝရဲ႕ တသသသီခ်င္းေတြထဲမွာ အဲဒီသီခ်င္းလည္း
ထိပ္ဆံုးက ပါတာေပါ့။ မိဘေမတၱာနဲ႔ပတ္သတ္ ရင္ ကေလးတိုင္း ၾကိဳက္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။

မိဘေမတာၱကို ဖြဲ႕ဆိုတဲ သီခ်င္းေတြ၊ဇာတ္လမ္းေတြဟာ သားသမီးေတြက္ုိ မိဘ

ေမတၱာနားလည္စိတ္၊မိဘေက်းဇူးဆပ္လိုစိတ္္ထက္သန္လာေအာင္ လံွဳေဆာ္တဲ့ေနရာမွာ စာေပထက္ေတာင္ပိုျပီးထိေရာက္ပါတယ္ အနုပညာရသ ပါတဲ့အတြက္
သားသမီးေတြရဲ႕ရင္ထဲ ကို စြဲစြဲနစ္နစ္ ဝင္ေရာက္သြားလို႔ပါ။အဲဒီအတြက္သက္ဆိုင္ရာ
အနုပညာရွင္မ်ားကို အထူးေက်း ဇူးတင္မိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဖန္တီးလိုက္တဲ့ မိဘေမတၱာဖြဲ႔ အနုပညာ ပညာပစၥည္းထဲမွာ မွား ယြင္းတဲ့အခ်က္အလက္ေတြ၊ လြဲေခ်ာ္တဲ့
အေတြးအေခၚေတြပါေနရင္ေတာ့ အဲဒီအခ်က္အ လက္ အဲဒီအေတြးအေခၚကို
အမွန္လို႔သတ္မွတ္သြားသူေတြရဲ႕ အသိမွား အမွတ္မွားမူဟာ ကိုေပးလိုက္တဲ့အကုသိုလ္အစိုင္အခဲၾကိီးျဖစ္ေနတာမို႔
ကိုယ္လည္းအကုသိုလ္ရွယ္ယာ ေဝစုခြဲ ျပီးသား ျဖစ္သြားပါတယ္။

မိဘေမတၱာအေၾကာင္း ေရးၾက ဖြဲ႔ၾကျပီဆိုရင္ ဗုဒၶစာေပ(ပိ႗ကတ္ေတာ္) ထဲက အဆံုးအမေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြက္ုိ အမ်ားဆံုး ကိုးကားၾကတာ
ေတြ႔ရပါတယ္။

ဗုဒၶစာေပနဲ႔ မိဘေမတၱာ၊ မိဘေမတၱာ နဲ႔ဗုဒၶစာေပ ခြဲျခားလို႔ေတာင္ မရပါဘူး။ မိဘေက်းဇူး သိရ

မယ္ မိဘေက်းဇူးဆပ္ရမယ္ လို႔ေျပာလိုက္ရင္ကိုပဲ ဒါ ဘာသာေရးအဆံုးအမ ဒါဗုဒၶလမ္းညႊန္ ခ်က္ လို႔ေတာင္
သတ္မွတ္နားလည္လိုက္ၾကတဲ့အထိအပါပဲ။

ဗုဒၶစာေပကို မွီျငမ္းတဲ့ မိဘေမတၱာဖြဲ႔ေတြမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေတာင္မွ မိခင္ေက်းဇူးကို နို႔တစ္လံုးဖိုးပဲ
ေက်ေအာင္ဆပ္နိုင္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ေတြရေတာ့ သိပ္အံၾသမိတယ္။

ပိဋကတ္ေတာ္မွာမပါတဲ့ အေၾကာင္းရာတစ္ခုကို ပါသလိုလို ေရးသားေျပာဆိုတာဟာအရမ္းအရမး္ကို အျပစ္ၾကီးပါတယ္။ နို႔တစ္လံုးဖိုးပဲေက်တယ္
ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္း ေဟာၾကားေတာ္မမူခ့ဲသလို
အဠကထာဆ ရာ၊ဋီကာဆရာေတြကလည္းဖြင္ဆိုေတာ္မမူခဲ့ၾကပါဘူး။

သားသမီးေတြအေပၚမွာ မိခင္ေက်းဇူး ၾကီးမားတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္မိခင္ကို အမႊန္းတင္လြန္းတာနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို
ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားသလို ျဖစ္သြားတာကေတာ့ လံုးဝ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ေတာင္မွ
မိခင္ေက်းဇူး နို႔တစ္လံုးဖိုးပဲ ေ႕က်တယ္ လို႔ ေျပာတဲ့ သူဟာဘုရားကိုလညး္ ေစာ္ကားရာ
ေရာက္သလို တရားကိုလည္းဖ်က္ဆီးရာေရာက္ပါ တယ္။ သာသနာဖ်က္တဲ့သူ လို႔ေတာင္
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာနိုင္တဲ့အထိ အကုသိုလ္ၾကီး ပါတယ္။

ျမတ္စြားဘုရားရွင္ဟာ မိခင္ေက်းဇူးကို နုိ႔နွစ္လံုးဖိုးလံုး ေက်ေအာင္ဆပ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ုျမတ္စြာဘုရားရွင္မွာ မိခင္အေပၚ
နို႔ဖိုးအေၾကြး လံုးဝ မက်န္ေတာ့ပါဘူး ဆိုတဲ့ မိန္႔ဆိုေရးသားခ်က္
ပိဋကတ္ေတာ္(ေထရဝါဒစစ္စစ္ ဗုဒၶစာေပ) မွာ အခိုင္အမာ အထင္အရွားရွိပါတယ္။

ပါဠိေတာ္မူရင္းကေတာ့ ဗႏၶနာရကၡေန မယွံ၊ အနေဏာ တြံ အဟာမုေန ပါ။(စာမ်က္နွာအညြန္းနဲ ပါဠိအနက္ကို ေဆာင္းပါးအဆံုးမွာ
ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္)။

မိေထြးေတာ္ေဂါတမီ ေထရီမၾကီး ပရိိနိဗၺာန္ဝင္စံခါနီး(ေသလြန္ခါနီး) မွာ ျမတ္စြာဘုရား ရွင္ကိုစကားေတာ္မ်ားမ်ား
ေလ်ာွက္ထားသြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေလ််ွာက္ထားခ်က္မ်ားထဲက တစ္ခုကေတာ့ ျမတ္္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕
နို႔ဖိုးေၾကြး နဲ႔ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ ေလ်ွာက္ထားပံုက ဒီလိုပါ။

ျမတ္စြာဘုရား………၊အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္က ေလာကနို႔ရည္ တိုက္ေကၽြးျပီး အရွင္ဘုရားရဲ႕ ရူပကာယ (ရုပ္ကိုယ္ထည္)
ၾကီးထြားလာေအာင္ ေမြးျမဴခဲ့ရတဲအတြက္ တပည့္ ေတာ္ဟာ အရွင္ဘုရားရဲ႕
မယ္ေတာ္ၾကီး(မိခင္) ျဖစ္ပါတယ္။

တပည့္ေတာ္ကို အရွင္ဘုရားက ဓမၼနုိ႔ရည္တိုက္ေကၽြးျပီး တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ဓမၼကာယ (ၾကီးထြားလာေအာင္ ေမြးျမဴခဲ့ရတဲ့
အတြက္အရွင္ဘုရားဟာ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ခမည္းေတာ္ၾကီး(ဖခင္)ျဖစ္ပါတယ္…)

တပည့္ေတာ္ တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ေလာကနို႔ရည္က ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းကို တဒဂၤ တစ္ခဏပဲ ျငိမ္းေအးေျပေပ်ာက္ေစနိုင္ပါတယ္။
အရွင္ဘုရားတိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ဓမၼနိူ႔ရည္ကေတာ့ ဆာေလာင္္မြတ္သိပ္ျခင္းကို
အျမဲထာဝရျငိမ္းေအးေျပေပ်ာက္ေစနိင္ပါတယ္

ျမတ္စြာဘုရား…. အရွင္ဘုရားဟာ တပည့္ေတာ္ကို ကိေလသာ အေနွာင္အဖြဲ႔အားလံုးမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ေစာင့္ေရွာက္ကယ္တင္နိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္
တပည့္ေတာ္အေပၚမွာ အရွင္ဘုရားနို႔ဖိုးေၾကြးလံုးဝ မက်န္ေတာ့ပါ။မယ္ေတာ့္ေက်းဇူးကို
နို႔နွစ္လံုးဖိုးလံုးေက်ေအာင္ ဆပ္နိုင္ခဲ့ျပီးပါျပီဘုရား…။

မိေထြးေတာ္ေဂါ္တမီ ေထရီမၾကီးရဲ႕ နို႔ဖိုးေၾကြးရွင္းတမ္း ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ျမတ္စြာဘုရားက ျငင္းဆန္ျခင္္း
လံုးဝမျပဳဘဲ လက္ခံေတာ္မူခဲ့တဲ့အတြက္ အဲဒီ ေလွ်ာက္ထားခ်က္သည္ပင္လွ်င္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ မိန္႔ ၾကားေတာ္မူခ်က္ပါပဲ။

တကယ္လို႔သာ နို႔ဖိုးေၾကြးမေက်ူဘူးဆိုရင္ ဟဲ့ ……ေဂါတမီ သင္ေလ်ွာက္ထားတာမွားေန တယ္ မိခင္ေက်းဇူးကိုငါဘုရား နို႔နွစ္လံုးဖိုးေက်ေအာင္ မဆပ္နိုင္ဘူးကြဲ႕…..့
နို႔တစ္လံုးဖိုးပဲေက်ေအာင္ဆပ္နိုင္တယ္ လို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က
စကားျပင္ေျပာမွာေပါ့။အခု ေတာ့ အဲဒီလို စကားျပင္ေျပာခဲ့တာမွ မဟုတ္ပဲ၊
ဆိတ္ဆိတ္ေနျပီး လက္ခံေတာ္မူခဲ့တာပါ။

ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းဆိုတာ တဏွာ ပါ။ ေလာကနို႔ရည္ က နို႔ဆာတဲ့ တဏွာ ကိုပဲ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးနိုင္ပါတယ္ ။(ဒါေတာင္မွ တဒဂၤပါ။
အခ်ိန္တန္ေတာ့ျပန္ဆာလာတာပါပဲ)

တျခားဆာတဲ့တဏွာေတြကိုေတာ့ ပယ္ေဖ်ာက္မေပးနိုင္ပါဘူး။နို႔စို႔အရြယ္မွာေတာင္ ဟိုလူ႔ျမင္ ခ်င္ဒီလူ႔ျမင္ခ်င္
ဟိုဟာစားခ်င္ ဒိီဟာေသာက္ခ်င္နဲ႔ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မူမ်ိဳးစံု (လိုခ်င္ ႏွစ္သက္
တပ္မက္သာယာမူမ်ိဳးစံု)တိုးပြားေနပါတယ္။

နို႔ျပတ္သြားျပီဆိုတာနဲ႔ တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္တစ္လထက္တစ္လ တစ္နွစ္ထက္တစ္နွစ္ ဆာေလာင္မူတဏွာေတြတိုးတိုးလာပါတယ္။
အဲဒီလို တိုးလာေအာင္ လညး္မိခင္ကိုယ္တိုင္ကပဲ သင္ေပးတာပါ။ သားသားဒီမုန့္ေလးက
ေကာင္းတယ္ေနာ္၊ ဆိုတာမ်ိဳးေတြက အစျပဳလို႔ေပါ့။

အသက္ၾကီးေလ အဆာတိုးေလနဲ႔ တဏွာ ၾကီးၾကီးလားလိုက္တာ ႏြားၾကီးလာေလ ခ်ိဳရွည္ေလ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ အဆင္း အသံ အနံ႔ အရသာ
အထိအေတြ႔ အာရုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားေတြကိုဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ့တဏွာကို ေလာကနို႔ရည္
လိုေခၚတဲ့ မိခင္နို႔႕ရည္က ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ပယ္ေဖ်ာက္မေပးနိုင္ပါဘူး။(မိခင္ေက်းဇူးရူေထာင့္နွင့္
ေရာေထြးမပစ္ပါနွင့္)။

သစၥာေလးပါး ျမတ္တရားဆိုတ့ဲဓမၼနို႔ရည္က ေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မွူတဏွာ အားလံုးကို အၾကြင္းမဲ႔ပယ္ေဖ်ာက္ေပးနိုင္ပါတယ္။ သစၥာေလးပါးကို
အရဟတၱ မဂ္ နဲ႔ ထိုးထြင္းသိျမင္ျပီးလို႔ရဟႏၱာျဖစ္သြားျပီဆိုရင္ဘယ္အရာကိုမွ
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မူ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အာရုံအားလုံး ဘဝအားလံုး ဘာကိုမွ သာယာနွစ္သက္ တပ္မက္
တြယ္တာမူ မရိွေတာ့ တဲ့အတြက္ တဏွာအဆာဓာတ္အားလံုးအျပီတိုင္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေျပေပ်ာက္သြားပါျပီ။

ရဟႏၱာအဆင့္ထိ မေရာက္ေတာင္မွ သစၥာတရားကို သူ႔အဆငိ့နဲ႕သူ သိတဲ့သူဟာ သူအတိုငး္အတာနဲသူေတာ့ တဏွာဓာတ္ ေလ်ာ့ပါးသက္သာပါတယ္။

ပုထုဇဥ္အဆင့္ကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ေအာက္ထစ္ဆံုး ေသာတာပန္အရိယာအဆင့္ကို ေရာက္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ
သိပ္မၾကာလွေတာ့တဲ တစ္ခ်ိန္မွာ ရဟႏၱာျဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာသြားျပီ
ျဖစ္တဲအတြက္မိခငိကိုေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ဓမၼနို႔ရည္ တိုက္ေကၽြးေပးတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းပုဂၢိဳလ္ဟာမိခင္ေက်းဇူးကို
နို႔ႏွစ္လံုးဖိုးလံုးေက်ေအာင္ ဆပ္ျပီးသားျဖစ္ေတာ့ တာပါပဲ။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ မိခင္နို႔ ခုနွစ္ရက္သာ တိုက္ေကၽြးခဲတဲ႔ မယ္ေတာ္ရင္းမဟာမာယာေဒဝီ ကေနဘဝေျပာင္းသြားတဲ့
သႏၱဳႆိတနတ္သားကို ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုးအဘိဓမၼာတရား(သုတၱန္ၾကားညွပ္)
ေဟာၾကားေပးျခင္းအားျဖင့္ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားေအာင္
ဓမၼနို႔ရည္တိုက္ေကၽြးခဲ့ပါတယ္။မယ္ေတာ္နတ္ရြာစံျပီးတဲ့ေနာက္ နို႔ မျပတ္မခ်င္း မိမိရဲ႕နို႔ကို
တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ မိေထြးေတာ္မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီေထရီမၾကီးကိုေတာ့ ရဟႏၱာျဖစ္တ့ဲအထိ
ဓမၼနို႔ရည္ တိုက္ေကၽြးခဲ့ပါတယ္။

မယ္ေတာ္အရင္းအေနနဲ႔ေသာတာပန္သာျဖစ္ေသးတဲ့အတြက္ တဏွာအဆာဓာတ္ေတြ လံုးဝ မေျပေပ်ာက္ေသးေပမယ့္ သိပ္မၾကာလွေတာ့တဲ့တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့
တဏွာအဆာဓာတ္ လံုးဝေျပေပ်ာက္တဲ့ ရဟႏၱာျဖစ္ဖို႔ေသျခာသြားပါျပီ
။အဲဒီအတြက္ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွာ နိုတစ္စက္ဖိုးမွ
အေၾကြးမက်န္ေတာ့ပါဘူးနို႔ဖိုးအေၾကြးအားလံုးေက်သြားပါျပီ။နို႔နွစ္လံုးဖိုး
လံုးေက်းဇူးဆပ္ျပီးပါျပီ။

ႏွစ္နဲ႔ခ်ိီျပီးနို႔စို႔ခဲ့ရတဲ့ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီအေပၚမွာေတာင္ နို႔ု ဖိုးေၾကြးမက်န္ေတာ့ဘူးဆိုမွေတာ့
ခုနွစ္ရက္ပဲနို႔စို႔ခဲ့ရတဲ့ မယ္ေတာ္မာယာ အေပၚမွာ နို႔ဖိုးေၾကြးတစ္စပ္ဖိုးမွမက်န္ေတာ့ဘူး
ဆိုတာ ယံုမွားသံသယျဖစ္စရာမရွိပါဘူး။

နိူ႕နွစ္လံုးဖိုးေက်ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားေတာင္မွ မိခင္ေက်းဇူးကို နိုတစ္လံုးဖိုးပဲေက်ေအာင္ဆပ္နုိင္ခဲ့ပါတယ္ ဆိုတဲ့စ ကားဟားတက္တက္
စင္ေအာင္လြဲမွားးတဲ လုပ္ၾကံစကားသာျဖစ္ပါတယ္ ဘယ္ပိဋကတ္ေတာ္ ဘယ္ဗုဒၶစာေပမွာမွ
မပါပါဘူး။

ပိဋကတ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဘယ္ဆရာေတာ္ကိုမဆို ေမးျမန္းၾကည့္နိုင္ပါတယ္။ဝိဇၨာလိုလို၊ဘိုး ေတာ္လိုလို ဖိုသီဖတ္သီ
ဘုန္းၾကီးေတြက္ုိေတာ့ သြားမေမးနဲ႔ေပါ့။ သူတို႔ကေတာ့ တစ္ဆင့္ၾကား အစဥ္အလာစကားကိုပဲ
အမွန္လို႔သတ္မွတ္ျပီး ဟုတ္တယ္လို႔ေခါင္းညိတ္ၾကမွာေလ။ပိဋကတ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာလညး္
ေထရဝါဒစစ္စစ္ ပိဋကတ္ေတြကိုသာဆိုလိုပါတယ္။

နို႔ တစ္လံုးဖိုးပဲေက်တယ္ဆိုတာတို႕ သားေရွြအိုးထမ္းလာတာျမင္ခ်င္တယ္ဆိုတာတို႔
အဲဒီလိုစသည္ပိဋကတ္ေတာ္မွာမပါတဲ့ အခ်က္အလက္ အလြဲအမွား ေတြ လူထုၾကားထဲ
စိမ့္ဝင္ပ်ံု႕နွံ႔ေနတာရဲ႔ အဓိကတရားခံက ဇာတ္သမားေတြနဲ႔ ကြက္စိပ္ဆရာေတြပဲ လို႔ ေရွး
ဆရာ ေတာ္ၾကီးေတြက မိန္႔ဆိုေတာ္မူခ့ဲၾကပါတယ္။

ကိုယ္ဖန္တီးတဲ့ အနုပညာကို ပရိသတ္ စိတ္ဝင္စားေအာင္ သိုင္းဝိုင္းခ်ဲ႔ထြင္ မြမ္းမံဖြဲ႔ႏြဲ႔ရင္းနဲ႔
လက္လြန္နုတ္လြန္ျဖစ္ျပီး ပိဋကတ္ေတာ္လာ အမွန္တရားေတြကိုတမင္မရည္ရြယ္ေပမယ့္
ဖ်က္ဆီးလိုက္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဇာတ္သမားေသရင္ပဟာသငရဲေရာက္တယ္ ဆိုတဲ့
ဗုဒၶစကားေတာ္ရဲ႕အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြထဲမွာ ဇာတ္စာေရးသူေတြရဲ႕ အခ်က္အလက္
လြဲမွားေအာင္ဖန္တီးမူလညး္တစ္ခု အပါအဝင္ျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။(ဇာတ္ဆရာ အားလံုးကို
မဆိုလိုပါ)။

ပိဋကတ္ေတာ္က္ုိဇာတ္ဆရာ ကြက္စိပ္ဆရာေတြျဖတ္တယ္ ဆိုတဲ႔စကား မွန္မမွန္သိခ်င္တာနဲ႕ ဟိုတစ္ေလာက
ေရဒီယိုကလြွင့္တဲ့ ေရႊမန္းရဲ႕ ဗုဒၶဝင္ေလးေတာ္တင္ခန္း ကို တစ္ဝက္တစ္ပ်တ္ကေန ခဏဖြင့္
နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..လား….လား မယ္ေတာ္မာ ယာကေနဘဝေျပာင္းသြားတဲ့ နတ္ကို
မင္းသမီးတစ္ဦးက မယ္မယ္ဖုရား မယ္မယ္ဖုရား
ခ်င္း မိုးမႊန္ျပီး နတ္သမီးတစ္ပါးအျဖစ္နဲ႔တင္ဆက္သြားတာကို
ၾကားလိုက္ရပါေရာလား။

တကယ္ဆို ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္းသိတဲ့ မယ္ေတာ္မိနတ္သား ဆိုတဲ့ စကားစုေလးကို ၾကည့္လိုက္ရင္ကိုပဲ
မယ္ေတာ္မာယာဟာနတ္သမီးျဖစ္သြားတာမဟုတ္ဘူး နတ္သားျဖစ္သြား တာဆိုတာ အလြယ္တကူ
သိနိုင္ပါတယ္။

ဇာတ္သမားေတြရဲ႕လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ဖုန္းကညာတစ္ပါး လံုးရာကျပားသြားရပါေပါ့လား သႏၱဳႆိတ နတ္သားၾကီးေရ….။


အညႊန္း။- ေထရီအပဒါနပါဠိေတာ္ ၊စာမ်က္နွာ ၂၀၉။

ဂါထာ ၁၃၃။

-ပါဠိအနက္။ မဟာမုေန -ျမတ္စြာဘုရား၊တြံ

- ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္၊မယွံ - ဘုရားတပည့္ေတာ္အား၊ဗႏၶနာရကၡ -ကိေလသာ အေနွင္အဖြဲ႔မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းေၾကာင့္၊မယွံ -ဘုရားတပည့္ ေတာ္၏အေပၚ၌ အနေဏာ -နို႔ဖိုးေၾကြးကင္းသူသည္၊ ဝါ - နို႔နွစ္လံုးဖိုးလံုးေက်ေအာင္
မိခင္ေက်းဇူးဆပ္ျပီးသားသူသည္ ၊ အသိ
-ျဖစ္ေတာ္မူပါေပ၏။

(ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက) ။

မိဘေမတၱာ

“ ေႀကြးေမြးမပ်က္ ၊ ေဆာင္ရြက္စီမံ ၊ ေမြခံထိုက္ေစ ၊ လွဴမွ်ေဝ၍ ၊ ေစာင္႕ေလမ်ိဳးႏြယ္ ဝတ္ငါးသြယ္
က်င္႕ဖြယ္သားတို႕တာ ” ဟူေသာ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝကစ၍ ရြတ္ဆို ခဲ႕ဘူးသည္ ။ တစ္ကယ္ေတာ႕ သား
သမီးတိုင္းသည္ အမိ ၊ အဖ တည္းဟူေသာ အနႏၱဂိုဏ္းဝင္ ေက်းဇူးရွင္မိဘ ႏွစ္ပါးမွေပါက္ပြား ခဲ႕ၾကသည္
သာပင္ … ထို႕ေၾကာင္႕ အမိ အဖ တို႕အား ေႀကြးေမြးျပဳစု ေစာင္႕ေရွာက္ ရမည္မွာ သားသမီးမ်ား၏ တာဝန္
သာ … တစ္ခါတစ္ရံ မိဘတို႕သည္ မွားတတ္ၾကသည္လည္းရွိသည္ … ထိုသို႕ေသာ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ သားသ
မီးမ်ားျဖစ္ ေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႕မွာ စိတ္လိုက္မာန္ပါ ေျပာခဲ႕ဆိုခဲ႕ ႀကဖူးသည္သာ … “ ေတာင္းဆိုးပလံုးဆိုး သာ
ပစ္ရိုးထံုးစံရွိသည္ ၊ သားဆိုး သမီးဆိုးကို ပစ္ရိုးထံုးစံ မရွိ ” ဆိုေသာစကားအရ မိဘတိုင္းသည္ သားသမီး
တိုင္းကို ခြင္႕လြတ္ခဲ႕ၾကသည္သာ … မိဘ ေမတၱာဆိုသည္ မွာ မိဘႏွင္႕ခြဲခြါရေသာ အခါမွသာ ပိုလို႕သိသာ
ခဲ႕သည္ … တကယ္ေတာ႕ မိဘတိုင္းသည္ သားသမီးတိုင္း ကို ဆင္းစီးၿပီးျမင္းရံေစခ်င္သည္ … သားသမီး
တိုင္း ေကာင္းစားတာကိုသာျမင္ခ်င္ႀကသည္ … ထို႕သို႕ေသာ အခါမ်ိဳးတြင္ စိတ္လိုက္မာန္ပါ ေျပာဆိုဆက္
သည္ကို သားသမီးမ်ားအေနျဖင္႕ နားလည္ေပးသင္႕သည္ … မိဘေမတၱာ မည္မွ်ႀကီးမားသည္ကို …

ကပၸလီမႀကီးရဲ႕အေတြး …
တစ္ခါတုန္းက အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ကပၸလီလူမည္းမႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ … အဲလူမည္းမႀကီးမွာ
သားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ … ကပၸလီမႀကီးဟာ ဆင္းရဲေတာ့ အိမ္သံုးအိမ္မွာအခ်ိန္ပိုင္းအိမ္ေဖာ္လုပ္ရပါတယ္…
သူလုပ္တဲ႕အိပ္သံုးအိမ္လံုးက အရမ္းခ်မ္းသာႀကတယ္ … ပထမတစ္အိမ္ကိုၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ နံရံတစ္ခုလံုး
မွာစာအုပ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ … “ ဟာ … သူအိမ္က်ေတာ႕ခ်မ္းသာလိုက္တာ ၊ နံရံတစ္ခုလံုးမွာ စာအုပ္ေတြ
ျပည္႕လို႕ … ငါအိမ္က်ေတာ႕ဆင္းရဲလိုက္တာ … စာအုပ္တစ္အုပ္မွ မရွိဘူး … ” လို႕ေတြးတယ္ …
ေနာက္တစ္အိမ္က်ေတာ႕ စာအုပ္ေတြက ပထမအိမ္ထက္ပိုမ်ားတယ္ … စာအုပ္ေတြကိုေလွကားနဲ႕
ေတာင္တက္ယူရတယ္ … သူစဥ္းစားျပန္တယ္ … “ ခ်မ္းသာလိုက္တာ … စာအုပ္ေတြကို ေလွကားနဲ႕ေတာင္
တက္ယူရတယ္ … ငါ႕အိမ္က်ေတာ႕ ဆင္းရဲလုိက္တာ စာအုပ္တစ္အုပ္မွမရွိဘူး …”ေနာက္တစ္အိပ္မွာလည္း
တစ္ခန္းလံုး စာအုပ္ေတြျပည္႕ေနတယ္ … စာေရးစားပြဲေတြ ၊ စာၾကည္႕စားပြဲေတြနဲ႕ စာဖတ္ခန္းႀကီးလုပ္ထား
တယ္ … “ ဪ … ခ်မ္းသာလိုက္ၾကတာ စာအုပ္ေတြျပည္႕ေနတာပဲ … ငါ႕အိမ္ကေတာ႕ ဆင္းရဲလုိက္တာ
စာအုပ္ေတြ တစ္အုပ္မွမရွိဘူး … ” သူစဥ္းစားရင္း ဖ်က္ခနဲ႕ ေတြးလိုက္တာက ခ်မ္းသာျခင္း ၊ ဆင္းရဲ႕ျခင္းဟာစာအုပ္နဲ႕ဆိုင္သလားေပါ႕ …
သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႕ သူ႕ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပီး “ သားတို႕ အေမ႕ကိုခ်စ္သလား … ”
ေမးတယ္ … “ ခ်စ္တာေပါ႕အေမရယ္ … ” လို႕သားေတြက ျပန္ေျပာၾကေတာ႕ … “ဒါဆိုရင္အေမနဲ႕လိုက္ခဲ႕”
ဆိုၿပီးစာၾကည္႕တုိက္ေခၚသြားတယ္ … ၿပီးေတာ႕ စာၾကည္႕တိုက္မွဴးဆီသြားၿပီး “ စာၾကည္႕တိုက္မွဴးႀကီး ကၽြန္မ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕သင္႕ေတာ္တဲ႕ စာအုပ္ရွာေပးပါ … ” ဆိုၿပီးအပ္တယ္…သူ႕သားႏွစ္ေယာက္မွာ အငယ္ေကာင္က ကားေတြကို Crazy ျဖစ္တယ္ … အင္ဂ်င္နီယာ ဝါသနာပါတယ္ … အႀကီးေကာင္က်ေတာ႕ ခႏၶာေဗဒကို စိတ္ဝင္စားတယ္ … စာၾကည္႕တိုက္မွာ သူတို႕တစ္ခါမွမျမင္ဘူးတဲ့ကားေတြ၊ခႏၶာေဗဒနဲ႕ဆိုင္တဲ႕ ပံုေတြ ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ … သူတို႕သိခ်င္တာေတြ သိလိုက္ရေတာ႕ ေနာက္ေန႕ေတြမွာလည္း စာၾကည္႕တိုက္ကို မသြားဘဲမေနႏွိဳင္ၾကေတာ႕ဘူး … အေမက တိုက္တြန္းေနစရာမလိုေတာ႕ဘူး … အမလုပ္တဲ႕သူကလည္း …
“ သားတို႕ေရ … မင္းတို႕ဖတ္တဲ႕စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးရင္ အေမ႕ကို မွတ္ခ်က္ေရးေပးၾကေနာ္ … ” လို႕မွာထားေတာ႕ သူတို႕က ဒီေန႕ဖတ္တဲ႕ အေၾကာင္းအရာတိုေလးေတြကို စာရြက္ေလးနဲ႕ေရးေရးၿပီး သူတို႕အေမကို ေပးထားၾကတယ္ …
ဒီလိုနဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ ၊ သံုးႏွစ္ေလာက္လည္းၾကာေရာ အဲဒီစာၾကည္႕တိုက္မွာရွိတဲ႕ စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ကို ဖတ္ၿပီးသြားၿပီ … သူတို႕ရဲ႕စိတ္ဓါတ္ ၊ အေတြးအေခၚ ၊ အယူအဆေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲသြားၾကတယ္..
သူတို႕ကိုသူတို႕ ယံုၾကည္မွဳေတြလည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္လာတယ္ … အဲဒီေတာ႕ ေက်ာင္းကစာကိုဖတ္လိုက္တဲ႕အခါ ေက်ာင္းစာက ေတာ္ေတာ္လြယ္ေနတယ္ … အတန္းတိုင္းမွာ သူတို႕ထူးခၽြန္လာတယ္ …
ေနာက္တစ္ခုက စာဖတ္တာမ်ားလာတဲ႕အခါ စာဖတ္လည္းျမန္လာတယ္ … စာအုပ္ကို အလြတ္က်က္
စရာမလိုဘဲနဲ႕ ေလး - ငါးေခါက္ေလာက္ဖတ္လိုက္ၿပီးရင္ အလြတ္ရသြားတယ္ … ကားေမာင္းတဲ႕သူဟာ ႏွစ္
ၾကာလာတဲ႕အခါ အလိုလိုသိသလိုဘဲ … စာဖတ္တဲ႕သူဟာလည္း စာဖတ္မ်ားလာတဲ႕အခါ အလိုလိုသိသြားပါ
တယ္ … အဲဒီေတာ႕ ေက်ာင္းစာဖတ္တဲ႕အခါ ေက်ာင္းစာကအရမ္းလြယ္သြားတယ္ … သူတို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ အတန္းထဲမွာ မထမခ်ည္းပဲ ျဖစ္လာၾကတယ္ …
တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေအာင္ေတာ႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးပညာသင္ဆုေတြ ရၾကတယ္ … အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္
တစ္ေယာက္က အထူးကုဆရာဝန္ႀကီး ျဖစ္သြားတယ္ … တစ္ေယာက္က အဂၤ်င္နီယာ ျဖစ္သြားတယ္ေပါ႕ …
အဲဒီလိုနဲ႕ ခရစၥမတ္တစ္ခုက်ေတာ႕ သူတို႕မိသားစုေတြ ဆံုၾကတယ္ … အဲဒီလိုဆံုၾကတဲ႕အခါ သူတို႕အေမကို
ေျပာတယ္ … “ အေမရယ္ … အေမ႕ေက်းဇူးေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဒီလိုျဖစ္လာတာပါ…တစ္ကယ္လို႕သာ
အေမက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုစာမဖတ္ခိုင္းဘူးဆိုရင္ စာၾကည္႕တိုက္ကိုသာ မပို႕ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အခု
ေလာက္ဆိုရင္ လမ္းသရဲ ျဖစ္ေနၿပီ … အေမ႕ေက်းဇူးေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္လာတာပါ အေမ … ” လို႕ေျပာေတာ႕ “ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ … သားတို႕ကလည္း ႀကိဳးစားလို႕ပါ … ” လို႕ကပၸလီမႀကီးကျပန္ေျပာတယ္ … “ ဒါေပမဲ႕ … အေမရယ္ … ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ခုေတာ႕ေျပာခ်င္တယ္ … အေမက ကၽြန္ေတာ္တို႕စာဖတ္ၿပီးတုိင္း မွတ္ခ်က္ေရးေပးရမယ္လို႕ေျပာလို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရးေပးတယ္ … ဒါေပမဲ႕ အေမက တစ္ခါမွကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဘာမွျပန္မေျပာဘူးေနာ္ … ” လို႕ေမးေတာ႕ … “ ေအးေအး … အေမျပပါမယ္ … ” ဆိုၿပီးအခန္းထဲဝင္ၿပီး အထုပ္ကေလးတစ္ထုပ္ ယူလာတယ္ … အဲဒီအထုပ္ထဲမွာ သူတို႕ေပးထားတဲ႕စာေလးေတြ အကုန္သိမ္းထားတယ္ …
သားေတြက “ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေရးထား တာေတြနဲ႕ပါတ္သက္ၿပီး ဘာျဖစ္လို႕ အေမက ဘာမွျပန္မေျပာ
တာလဲ … ” လို႕ေမးေတာ႕ “ သားတို႕ရယ္ အေမမွ စာမဖတ္တတ္တာပဲကြယ္ … ” လို႕ျပန္ေျဖတယ္ … သူစာမဖတ္တတ္တာကိုဖံုးကြယ္ၿပီးသားေတြကိုစာဖတ္တက္ေအာင္လုပ္ေပးၿပီးဘဝကိုျမွင္႕တင္ေပးလိုက္
တာပါပဲ …
တကယ္ေတာ႕မိဘဆိုသည္မွာ မိမိသာပင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲေနလင့္ကစား သားသမီးမ်ားအား ေကာင္းစား
ေစခ်င္သည္မွာ မိဘတိုင္း၏ဆႏၵပင္သာ … ထို႕ေၾကာင္႕ မိဘမ်ားအား အျမင္မမွားေစလိုေပ …

မိဘေမတၱာစန္းေသာ္တာနဲ႔ ပမာႏွဳိင္းဆို

မိဘေမတၱာ၊ စန္းေသာ္တာႏွင့္ ၊ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ ထိုစန္းတိမ္လႊာဖုန္းေသာေၾကာင့္။
မိဘေမတၱာ၊ပန္းေရႊၾကာႏွင့္၊ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ ထိုပန္းေနမွာႏြမ္းေသာေၾကာင့္။
မိဘေမတၱာ စမ္းေရျပာႏွင့္ ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ထိုစမ္္းေႏြမွာခမ္းေသာေၾကာင့္။

တေန႔က စင္ကာပူသူ တကာမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာဆိုရင္း သူ႔မွာသားေလးေမြးဖြား
လာရင္ဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးတစ္ပါးဆီမွာ novice monk (ရွင္သာမေဏ)၀တ္ျပီး ေလာကုတၱရာ
ပညာသင္ယူျဖစ္ေအာင္စီစဥ္မယ္လို႔စိတ္ကူးထားေၾကာင္း၊သူမ်ားတကာလိုသားေလးကိုပညာတတ္ျဖစ္
ေအာင္သင္ေပးျပီးသားေလးရဲ့အေထာက္အပ့ံကိုမွီခိုမယ္စသည္စိတ္ကူးမရွိပါေၾကာင္းေျပာလာပါတယ္။
သူလူ႔ေလာက ၾကီးက မထြက္ခြါမီ သားေလးအတြက္ အာမခံေတြလုပ္ေပးသြားမွာပါလို႔ေျပာလို႔ မိခင္
တစ္ဦးရဲ့ေမတၱာကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရပါတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္ခန္႔ကရန္ကုန္ကို ကိစၥတစ္ခုနဲ႔အျပန္ Jetstar flight ေပၚရွိ မိမိထိုင္ခံုအနီးမွာ
အမ်ဳိး သမီးတစ္ဦးသည္(ဲ၃)ႏွစ္အရြယ္သားေလးတစ္ဦးကိုေပြ႔ကာ၊ဖက္ကာ အေမကစကားေလးေျပာ
လိုက္၊ သား ေလးကတီတီတာတာေျပာလိုက္နဲ႔ ျမင္ေနရေတာ့ မိမိက စိတ္၀င္စားမိတာနဲ႔ေမးျမန္း
ၾကည့္ေတာ့ သူမကေျပာျပပါတယ္။၊သူမဟာစကၤာပူမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္
ေၾကာင္း၊သားေလးကိုေမြးျပီးကတည္းကဟသၤတျမိဳ့ရွိ မိဘမ်ားထံမွာအပ္ႏွံထားခဲ့ရတယ္။
ယခုတေလာ သားေလးကိုေအာက္ေမ့တာနဲ႔စင္ကာပူကိုခဏေခၚယူျပီးျပဳစုခဲ့ျပီးေတာ့ယခုျမန္မာ
ျပည္ကို ျပန္ပို႔ဖို႔ သြားေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္၊


အဲလိုနဲ့စကားစျမည္ေျပာၾကေတာ့၊သူမကသားေလးကိုရန္ကုန္မွာသူမရဲ့အေမအေဖလက္ကို ေပးအပ္ကာ၊
ဒီေန႔ညေန fliglt နဲ့စကၤာပူကိုျပန္လာခဲ့မယ္လို့ေျပာပါတယ္၊၊မိမိက တကာမေလး "သားေလးကိုေတာ္
ေတာ္ခ်စ္တာပဲေနာ္"လို့ေျပာေတာ့၊ဘုန္းဘုန္းရယ္ဘယ္လိုေျပာလိုက္ပါလိမ့္၊မိမိသားပဲ မခ်စ္ပဲေနပါ့မ
လား။ သားေလးနဲ႔ဘယ္ခြဲခ်င္ ပါမလဲ၊ ဘ၀ဆိုတာေပ်ာ္ရာမွာမေနရ၊ေတာ္ရာမွာပဲေနရတယ္ ဆိုသလို
သားေလးနဲ႔့ေ၀းေန ရတာမေပ်ာ္ပါဘူး၊


ေနာက္ေတာ့လဲ အေၾကာင္း ညီညြတ္ရင္သားေလးကို စင္ကာပူေခၚျပီးေက်ာင္းထားေပးဖို႔ၾကိဳးစား
ပါ့မယ္။ သားေလး ပညာတတ္ျဖစ္ေအာင္ သင္ေပးမယ္၊ ျပီးေတာ့လူ႔ေလာကလယ္မွာ တင့္တင့္တယ္တယ္
ထားခဲ့မွာ ေပါ့ဘုရားစသည္ျဖင့္ေမတၱာ၊ကရုဏာအျပည့္ျဖင့္ေျပာျပေနေသာမိခင္ကေလး တစ္ဦးနဲ႔
စကားေျပာ ခြင့္ၾကံဳခဲ့တာ Changi Airport မွထြက္ျပီး ျမန္မာျပည္ နယ္နိမိတ္ မေရာက္မခ်င္းပါပဲ ။


တကာမေလးက ေမးခြန္းမ်ားေမးေသာမိမိကို ခင္မင္ရင္းႏွီးသလိုျဖစ္ခဲ့ျပီး စင္ကာပူျပန္ရင္လာလည္
ခ်င္တယ၊္လိပ္စာ၊ဖုန္းနံပါတ္ေလးေမးျမန္းတဲ့အခါ ရွားရွားပါးပါးပါလာတဲ့ လိပ္စာကဒ္တစ္ခုေပးလိုက္ ပါတယ္။
တကာမေလးကဘုန္းၾကီးနာမည္မဖတ္တတ္လို႔ဖတ္ေပးျပိးေနာက္၊အရွင္ဘုရားကဘြဲ႔ေတြ
အမ်ားၾကီးရထားတာပဲ။မိမိကလည္း ရယ္စရာလုပ္ျပီးဘြဲ႔လား၊ဗြက္လားေတာ့မသိဘူး၊ ဒါေတြရေအာင္ ေတာ့ဆယ္စုႏွစ္ေတြ အခ်ိန္ေပးခဲ့ရပါတယ္၊တကာမေလးက ေျပာတယ္ ကိုယ့္သားေလးကဒီလိုျဖစ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္း မလဲေနာ္ စသည္ျဖင့္ေျပာလာတဲ့အခါ၊မိမိရဲ႔အေမလည္း သူ႔လို၀မ္းသာမွာ ပဲေတြးမိျပန္ေတာ့တကာမေလးကိုေမးျမန္းၾကည့္တယ္၊တို႔အေမအေတာ္၀မ္းသာမွာပဲေနာ္တကာမေလး၊
ဘုန္းဘုန္းရယ္ေျပာစရာလိုေသးလား။


မိမိကေျပာလိုက္ေသးတယ္ တို႔အေမကစာသိပ္မတတ္ဘူး၊ဒါေၾကာင္း၀မ္းသာရမွန္းလဲသိ
မွာမဟုတ္ဘူး၊ကိုယ္တိုင္လည္းျပဳျပင္ေပးစရာ၊ဆံုးမစရာသိပ္မလို႔ဘဲနဲ႔သားက ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္
ခဲ့တာလည္းျဖစ္ေတာ့ တကာမေလးနဲ႔မတူေလာက္ပါဘူး၊သူကကန္႔ကြက္ပါတယ၊္
အရွင္ဘုရားရဲ့အေမကိုေတြ႔ရင္ေျပာျပလိုက္မယ္ေနာ္တဲ့၊ေတြ႔လည္းေတြ႔မွာမဟုတ္ဘူး၊ ေျပာလည္းမေနပါနဲ့တကာမေလးရယ္စသည္ျဖင့္ေျပာခဲ့ပါတယ္။


မိဘေမတၱာကိုနားလည္ေနသူမိခင္ကေလးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္၊ေခတ္ပညာတတ္တစ္ဦးကမိဘေမတၱာ ကိုအသိအမွတ္မျပဳသလိုသေဘာမ်ဳိးေျပာလိုက္တာကို၊မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေနပံုရပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့
စာေရးသူဟာ ပညာေရးက႑မွာေဒါက္တာ(ပါရဂူ) ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္၊ မိဘေမတၱာစာနာေထာက္ထား
ကရုဏာသနားစသည္ မွာ primary အဆင့္ေလာက္မရွိပါတကားလို႔အထင္ေသးရင္ေသးေလာက္ပါတယ္။


မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းဆင္းသက္ဖို့နီးလာတဲ့အခါ အမွတ္မထင္ မိုးသက္ေလျပင္း က်ေရာက္
လာခဲ့သည္၊ေလယာဥ္ၾကီးဆင္းလို့မရျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္၊ေလယာဥ္ၾကီးဟာမိုးသားေတြၾကားမွာ
အပတ္ေပါင္းမ်ားစြာေကြ႔ပတ္၀ဲပ်ံေနပါတယ္။အလားတူ India Airline မွတစ္စီး၊
China Airline မွတစ္စးီကိုလည္းမိမိတို႔ flight ရဲ႔ေအာက္နားက၀ဲပ်ံ ေနၾက တာကိုေတြ႔
ျမင္ေနရ တယ္။မိမိအနီးမွ သားအမိႏွစ္ဦးက ေတာ့တစ္ဦး ႏွင့္တစ္ဦးေပြ႔ ဖက္ကာဘုရား တလိုက္၊ဆုေတာင္းလိုက္နဲ႔ ေသာက၊ဗ်ာပါဒေတြမ်ား ေနၾကပါတယ္၊


မိမိအနီးမွပါ လာေသာရဟန္းေတာ္တစ္ပါးဆိုရင္ေၾကာက္လန္႔ျပီးမ်က္ႏွာေတြပ်က္ျပီး လက္မွဳိင္ခ်ကာ ကမၻာပ်က္ခါနီးအလားေၾကာက္လန္႔တုန္လွဳပ္ေနၾကတာေတြ႔ ရပါတယ္၊

မိမိကေတာ့ဘာေၾကာင္းလဲမသိေၾကာက္စိတ္ေပၚမလာမိခဲ့ေပ၊အနီးအနား ရွိျမန္မာျပည္ဖြား ခရီးသည္ မ်ားကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္၊ အမ်ားစုကေတာ့တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ခ်ားကုန္ၾကေပျပီ၊ ကိုယ္နဲ႔ေလယာဥ္ေပၚမွ
အျခား passengersေတြဟာလူသားေတြခ်ည္းပဲမဟုတ္လား၊ကိုယ္ကမေၾကာက္ေပမယ့္
သူမ်ားေတြေၾကာက္ရြံ႔ထိတ္လန္႔စိတ္ပူေနလိုက္ၾကတာသူတို႔မ်က္ႏွာေလးေတြကျပေနပါျပီ၊


မိမိကရြတ္ဖတ္ေနက် ပရိတ္ပဌာန္းေတြရြတ္ေပးျပီးေနာက္ နာရီ၀က္ခန္႔ၾကာတဲ့အခါ ရာသီဥတုသာယာ
စျပဳလာျပီး pilot က announcement လုပ္ပါတယ္၊ Our flight is going to start landing ...စသည္ျဖင့္ၾကားရတဲ့အခါမွမ်က္လုံးေလးေတြေတာက္ပ၀ိုင္းစက္လာၾကပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့
ေလယာဥ္ ၾကီးဟာလုံျခံဳေခ်ာေမြ႔စြာနဲ႔ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကိုဆင္းသက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။


မိမိရုတ္တရက္သတိရမိတာက ဟိုတစ္ခ်ိန္က တြံေတးတူးေျမာင္းမွာ တိုးေအး ဆိုတဲ့ သေဘၤာ
နစ္ျမုပ္လို႔ျပန္လည္ဆယ္ယူတဲ့အခါ မိခင္အရုိးစုတစ္ခုက သားငယ္ အရုိးစုတစ္ခုကို ရင္မွာ
ပိုက္လ်က္ ေတြ႔ရပါတယ္။


တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမေမ စကၤာပူကိုလာလည္ေသာေန႔မွာပဲတကာမေလးေက်ာင္းကိုလာလည္တာနဲ႔ဆံုၾက ပါတယ္၊ မိမိကအရုပ္မလွေသာ္လည္း အေမကသိပ္ေခ်ာပါတယ္၊ တကာမေလးက အံ႔ၾသတၾကီးနဲ႔

ေအာ္.. တကယ္အေမရင္းပဲလားတဲ့၊ရုပ္ခ်င္းေတာ့ဆင္တယ္၊မိမိတို႔သားအမိက ဘာမွျပန္မေျဖဘဲျပံဳးစိစိ လုပ္ေနၾကပါတယ္၊ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတာနဲ႔ မိမိလည္းအေမႏွင့္တကာမေလးကိုတစ္ ေနရာမွာထားကာထြက္လာခဲ့ပါတယ္၊တကာမေလးဟာဟာအေမကိုအၾကာၾကီးဘာေတြေျပာေနပါလိမ္႔
ခန္႔မွန္းသာၾကပါေတာ့။


တရားႏွလံုးနည္းနည္းသြင္းၾကစို႔...
ကဏွရေသ့ဇာတ္ေတာ္ကို ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူရျခင္းအေၾကာင္းမွာ တေန႔ေသာအခါ ဘုရားရွင္
သည္ညီေတာ္အာနႏၵာနဲ႔ေဒသစာရီၾကြခ်ီေနတုန္းေျမနက္ေရာင္ရွိေနရာတစ္ခုေရာက္လာၾကေတာ့၊
ဘုရားရွင္ျပံဳးေတာ္မူပါသတဲ့၊ ေနာက္ကလိုက္ေနတဲ့ညီေတာ္အာနႏၵာက ဘုရားရွင္ျပံဳးေတာ္
မူတာကို သြားေတာ္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကြန္႔ျမဴးလို႔သိလိုက္ရတယ္၊


ဒါနဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးျမန္းေတာ့ဘုရားရွင္က ဒီေနရာ ေလးမွာ ရေသ့ကေလးျဖစ္ခဲ့တဲ့
အေၾကာင္း၊ စ်ာန္အဘိညာဥ္ ရလာလို႔၊ သိၾကားမင္းေနရာ ျမေက်ာက္ျဖာ မာေက်ာလာ
လို႔သိၾကားမင္း ကုိယ္တိုင္ဆင္းသက္လာျပီး interview လုပ္ခဲ့ရေၾကာင္း
မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊ သူရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ကိုထုတ္ေဖၚေျပာဆိုရာ၊
ငါသည္ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ရပါလို၊ ငါသည္ဘယ္ဘ၀မွာမွဘယ္
သူ႔ကိုမွ မမုန္းရပါလ၊ိုငါသည္ ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွအမ်က္မထြက္ရပါလို၊ ငါသည္
ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဆဲေဆာ္ရပါလို၊ဟူသတတ္၊၊