မိဘေမတၱာစန္းေသာ္တာနဲ႔ ပမာႏွဳိင္းဆို

မိဘေမတၱာ၊ စန္းေသာ္တာႏွင့္ ၊ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ ထိုစန္းတိမ္လႊာဖုန္းေသာေၾကာင့္။
မိဘေမတၱာ၊ပန္းေရႊၾကာႏွင့္၊ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ ထိုပန္းေနမွာႏြမ္းေသာေၾကာင့္။
မိဘေမတၱာ စမ္းေရျပာႏွင့္ ပမာႏွိဳင္းဆို မႏွိဳင္းလိုဘူး။ထိုစမ္္းေႏြမွာခမ္းေသာေၾကာင့္။

တေန႔က စင္ကာပူသူ တကာမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာဆိုရင္း သူ႔မွာသားေလးေမြးဖြား
လာရင္ဗုဒၶဘာသာဘုန္းၾကီးတစ္ပါးဆီမွာ novice monk (ရွင္သာမေဏ)၀တ္ျပီး ေလာကုတၱရာ
ပညာသင္ယူျဖစ္ေအာင္စီစဥ္မယ္လို႔စိတ္ကူးထားေၾကာင္း၊သူမ်ားတကာလိုသားေလးကိုပညာတတ္ျဖစ္
ေအာင္သင္ေပးျပီးသားေလးရဲ့အေထာက္အပ့ံကိုမွီခိုမယ္စသည္စိတ္ကူးမရွိပါေၾကာင္းေျပာလာပါတယ္။
သူလူ႔ေလာက ၾကီးက မထြက္ခြါမီ သားေလးအတြက္ အာမခံေတြလုပ္ေပးသြားမွာပါလို႔ေျပာလို႔ မိခင္
တစ္ဦးရဲ့ေမတၱာကိုေတြ႔ျမင္လိုက္ရပါတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္ခန္႔ကရန္ကုန္ကို ကိစၥတစ္ခုနဲ႔အျပန္ Jetstar flight ေပၚရွိ မိမိထိုင္ခံုအနီးမွာ
အမ်ဳိး သမီးတစ္ဦးသည္(ဲ၃)ႏွစ္အရြယ္သားေလးတစ္ဦးကိုေပြ႔ကာ၊ဖက္ကာ အေမကစကားေလးေျပာ
လိုက္၊ သား ေလးကတီတီတာတာေျပာလိုက္နဲ႔ ျမင္ေနရေတာ့ မိမိက စိတ္၀င္စားမိတာနဲ႔ေမးျမန္း
ၾကည့္ေတာ့ သူမကေျပာျပပါတယ္။၊သူမဟာစကၤာပူမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္
ေၾကာင္း၊သားေလးကိုေမြးျပီးကတည္းကဟသၤတျမိဳ့ရွိ မိဘမ်ားထံမွာအပ္ႏွံထားခဲ့ရတယ္။
ယခုတေလာ သားေလးကိုေအာက္ေမ့တာနဲ႔စင္ကာပူကိုခဏေခၚယူျပီးျပဳစုခဲ့ျပီးေတာ့ယခုျမန္မာ
ျပည္ကို ျပန္ပို႔ဖို႔ သြားေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္၊


အဲလိုနဲ့စကားစျမည္ေျပာၾကေတာ့၊သူမကသားေလးကိုရန္ကုန္မွာသူမရဲ့အေမအေဖလက္ကို ေပးအပ္ကာ၊
ဒီေန႔ညေန fliglt နဲ့စကၤာပူကိုျပန္လာခဲ့မယ္လို့ေျပာပါတယ္၊၊မိမိက တကာမေလး "သားေလးကိုေတာ္
ေတာ္ခ်စ္တာပဲေနာ္"လို့ေျပာေတာ့၊ဘုန္းဘုန္းရယ္ဘယ္လိုေျပာလိုက္ပါလိမ့္၊မိမိသားပဲ မခ်စ္ပဲေနပါ့မ
လား။ သားေလးနဲ႔ဘယ္ခြဲခ်င္ ပါမလဲ၊ ဘ၀ဆိုတာေပ်ာ္ရာမွာမေနရ၊ေတာ္ရာမွာပဲေနရတယ္ ဆိုသလို
သားေလးနဲ႔့ေ၀းေန ရတာမေပ်ာ္ပါဘူး၊


ေနာက္ေတာ့လဲ အေၾကာင္း ညီညြတ္ရင္သားေလးကို စင္ကာပူေခၚျပီးေက်ာင္းထားေပးဖို႔ၾကိဳးစား
ပါ့မယ္။ သားေလး ပညာတတ္ျဖစ္ေအာင္ သင္ေပးမယ္၊ ျပီးေတာ့လူ႔ေလာကလယ္မွာ တင့္တင့္တယ္တယ္
ထားခဲ့မွာ ေပါ့ဘုရားစသည္ျဖင့္ေမတၱာ၊ကရုဏာအျပည့္ျဖင့္ေျပာျပေနေသာမိခင္ကေလး တစ္ဦးနဲ႔
စကားေျပာ ခြင့္ၾကံဳခဲ့တာ Changi Airport မွထြက္ျပီး ျမန္မာျပည္ နယ္နိမိတ္ မေရာက္မခ်င္းပါပဲ ။


တကာမေလးက ေမးခြန္းမ်ားေမးေသာမိမိကို ခင္မင္ရင္းႏွီးသလိုျဖစ္ခဲ့ျပီး စင္ကာပူျပန္ရင္လာလည္
ခ်င္တယ၊္လိပ္စာ၊ဖုန္းနံပါတ္ေလးေမးျမန္းတဲ့အခါ ရွားရွားပါးပါးပါလာတဲ့ လိပ္စာကဒ္တစ္ခုေပးလိုက္ ပါတယ္။
တကာမေလးကဘုန္းၾကီးနာမည္မဖတ္တတ္လို႔ဖတ္ေပးျပိးေနာက္၊အရွင္ဘုရားကဘြဲ႔ေတြ
အမ်ားၾကီးရထားတာပဲ။မိမိကလည္း ရယ္စရာလုပ္ျပီးဘြဲ႔လား၊ဗြက္လားေတာ့မသိဘူး၊ ဒါေတြရေအာင္ ေတာ့ဆယ္စုႏွစ္ေတြ အခ်ိန္ေပးခဲ့ရပါတယ္၊တကာမေလးက ေျပာတယ္ ကိုယ့္သားေလးကဒီလိုျဖစ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္း မလဲေနာ္ စသည္ျဖင့္ေျပာလာတဲ့အခါ၊မိမိရဲ႔အေမလည္း သူ႔လို၀မ္းသာမွာ ပဲေတြးမိျပန္ေတာ့တကာမေလးကိုေမးျမန္းၾကည့္တယ္၊တို႔အေမအေတာ္၀မ္းသာမွာပဲေနာ္တကာမေလး၊
ဘုန္းဘုန္းရယ္ေျပာစရာလိုေသးလား။


မိမိကေျပာလိုက္ေသးတယ္ တို႔အေမကစာသိပ္မတတ္ဘူး၊ဒါေၾကာင္း၀မ္းသာရမွန္းလဲသိ
မွာမဟုတ္ဘူး၊ကိုယ္တိုင္လည္းျပဳျပင္ေပးစရာ၊ဆံုးမစရာသိပ္မလို႔ဘဲနဲ႔သားက ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္
ခဲ့တာလည္းျဖစ္ေတာ့ တကာမေလးနဲ႔မတူေလာက္ပါဘူး၊သူကကန္႔ကြက္ပါတယ၊္
အရွင္ဘုရားရဲ့အေမကိုေတြ႔ရင္ေျပာျပလိုက္မယ္ေနာ္တဲ့၊ေတြ႔လည္းေတြ႔မွာမဟုတ္ဘူး၊ ေျပာလည္းမေနပါနဲ့တကာမေလးရယ္စသည္ျဖင့္ေျပာခဲ့ပါတယ္။


မိဘေမတၱာကိုနားလည္ေနသူမိခင္ကေလးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္၊ေခတ္ပညာတတ္တစ္ဦးကမိဘေမတၱာ ကိုအသိအမွတ္မျပဳသလိုသေဘာမ်ဳိးေျပာလိုက္တာကို၊မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေနပံုရပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့
စာေရးသူဟာ ပညာေရးက႑မွာေဒါက္တာ(ပါရဂူ) ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္၊ မိဘေမတၱာစာနာေထာက္ထား
ကရုဏာသနားစသည္ မွာ primary အဆင့္ေလာက္မရွိပါတကားလို႔အထင္ေသးရင္ေသးေလာက္ပါတယ္။


မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းဆင္းသက္ဖို့နီးလာတဲ့အခါ အမွတ္မထင္ မိုးသက္ေလျပင္း က်ေရာက္
လာခဲ့သည္၊ေလယာဥ္ၾကီးဆင္းလို့မရျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္၊ေလယာဥ္ၾကီးဟာမိုးသားေတြၾကားမွာ
အပတ္ေပါင္းမ်ားစြာေကြ႔ပတ္၀ဲပ်ံေနပါတယ္။အလားတူ India Airline မွတစ္စီး၊
China Airline မွတစ္စးီကိုလည္းမိမိတို႔ flight ရဲ႔ေအာက္နားက၀ဲပ်ံ ေနၾက တာကိုေတြ႔
ျမင္ေနရ တယ္။မိမိအနီးမွ သားအမိႏွစ္ဦးက ေတာ့တစ္ဦး ႏွင့္တစ္ဦးေပြ႔ ဖက္ကာဘုရား တလိုက္၊ဆုေတာင္းလိုက္နဲ႔ ေသာက၊ဗ်ာပါဒေတြမ်ား ေနၾကပါတယ္၊


မိမိအနီးမွပါ လာေသာရဟန္းေတာ္တစ္ပါးဆိုရင္ေၾကာက္လန္႔ျပီးမ်က္ႏွာေတြပ်က္ျပီး လက္မွဳိင္ခ်ကာ ကမၻာပ်က္ခါနီးအလားေၾကာက္လန္႔တုန္လွဳပ္ေနၾကတာေတြ႔ ရပါတယ္၊

မိမိကေတာ့ဘာေၾကာင္းလဲမသိေၾကာက္စိတ္ေပၚမလာမိခဲ့ေပ၊အနီးအနား ရွိျမန္မာျပည္ဖြား ခရီးသည္ မ်ားကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္၊ အမ်ားစုကေတာ့တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ခ်ားကုန္ၾကေပျပီ၊ ကိုယ္နဲ႔ေလယာဥ္ေပၚမွ
အျခား passengersေတြဟာလူသားေတြခ်ည္းပဲမဟုတ္လား၊ကိုယ္ကမေၾကာက္ေပမယ့္
သူမ်ားေတြေၾကာက္ရြံ႔ထိတ္လန္႔စိတ္ပူေနလိုက္ၾကတာသူတို႔မ်က္ႏွာေလးေတြကျပေနပါျပီ၊


မိမိကရြတ္ဖတ္ေနက် ပရိတ္ပဌာန္းေတြရြတ္ေပးျပီးေနာက္ နာရီ၀က္ခန္႔ၾကာတဲ့အခါ ရာသီဥတုသာယာ
စျပဳလာျပီး pilot က announcement လုပ္ပါတယ္၊ Our flight is going to start landing ...စသည္ျဖင့္ၾကားရတဲ့အခါမွမ်က္လုံးေလးေတြေတာက္ပ၀ိုင္းစက္လာၾကပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့
ေလယာဥ္ ၾကီးဟာလုံျခံဳေခ်ာေမြ႔စြာနဲ႔ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကိုဆင္းသက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။


မိမိရုတ္တရက္သတိရမိတာက ဟိုတစ္ခ်ိန္က တြံေတးတူးေျမာင္းမွာ တိုးေအး ဆိုတဲ့ သေဘၤာ
နစ္ျမုပ္လို႔ျပန္လည္ဆယ္ယူတဲ့အခါ မိခင္အရုိးစုတစ္ခုက သားငယ္ အရုိးစုတစ္ခုကို ရင္မွာ
ပိုက္လ်က္ ေတြ႔ရပါတယ္။


တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမေမ စကၤာပူကိုလာလည္ေသာေန႔မွာပဲတကာမေလးေက်ာင္းကိုလာလည္တာနဲ႔ဆံုၾက ပါတယ္၊ မိမိကအရုပ္မလွေသာ္လည္း အေမကသိပ္ေခ်ာပါတယ္၊ တကာမေလးက အံ႔ၾသတၾကီးနဲ႔

ေအာ္.. တကယ္အေမရင္းပဲလားတဲ့၊ရုပ္ခ်င္းေတာ့ဆင္တယ္၊မိမိတို႔သားအမိက ဘာမွျပန္မေျဖဘဲျပံဳးစိစိ လုပ္ေနၾကပါတယ္၊ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတာနဲ႔ မိမိလည္းအေမႏွင့္တကာမေလးကိုတစ္ ေနရာမွာထားကာထြက္လာခဲ့ပါတယ္၊တကာမေလးဟာဟာအေမကိုအၾကာၾကီးဘာေတြေျပာေနပါလိမ္႔
ခန္႔မွန္းသာၾကပါေတာ့။


တရားႏွလံုးနည္းနည္းသြင္းၾကစို႔...
ကဏွရေသ့ဇာတ္ေတာ္ကို ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူရျခင္းအေၾကာင္းမွာ တေန႔ေသာအခါ ဘုရားရွင္
သည္ညီေတာ္အာနႏၵာနဲ႔ေဒသစာရီၾကြခ်ီေနတုန္းေျမနက္ေရာင္ရွိေနရာတစ္ခုေရာက္လာၾကေတာ့၊
ဘုရားရွင္ျပံဳးေတာ္မူပါသတဲ့၊ ေနာက္ကလိုက္ေနတဲ့ညီေတာ္အာနႏၵာက ဘုရားရွင္ျပံဳးေတာ္
မူတာကို သြားေတာ္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ကြန္႔ျမဴးလို႔သိလိုက္ရတယ္၊


ဒါနဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးျမန္းေတာ့ဘုရားရွင္က ဒီေနရာ ေလးမွာ ရေသ့ကေလးျဖစ္ခဲ့တဲ့
အေၾကာင္း၊ စ်ာန္အဘိညာဥ္ ရလာလို႔၊ သိၾကားမင္းေနရာ ျမေက်ာက္ျဖာ မာေက်ာလာ
လို႔သိၾကားမင္း ကုိယ္တိုင္ဆင္းသက္လာျပီး interview လုပ္ခဲ့ရေၾကာင္း
မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္၊ သူရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ကိုထုတ္ေဖၚေျပာဆိုရာ၊
ငါသည္ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ရပါလို၊ ငါသည္ဘယ္ဘ၀မွာမွဘယ္
သူ႔ကိုမွ မမုန္းရပါလ၊ိုငါသည္ ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွအမ်က္မထြက္ရပါလို၊ ငါသည္
ဘယ္ဘ၀မွာမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဆဲေဆာ္ရပါလို၊ဟူသတတ္၊၊